👆👆👆👆👆👆 متن کامل به همراه ترجمه فارسی مناسب خطبه فدکیه حضرت زهرا(س) 🔆حجه الاسلام پناهیان: کاش با خطبۀ حضرت زهرا(س) آشناتر بودیم که یک‌دوره آگاهی از اهم معارف دینی است. اولیاء خدا به فرزندان خود خطبۀ فدکیه را آموزش می‌دادند و آنها حفظ می‌کردند. اگر کسی می‌خواهد جمع‌بندی فاطمه(س) را از دین اسلام بداند و از علت غربت دین پس از رسول خدا(ص) آگاه شود، این خطبه را بخواند. منبع: کانال بیان معنوی #خطبه_فدکیه

#خطبه فدکیه حضرت فاطمه زهرا (س) 🎙 با صدای حاج مهدی سماواتی

علیه رهبری کاریکاتور ساختن و میگن این آزادی بیان 😡😡😡 پس چرا مکرون برخورد کرد با کاریکاتور علیه زنش❓ چرا کسی حق نداره علیه هم جنس بازا کاریکاتور بسازه❓ چرا در فرانسه سفیر روسیه احضار شد بخاطر کاریکاتور علیه اروپا❓ راستی از چی میسوزن که علیه رهبر ما کاریکاتور میسازن❓❓ این کلیپ رو ببین و ممنون نشر میدی ساختش با ما نشرش با شما #لبیک_یا_خامنه_ای #سیدکاظم_روحبخش @pbsb14 💥💥💥

