نمی‌دونم چه رازیه از وقتی رفتم کربلا روم نمی‌شه بگم بدبختم (:

عمیقا شاهچراغ‌ِامروز قلبم و به درد اورد ..

بعضی وقتا احساس می‌کنم خیلی پوچم خیلی حقیرم خیلی قَلیلم برای‌ِحساب کتاب کردن‌ِآینده احساس می‌کنم کوچِکتر از اونیم که بخوام بفهمم باید تو آینده چه‌کار کنم .. چه‌طور از خودم توقع دارم برنامه‌های‌ِآیندم صحیح باشه وقتی قدم‌های‌ِاولمو نمی‌تونم درست بردارم ؟ احساس می‌کنم که .. نه‌نه احساس نمی‌کنم ! مطمانم ؛ یقین دارم که باید تمام‌ِلحظاتمو استغاثه کنم به رب‌ّالعالمین ، به سیدالشهیدین ، به ساقی‌المرسلین-از آدم تا عیسی- که چشممو باز کنن و گوشمو شنوا تا ببینم جاده رو ..

هرچی بیشتر فکر می‌کنم به شاه‌چراغ حالم بیشتر بهم می‌خوره از کثافت بودن‌ِیه‌سری

نمی‌تونم تصور کنم یه آدم چقدر می‌تونه با خودش دشمن باشه که خودشو از وجودِحسین‌ِفاطمه محروم کنه (: حقیقتا امام‌حسین یه معجزه‌ست معجزه‌ای که حس می‌شه اما وصف نه !

-

-(:-

-

خزان منم که غرق‌ِبارانم _ !

-

بیانات‌ِمقام‌ِمعظم‌ِره‌بری در دیدار با دانش‌آموزان .

میشه حمدِشفا بخونید از ته‌ِقلبتون ؟ لطفن (: