#شب_قدر #نوحه #امام_علی #حاج_سید_مهدی_میرداماد به تولای علی قدو بالای علی و به زهرای علی الهی العفو به هیاهوی علی تیغ ابروی علی زور بازوی علی الهی العفو اگه دنیا بشه دریا و دریا بشه جوهر همه برگ درختان بشه دفتر مینویسم علی ای حیدر علی رویامه علی آقامه پِی دنیا نیستم علی دنیامه به علیأ به علی الهی العفو2 علی رویامه علی آقامه اگه زهرا مادرم باشه علی بابامه به دل زار علی غم بسیار علی به علمدار علی الهی العفو به کرامات علی به مناجات علی و به سادات علی الهی العفو اگه عالم بشه غوغا بشه محشر کبری بر آن صحنه محشر تک و تنها زنم جار، علی یا مولا... علی دلدارم همه کس و کارم خدایا شکرت که حیدره یازم به علیأ به علی الهی العفو2 به تب و تاب علی چشم بی خواب علی اشک محراب علی الهی العفو به دمِ یا حسنش به شهِ بی کفنش و به زخمای تنش الهی العفو همه هستی زیر دینش فدای زینبینش و طرح جنت ریخته خداوند ز خاک زیر نعلینش علی سالاره قسیم الناره سر افرازه اونکه علی رو داره علی رویامه علی آقامه اگه زهرا مادرم باشه علی بابامه به اذن و مدد خالق یکتا به اذن نبی الله به اذن علی عالی اعلی به اذن همه ی عشق ، خداوند حیا حضرت زهرا به اذن حسن ، آقای کریمان دو دنیا (به اذن و مدد خون خدا صاحب دل ها ) و با رخصت از مرد علمدار حرم حضرت سقا (و اقیانوس غم و درد و بلا زینب کبری) اگر غرق غم و ماتم و دردید اگر مثل خزان خسته و زردید اگر از در خورشید جدا مانده و سردید اگر هر چه مفاتیح نوشته ست به لب زمزمه کردید (بدانید) نگردید نگردید دوای غمتان غیر غبار حرم کرب و بلا نیست بر مشامم میرسد....

#نوحه #شهادت_امام_جواد( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد🎤 بابا بابا بیا به بالینِ پسر بابا بابا مرا به پیش خود ببر ( بابا من غریبم ) تکرار میان حجره بی کس و بی تابم دیده به راه رویت ای مهتابم تشنه لبم کسی نداده آبم صیدم و صیاد مرا آزرده باغ گلم ولی شدم پژمرده زهر جفا امان من را برده کاش پدر تو بیائی، رخ به من بنمایی پَرکِشم به رهایی، واویلا مثل تو پدر من، روی خاک سر من پاره شد جگر من واویلا ، واویلا بابا بابا بیا به بالین پسر بابا بابا مرا به پیش خود ببر ( بابا من غریبم ) تکرار لاله ز خون بر لب من بنشسته شیشه ی عمرِ کوته ام بشکسته نفس نفس می زنم اما خسته امان ز نامروتی همسر صدای خنده اش مرا زد آذر بیا به بالای سرم با مادر از کسی خبرم نیست خواهری به برم نیست مادری به سرم نیست « واویلا ... » آه من چه حزینه هجر شهر مدینه یاد آتش و سینه « واویلا ... » بیا و ناله کن بر این احوالم میان دست و پا زدن مینالم به یاد آن تشنه لب گودالم به یاد آن تنِ به خون غلطانم به یاد آن پاره تن عریانم ذکر حسین وای حسین می خوانم خاک و خون ، کفنش شد لاله گون ، بدنش شد بوریا به تنش شد « واویلا ... » خواهری روبه رویش نیزه بود و گلویش مشت و پنجه و مویش « واویلا ... » 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠 @heyatfalavarjan