🎥 لحظه‌ای طلایی! 🔰#استاد_عـــالی 🌏 #تخریب‌‌چی👇 🆔 @takhribchi110

⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️#خطبه_فدکیه کیفیت ورود حضرت زهرا س به مسجد برای ایراد خطبه فدکیه 🔆در سند این خطبه راوی قبل از پرداختن به بیانات حضرت، به چگونگی حضور ایشان در مسجد و نوع پوشش حضرت زهرا (س) و مشی ایشان هنگام حرکت اشاره می کند: 🔅ورود به مسجد: 🔸«لَمّا آجمَعَ ابوبکرٍ وَ عُمَرٍ علی مَنعِ فاطمهَ فَدَکاً وَ بَلَغَها ذلکَ». زمانی که ابوبکر و عمر تصمیم گرفتند که مانع رسیدن فدک به حضرت زهرا (س) شوند و این خبر به آن حضرت رسید، 🔸 «لاثَت خِمارَها عَلی رَأسِها». حضرت زهرا (س) برخاستند و خِمار را بستند. «لاثَ» به معنی پیچیده است. مثلاً می‌گوییم «لاثَ العمامه علی رأسه، ای شدّها و ربطها». یعنی عمامه را به سرش پیچید. اما «خمار» چیزی بوده است بزرگتر از روسریهای فعلیِ زنها، به صورتی که سر و سینه و گردن را می‌پوشانده است و همان است که در آیه شریفه آمده است: «وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیُوبِهِنَّ». روسری‌هایشان را طوری روی سر بیندازند که سینه را بپوشاند. خُمُر جمع خِمار است. از لفظ خمار هم معلوم می‌شود که حضرت طوری آن روسری را به کار برده بودند که روی گردن و سینه ایشان پوشیده شده بود. 🔸«وَاشْتَمَلَتْ بِجِلْبابِها». و جلباب را بر سر افکندند. «جلباب» نوعی پوشش سراسری بوده که روی لباسها می‌پوشیده‌اند. شاید چیزی شبیه عبای امروز یا پیراهن بلند عربی. حضرت آن پوشش سراسری را هم طوری بر سر افکندند که محیط بر تمام بدن ایشان بود. 🔸«وَ أقْبَلَتْ فی لُمَّهٍ مِنْ حَفَدَتِها وَ نِساءِ قَوْمِها».  حضرت زهرا (س) همراه با گروهی هم سن و سال یا هماهنگ، یا از یاران، اعوان و خویشاوندان ایشان بودند حرکت کردند. تا اینجا یکی از مسائل قابل توجه، مسئله پوشش حضرت است که ایشان برای وارد شدن در مسجد که مردان در آنجا حضور داشتند، چگونه خودشان را از نظر پوشش آماده کردند. نکته دیگر توجه به جماعتی است که آن حضرت را در حرکت به سمت مسجد همراهی کردند و احتمال زیاد دارد که منظور همراهان از این کار، یاری حضرت زهرا (س) باشد. همان‌طور که امروز اگر کسی برای حضور در مجلس احتجاج حرکت می‌کند، گروهی از همفکرانش نیز او را همراهی می‌کنند. پس در این اقدام حضرت، دو احتمال وجود دارد. اول آنکه شخصیت ظاهری ایشان محفوظ بماند، دوم اینکه پیکره ظاهری حضرت هم در بین مردها نمایان نشود و درمیان گروه زنان، پوشیده بماند. 🔸«تَطَأُ ذُیُولَها». در راه رفتن، پا روی پایین لباسش می‌گذاشت. (یا بر اثر ناراحتی با شتاب حرکت می‌کرد.)  در اینجا به طور مسلم منظور این است که لباس ایشان آنقدر بلند بود که گاه زیر پا قرار می‌گرفت و چون ممکن است از این عبارت، استشمام شود که حضرت در راه رفتن عجله داشتند، در ادامه آمده است: 🔸«ما تَخْرِمُ مِشْیَتُها مِشْیَهَ رَسولِ الله».  راه رفتن حضرت، هیچ کم از راه رفتن پیغمبر اکرم (ص) نداشت. «مِشْیَه» بر وزن فعله، نوع و هیئت فعل را می‌رساند. یعنی روش راه رفتن حضرت، هیچ از روش راه رفتن پدرشان کم نداشت. یعنی با همان متانت و وقار رسول اکرم (ص) حرکت می‌کرد و آن عظمت و وقار و متانت در راه رفتن او بود و همه آنچه را که شایسته یک زن است رعایت کرده بود. در این عبارت دو نکته وجود دارد: اول آنکه رفع این شبهه است که چرا حضرت تند می‌رفت و عجله داشت که پاسخ می‌گوید مشی او مثل پدرش رسول اکرم (ص) بود یعنی با همان متانت و وقار و دوم اینکه شاید به دلیل بلند بودن، لباس قهراً زیر پا قرار می‌گرفته است. سپس حضرت وارد مسجد شد در حـالی کـه گرداگـرد ابی بکر را جمـع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگر مسلمین گرفته بودند. همین که خبردار می شوند دختر پیغمبر(ص) در راه مسجد است یا به محض ورود ایشان محیط را آماده می‌کننـد و برای حفظ حضرت از نگاه مـردان، پـرده ای بین ایشان و مهـاجرین و انصـار حاضر در مسجد  نصـب می‌کنند و این روش و  احترام به صورت سنّت درآمده است و امروزه نیز در مجالس مذهبی رعایت می‌شـود . 🔅آغاز سخن: حضرت زهرا (س) قبل از آغاز سخن ناله ای کرد و ناله‌اش آنچنان جانسوز بود که تمام مهـاجرین و انصار و زن و مردی که در مسجد بودند شروع کردند به گریه کردن اما گریـه ای که معمـولی و عادی نبود. منبع: شرحی مختصر بر مفاهیم آسمانی خطبه فدکیه حضرت زهرا (س)_آیت الله مجتبی تهرانی ره #خطبه_فدکیه

1⃣⬇️ 🔆الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَى مَا أَلْهَمَ وَ الثَّنَاءُ بِمَا قَدَّمَ. ترجمه: تحسین و ستایش سزاوار خدای بی همتاست، برای نعمت هایی که عطا فرمود، و شکروسپاس سزاوار اوست، برای آنچه الهام فرمود، و درودها شایسته اوست، برای آنچه از پیش عطافرمود. ✅اجمالاً فرقي كه مي‌توان بين حمد و شکر و ثناء گذاشت اين است كه ثناء مفهوم عامتری از همه اين هاست. در عربي براي هر مدح و ستايشي مي‌توان ثناء را به كار برد؛ خواه ممدوح عاقل باشد يا عاقل نباشد و خواه حيات داشته باشد يا جماد باشد، و نيز خواه براي كار اختياري باشد يا غير اختياري، براي همه اينها مي‌توان از تعبير ثناء استفاده كرد؛ اما حمد در جايي گفته مي‌شود كه كاري خوب از فاعلي با شعور و مختار صادر شود؛ خواه آن كار سودي به حال حمدكننده داشته باشد يا نداشته باشد؛ ولي ثنايي است كه براي كسي كه كار خوبي انجام بدهد و نتيجه آن كار خوب عايد ستايش گر شود، بكار مي‌رود. ✅✅نكته ديگر ترتيب قرار گرفتن سه واژه حمد، شكر و ثناست. چرا اول حمد، بعد شكر و بعد ثنا بكار رفته است؟ شايد چون در مقام ستايش خداست و خدا موجودي است كه عين حيات و علم است و اعلي مراتب حيات و قدرت و علم و اختيار را دارد، طبعاً آدم بايد او را به خاطر كارهاي خوب و اختياري اش ستايش كند. خدا كار غير اختياري ندارد. همه آثار خوبي كه از خدا ناشي مي‌شود در اختيار اوست و چيزي جبري از خدا صادر نمي شود. پس واژه حمد، واژه اي مناسب براي ستايش خداست. خداوند هم در قرآن، كلام خود را با حمد شروع كرده است. در جمله دوم مي‌خواهد خدا را بر بخششي ستايش كند كه عايد خود ثناكننده است و يك عطيه اختصاصي است. در چنين جايي واژه شكر مناسب است. سپس بعد از حمد الهي و شكر بر نعمتهاي اختصاصي مي‌خواهد اين ستايش را تعميم دهد شبيه ذكر عام بعد خاص؛ لذا تعبير ثناء را به كار مي‌برد. منبع:کتاب شرح خطبه فدکیه_آیت الله مصباح ره #امام_زمان #خطبه_فدکیه

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🎬 #کلیپ_تصویری 📋 جمعیت حاضر در غدیر چه شدند؟ 📌 برگرفته از جلسه سوم «سیر تکوّن عقاید شیعه» ماه مبارک رمضان 1401 هجری شمسی ▪️کلیپ های بحث «سیر تکوّن عقاید شیعه» به یکدیگر مربوط است 🔸 ان شاء الله ماه مبارک رمضان سال جدید جلسات «سیر تکوّن عقاید شیعه» ادامه پیدا خواهد کرد. تلگرام | ایتا | بله | روبیکا | آپارات | سایت

بحثی کوتاه پیرامون خطبه فدک نام: شرح خطبۀ فدکیه حضرت زهراء (س) در مسجد النبی حضرت آیت الله حاج آقامجتبی تهرانی سال طرح مباحث: 1374 50,000 تومان لینک خرید مستقیم کتاب 👇 https://mojtabatehrani.com/product/بحثی-کوتاه-پیرامون-خطبه-فدک-2 #خطبه_فدکیه

کتاب شرح خطبه فدكيه ( 55 جلسه) حضرت آيت الله مصباح يزدي (ره) فایل پی دی اف جهت مطالعه👇👇👇

فایل کتاب شرح خطبه فدكيه ( 55 جلسه) حضرت آيت الله مصباح يزدي (ره) #خطبه_فدکیه

فایل کتاب ترجمه خطبه حضرت زهرا س ➕همراه بیان اسناد خطبه فدکیه ➕و واژه نامه کلمات داخل خطبه نویسنده : آیة الله العظمى مکارم شیرازى فایل پی دی اف جهت مطالعه👇👇👇

فایل کتاب ترجمه خطبه حضرت زهرا س ➕همراه بیان اسناد خطبه فدکیه ➕و واژه نامه کلمات داخل خطبه نویسنده : آیة الله العظمى مکارم شیرازى #خطبه_فدکیه

♦️غوغا کرد، حتما ببینید 🌸 چه شعری خوند هر یک بیتش یک منبر کامله 🔺شعرخوانی آقای سیدمحمدرضا یعقوبی آل در دیدار مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام با رهبر انقلاب.

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🔊 #کلیپ_صوتی 💢 مناظره امام باقر سلام الله علیه در مورد امیرالمومنین صلوات الله علیه 📌 برگرفته از برنامه سمت خدا روز سه شنبه 7 مرداد 99

1⃣⬇️⬇️ حيات؛ بزرگترين نعمت الهي ✅✅✅نكته سومي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه مي‌فرمايد: الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ. كارهاي خوبي كه خداي متعال انجام مي‌دهد همه براي بندگان نعمت است؛ پس وقتي كسي خدا را حمد مي‌كند انگيزه او براي حمد، توجه به نعمتهاي خداست. 🔅اما نعمت چيست؟ إنعام يعني اعطاي نعمت. اصل ريشه نعمت (ن، ع، م) به معناي نرمي و ملايمت است. كلمه نعومة هم از همين ريشه است. وقتي مي‌خواهند پارچه اي كه نرم است يا برگ گلي كه نرم است را توصيف كنند از اين واژه استفاده مي‌كنند. 🔅علت نام گذاري نعمتها به نعمت، اين است كه نعمت براي دريافت كننده آن، مناسب و مفيد است و با وجود او ملائمت دارد. اگر چيزي باشد كه به حال او ضرر داشته باشد به آن نعمت نمي گوييم. 🔅اگر بخواهيم اين معناي لغوي را با اصطلاح اهل معقول تطبيق دهيم بايد بگوييم: نعمت چيزي است كه در جهت كمال شيء واقع مي‌شود. هم خود كمال براي يك موجود نعمت است و هم آنچه موجب كمال او مي‌شود؛ اما اگر موجب ضرر و نقص يا موجب از بين رفتن آن شود ديگر براي او نعمت نخواهد بود. در يك تحليل دقيق عقلي مي‌توان گفت: ✳️وقتي كمالات وجود براي ما مطلوب است خود وجود به طريق اولي مطلوب است؛ از اين روست كه مي‌بينيم هر موجود زنده اي سعي مي‌كند تا آن جايي كه مي‌تواند حيات خود را حفظ كند و زنده بماند؛ حتي حشرات هم تا آن جايي كه ممكن است حركتي مي‌كنند بلكه يك لحظه بيشتر زنده بمانند. اين حالت به خاطر اين است كه حيات مطلوب ترين چيزهاست. پس همان طور كه كمالات وجود براي انسان مطلوب و نعمت است، اصل وجود هم براي انسان نعمت است. منبع:کتاب شرح خطبه فدکیه_آیت الله مصباح ره #خطبه_فدکیه

1⃣⬇️⬇️⬇️ همه کمالات انسان بدون وجود هیچ است 🔅 وقتي كمالاتي مانند عمر طولاني تر، قدرت بيشتر، علم بيشتر و... نعمت است، خود حيات من نعمت نيست؟! هست، بلكه بزرگ ترين نعمت است. خدا به هر چيز كه وجود و حيات داده، اين بزرگ ترين نعمتي است كه به او داده است. اين كه خدا من را ايجاد كرده و من هست شدم بيش از همه چيز شكر مي‌طلبد؛ چون همه آنچه داريم فرع اين وجود است؛ آنها مطلوبند چون اين را كامل مي‌كنند. خود اين كه لحظه به لحظه خدا به ما حيات مي‌دهد نعمت است. اگر يك لحظه را امساك كند هيچ چيز نخواهد بود. همه اينها نعمت‌هايي است كه خداي متعال دائماً دارد به ما افاضه مي‌فرمايد. وقتي توجه پيدا كنيم كه خدا چنين چيزهايي (وجودمان، شعورمان، سلامتمان و... ) در اختيار ما گذاشته، آن وقت بايد گفت: الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ. استعمال دیگر نعمت، نعمتِ در برابرِ بلاء 🔅در اين جا همان طور كه ملاحظه فرموديد براي نعمت يك معناي لغوي بدست آورديم كه از مقايسه چيزي با يك چيز ديگري كه ملائم با آن است انتزاع مي‌شود. در برخي استعمالات، نعمت گاهي به گونه ديگري استعمال مي‌شود. در يك اطلاق، حوادثي كه در عالم اتفاق مي‌افتد و با ما ارتباط پيدا مي‌كند به دو دسته تقسيم مي‌شود: نعمت و بلا. آنچه ما به حسب ادراكات خودمان در ابتدا از آن خوشمان مي‌آيد و از آن لذت مي‌بريم نعمت شمرده مي‌شود آن چه اين گونه نيست مانند بيماريها، سختيها، اهانتها و... را نعمت نمي دانيم؛ بلكه بلا مي‌دانيم. اما نگاه فراتر نسبت به بلا و نعمت در قرآن 🔅اما در يك بينش توحيدي كه قرآن به ما تعليم مي‌دهد مطلب بسيار دقيق تري به دست مي‌آيد و آن اين است كه خيلي چيزهايي كه آدم از آن خوشش مي‌آيد و آنها را نعمت مي‌داند اينها اسباب امتحان او مي‌شود؛ ولي او در امتحان مردود مي‌شود و سقوط مي‌كند؛ مثلاً انسان از پولدار بودن خيلي خوشش مي‌آيد؛ اما آيا ثروتي كه موجب بخل ورزيدن و ترك حقوق واجب شود، باز هم نعمت است؟! وقتي موجب بدبختي انسان در دنيا و آخرت شود گرچه انسان از آن لذت مي‌برد آيا باز نعمت است؟! از طرف ديگر انسان از برخي چيزها خوشش نمي آيد، مانند بيماري، تهي دستي، گرفتاري و... ؛ اما اگر همه اينها موجب شد كه هم در دنيا پيشرفت كند و آب ديده شود و هم در آخرت ثوابهاي كلاني ببرد، آيا اين سختيها كه به حسب ظاهر بلا بود واقعاً بلاست يا نعمت است؟ برخي گفته اند: ✳️هر چه را كه انسان براي رسيدن به قرب خدا استفاده كند نعمت حقيقي است و اگر چيزهايي با اين كه لذت بخش است و چه بسا انسان خدا را هم مرتب شكر كند كه اينها را به او داده، اما سرانجام باعث عذاب آخرت شود نعمت نخواهد بود. منبع:کتاب شرح خطبه فدکیه_آیت الله مصباح ره #خطبه_فدکیه

#حدیث ◾️حدیث عرضه دین حضرت عبدالعظیم(ع) خدمت امام هادی(ع) شهادت امام علی النقی(ع) تسلیت باد🏴

😳 این فقط نوک کوه یخ این #اقتصاد آزاد است: کمپانی داروسازی #مدرنا می‌خواهد #واکسن 2دلاری را 110دلار بفروشد!!! 🎙 برنی سندرز، سناتور ترقی‌خواه ایالت ورمانت: آن‌چه این‌جا در مدرنا می‌بینید، فقط نوک کوه یخ است که در #صنعت_داروسازی می‌گذرد. ما به‌مراتب بالاترین قیمت در جهان را برای داروهای تجویزی پرداخت می‌کنیم. در برخی موارد تا 10 برابر گران‌تر از همان دارویی است که در کشورهای دیگر فروخته می‌شود. 🔺 مدرنا، با مشارکت NIH (موسسه ملی بهداشت) تولید شده است. NIH در واقع یک سازمان دولتی تحت حمایت مالیات‌دهندگان آمریکایی است. علاوه بر این، دولت 1.9 میلیارد دلار برای تحقیق و توسعهٔ مدرنا اختصاص داد و میلیاردها دلار فروش مدرنا را تضمین کرد. 🧐 اکنون مدرنا به‌عنوان تشکر! از مالیات‌دهندگان آمریکایی می‌گوید که پس‌از اتمام عرضهٔ واکسن‌های رایگان دولتی، قیمت این واکسن را چندین برابر خواهد کرد. 📌 ترجمه BarahootTV 👁‍🗨با غرب‌نما، غرب را بدون روتوش و سانسور ببینید👀👇 ↘️↘️ eitaa.com/joinchat/2851143926Ce2dddd33f9

مهربانی عجیب امام هادی علیه السلام در کلام مرحوم استاد فاطمی نیا اشاره استاد فقید ظاهراً به نقل از کتاب اثبات الوصیة است:👇 كتب بريحة العباسي صاحب الصلاة بالحرمين الى المتوكل: ان كان لك في الحرمين حاجة فأخرج علي بن محمد منهما فانّه قد دعا الى نفسه و اتبعه خلق كثير. و تابع بريحة الكتب في هذا المعنى، فوجّه المتوكل بيحيى بن هرثمة و كتب معه الى أبي الحسن (عليه السّلام) كتابا جميلا يعرفه انّه قد اشتقاقه و يسأله القدوم عليه و أمر يحيى بالمسير معه كما يجب و كتب الى بريحة يعرفه ذلك. فقدم يحيى بن هرثمة المدينة فأوصل الكتاب الى بريحة و ركبا جميعا الى أبي الحسن (عليه السّلام) فأوصلا إليه كتاب المتوكل فاستأجلهما ثلاثا. فلما كان بعد ثلاث عاد الى داره فوجد الدواب مسرجة و الأثقال مشدودة قد فرغ منها. و خرج صلّى اللّه عليه متوجها نحو العراق و اتبعه بريحة مشيعا، فلما صار في بعض الطريق قال له بريحة قد علمت وقوفك على اني كنت السبب في حملك، و علي حلف بأيمان مغلظة لئن شكوتني الى أمير المؤمنين او الى أحد من خاصته و ابنائه لأجمرن نخلك و لأقتلن مواليك و لأعورن عيون ضيعتك و لأفعلن و لأصنعن. فالتفت إليه أبو الحسن فقال له: اِنَّ أَقرَبَ عَرضِی إِیّاکَ عَلَى الْبارِحَهِ وَ ما کُنْتُ لَأعْرَضَنَّکَ عَلَیهِ ثُمَّ لَأَشکُونَکَ إلَى غَیرِهِ مِنْ خَلقِهِ قال: فانكب عليه بريحة و ضرع إليه و استعفاه. فقال له: قد عفوتُ عنك." نام کتاب : اثبات الوصية نویسنده : المسعودي، علي بن الحسين جلد : 1 صفحه : 233 @kashani1395

میان شعله می‌سوزد مگر باران؟ نمی‌سوزد اگرچه «جسم» هم آتش بگیرد، «جان» نمی‌سوزد به آتش می‌کشند این روزها قرآنِ ما را... لیک نمی‌دانند «فجر» و «طارق» و «فرقان» نمی‌سوزد نمی‌دانند این اصحاب نار، این شعله بر دوشان که «حمد» آتش نمی‌گیرد که «الرحمان» نمی‌سوزد خدای قصۀ قرآنیِ «عاد» و «ثمود»! آخر چرا این شهرها در آتشِ کفران نمی‌سوزد؟ مگر قرآن چه دارد؟ سوره سوره، خط به خط، ایمان دل مردم برای این همه ایمان نمی‌سوزد؟ به این کافرمرامان، منکرانِ نور و زیبایی بگو قرآن نمی‌سوزد، بگو قرآن نمی سوزد

1⃣⬇️⬇️⬇️⬇️ نعمت بالذات و نعمت بالتبع 🔅در اين عالم برخي از چيز‌ها خودشان هدف ماست؛ يعني سراغ آنها را مي‌گيريم چون خودشان را دوست داريم. در مقابل، بسياري از چيزها مطلوبند و چه بسا لذت بخش هم هستند، اما هدف اصلي ما خود آنها نيست؛ بلكه وسيله اي است براي امري بالاتر. مثلاً هدفِ بيماري كه دارو مي‌خورد به دست آوردن سلامتي است. اين تلاشها براي وي مطلوبيت ذاتي ندارد؛ بلكه مطلوبيت بالغير دارد. مطلوب ذاتي، سلامتي است. همه انسانها يك سري امور را مطلوب ذاتي خودشان قرار مي‌دهند و آنها برايشان اصل مي‌شود. كفار همين لذت‌هاي دنيا برايشان مطلوب بالذات است. اصلاً زندگي مي‌كنند كه لذت ببرند و چيز ديگري نمي خواهند! اما لذت دنيا براي مؤمن مطلوب بالذات نيست؛ چون مي‌داند سرتا سر اين دنيا مقدمه و سفر است؛ مقصد جاي ديگري است. اگر مؤمن به مقتضاي ايمانش عمل كند به هيچ چيز دنيا به عنوان مطلوب بالذات نگاه نمي كند. همه چيز را براي آن نتيجه ابدي مي‌خواهد. مطلوب مؤمن سعادت ابدي است. اين امور زودگذر براي او همه جنبه وسيله اي دارد. 🔅پس اين جا دو گونه نعمت پيدا مي‌كنيم؛ نعمت بالذات و نعمت بالتبع. يعني نعمت حقيقي براي مؤمن رسيدن به آن كمال نهايي است و بقيه نعمت بالتبع يا بالعرض است. اين يك تحليل كه شاهد قرآني آن در سوره حمد است. همه ما حداقل روزي ده مرتبه سوره حمد را مي‌خوانيم و مي‌گوييم: «اهْدِنَا الصِّرَاطَ المُسْتَقِيمَ * صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمْتَ عَلَيهِمْ؛ خدايا! به ما راه راست را نشان بده؛ راه كساني كه به آنها نعمت دادي». آيا ما در نماز از خدا راه سرمايه داران آمريكايي را مي‌خواهيم؟! 🚫متأسفانه بعضي از شخصيتهاي شاخص به اين آيه استدلال كردند و گفتند: «بله، جمع ثروت خوب است؛ ثروت نعمت خداست و ما در نماز هم مي‌خوانيم: راه كساني كه به آنها نعمت دادي به ما بياموز! يعني به ما ياد بده چگونه ثروت به دست آوريم؛ البته ثروت حلال! » در حالي كه خود قرآن أَنعَمْتَ عَلَيهِمْ را معرفي كرده است؛ مي‌فرمايد: وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحين؛ چهار دسته اند كه كه خدا به آنها نعمت داده؛ انبياء، صديقين، شهداء، صالحين. در نماز كه مي‌گوييم: صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمْتَ عَلَيهِمْ يعني راه اينها را به ما نشان بده؛ نه راه پولدارها را، نه راه سرمايه داران غربي را، نه راه ستمگران را. آنها كه راه عذاب و بدبختي است! اين نعمتي كه ما در نماز تقاضا مي‌كنيم آن نعمت نهايي و آن مطلوب بالذاتي است كه مؤمن مي‌خواهد؛ يعني راه كساني كه آنها را به مقصد نهايي رساندي و خود قرآن آنها را چهار دسته مي‌داند. بعد مي‌فرمايد كساني هستند كه به آنها ملحق مي‌شوند و شرط ملحق شدن به آنها اطاعت خدا و پيغمبر است. آن مقام براي آن چهار دسته است و ما اگر خدا توفيق بدهد و همت كنيم، همت‌هاي مضاعف و اطاعت خدا و پيغمبر نماييم، آن وقت لياقت معيت با آنها را پيدا خواهيم كرد. پس نعمت آن چيزي است كه خدا به پيغمبران داده است و به مابقي مجازاً نعمت گفته مي‌شود. 🔅از اين ديدگاه ✳️نعمت، آن چيزي است كه انسان را به مقصد نهايي برساند. اگر چيزي انسان را به آن جا نرساند خنثي است و ارزشي ندارد و اگر مانع رسيدن به آن كمال شود، اگرچه براي انسان لذت بخش باشد نقمت است. ✳️در روايات از چيزي كه انسان را به آن مقصد نهايي مي‌رساند به «ولايت» تعبير شده است؛ ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعيم. در روايت آمده كه مقصود از نعيم ولايت اهل بيت عليهم السلام است. اين نعمت حقيقي است. منبع:کتاب شرح خطبه فدکیه_آیت الله مصباح ره #خطبه_فدکیه

فراز 2⃣ از خطبه فدکیه

2⃣⬇️ 🔆له الشكر على ما ألهم. ترجمه: تنها خدا را شكر مي‌كنم بر آن چه الهام فرمود. 🔅الهام يعني چه؟ الهام مثل وحي در لغت يك معناي عامي دارد؛ اما در شرع و به خصوص نزد علماي علم كلام و عقايد اصطلاح خاصي پيدا كرده است. 🔅استعمال وحی و الهام در قرآن(معنای عام) از موارد استعمال وحي و الهام در قرآن كريم چنين استفاده مي‌شود كه وحي و الهام نوعي ادراك است (كه گاهي ناآگاهانه يا نيمه آگاهانه است) كه با اسباب عادي كسب نشده است. نزديك ترين معنايي كه گفته شده اين است كه وحي يعني اشاره سريع. وقتي به كسي براي كاري اشاره كنند مي‌گويند أوحي إليه. چنان كه در باره حضرت زكريا علي نبيناوآله وعليه السلام مي‌فرمايد: فَأَوْحى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا؛ ايشان به كساني كه آن جا مشغول عبادت بودند اشاره كرد كه شما مشغول ذكر و عبادت باشيد. اين جا تعبير وحي شده است. حتي در مواردي كه وسوسه‌هاي شيطاني در افرادي وارد مي‌شود و اثر مي‌كند هم تعبير وحي به كار رفته است؛ «وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ؛ شيطان‌ها به شاگردان، دوستان و كساني كه با آنها ارتباط دارند وحي مي‌كنند. » در جاي ديگر مي‌فرمايد: وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نِبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ؛ در اين جا از وسوسه شيطان هم تعبير به وحي شده است. گاهي انسان احساس مي‌كند كه بايد كاري را انجام دهد يا يك مطلبي به ذهنش مي‌آيد گاهي خوب و گاهي بد براي چنين مواردي در اصل لغت عرب تعبير وحي به كار مي‌رود كه گاهي شيطان است كه وحي مي‌كند و ما نمي فهميم. حتي نسبت به حيوانات، بلكه به يك معنا نسبت به همه موجودات، تعبير وحي به كار رفته است؛ «وَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا؛ما به زنبور عسل وحي كرديم كه خانه‌هايي در كوه‌ها درست كند. » كلمه وحي در اين آيات به معاني لغوي بكار رفته است. اين وحي به معناي اين است كه يك نوع ادراكي در يك موجودي پيدا شود بدون اين كه خودش كسب كرده باشد و حتي ممكن است كه خودش نداند كه چنين چيزي دارد. 🔅 وحی و الهام در علم کلام (معنای خاص) اما در اصطلاح علما، به خصوص علماي كلام و نيز در عرف متشرعه، اين انصراف جا افتاده كه وحي، يك نوع رابطه تعليم و تعلم بين خدا و انبياست. به كسي وحي مي‌شود كه پيغمبر باشد. وحي در اصطلاح فقط درمورد ادراك غير عادي الهي به كار مي‌رود كه خداي متعال به انبياء القا مي‌فرمايد. در اين اصطلاح حتي براي ائمه اطهار صلوات الله عليهم أجمعين هم تعبير وحي به كار نمي رود. در مقابل اين اصطلاح،اصطلاح الهام را داريم. فرق الهام و وحي خيلي روشن نيست؛ هر دو ادراكي است كه از روي اكتساب نباشد و معمولا هم دفعتاً پيدا مي‌شود؛ ولي الهام در عرف متشرعه به خصوص شيعيان يك اصطلاح خاصي پيدا كرده است و آن اين كه الهام ادراك خاصي است كه خدا به اولياي خودش مرحمت مي‌كند. الهام نوعي ادراك از سنخ وحي، اما ضعيفتر از وحي است. در بعضي روايات آمده است كه فرق بين وحي و الهام اين است كه در وحي ملك حامل وحي ديده مي‌شود؛ اما در الهام ملك ديده نمي شود و فقط اثر آن در قلب احساس مي‌شود. منبع:کتاب شرح خطبه فدکیه_آیت الله مصباح ره #خطبه_فدکیه