چند نکته پیرامون #اربعین_97 به ذهنم رسید که برای کسانی که اولین بار است به این سفر می روند، مفید خواهد بود. #بخش_اول 1. از پاسپورت و ویزاتان یک کپی تهیه کنید. هم در کیفتان بگذارید هم یک جای دیگر که بتوانید از آن در مواقع اضطراری یا گم شدن پاسپورت استفاده کنید. شاید باور نکنید همین تصویر چقدر به دردتان خواهد خورد. 2. شماره تلفن همراهتان و یک شماره تلفن فعال در ایران را روی کیف، کیف پول، پاسپورتتان، گوشی همراهتان و سایر وسایلتان بنویسید. سالانه هزاران کیف و وسایل همراه در سرکنسولی ما انبار می شود و صاحبش مشخص نیست. اگر درصدی شماره ای باشد مسئولان کنسلی در اولین لحظه تماس می گیرند و وسایل را تحویل میدهند. هم زائر مشکلی نخواهد داشت و هم کنسولی کمتر اذیت می شود. 3. یک کیف کمری خوب همراهتان ببرید. خیلی خیلی کمک میکند. وسایل مورد نیازتان را جایی که میتوانید استفاده کنید و در دسترس بگذارید. کیف گردنی داشته باشید و پول و پاستان را درونش بگذارید. مال خودت سفت بچسب، همسایه را دزد نشمر! 4. دارو الکی نبرید. هرچی بخواهید هست، دارو هم فقط دارویی که دکتر به شما دستور داده است و لازم است بخورید. در عراق مسکن ها، کدئین ها و امثال آن ممنوع است. حتما دقت کنید بردن این داروها نه تنها مشکل شمارا حل نمی کند که به دلیل بازرسی های فراوان دردسر آفرین خواهد شد. اگر شما هزار خط هم باشید، در بین صدها بازرسی یک جا برایتان مشکل پیش می آید. اگر بیماری خاصی دارید سعی کنید اصلا نروید. 5. عراقی ها وظیفه خدمت ندارند! لطف دارند. لذا لاکچری بازی برای خدمت در نیارید. اونجا قانون دارد. پلیس دارد، مامور دارد و... لذا همکاری کنید. 6. خط عراقی تهیه کنید، بهترین خط، خط زین است. این خط هم آنتن دهی خوبی دارد، هم تماس با آن راحت است و هم اینترنتش نسبت به سایر خطور بهتر می باشد. سعی کنید از خط ایرانی استفاده نکنید. الکی اذیت می شوید. در طول مسیر خط تلفن ارتباط با خطوط عراقی به رایگان است. می توانید تماس بگیرید و هم دیگر را پیدا کنید. 7. از کرم مرطوب کننده و ضد عرق سوز استفاده کنید. اگر قصد دارید حرکت کنید، توصیه و تجربه حنا است. از حنا برای پاهاتون استفاده کنید. 8. لباس الکی همراهتان نیارید. بهترین کار ، لباس یک بار مصرف است. یعنی استفاده کنید بیندازید و مسیر را ادامه دهید. 9. یک شلنگ شیر اب برای دستشویی تهیه کنید. بعضی ها نمی توانند با آفتابه دستشویی ، مشکلشان را حل کنند. این بهترین کار برای دستشویی رفتن است و به راحتی میتوان شلنگ را سر شیر بست و استفاده کرد و پس از ان جمع کرد و همراه خود برد. 10. سعی کنید موقع شارژ کردن گوشی، رهایش نکنید. 11. الکی اجناس نخرید. هم حمل و نقل آن اذیت کننده است و هم برگشت در بازرسی های مرزی خودمان دچار مشکل می شوید. بارها دیده ام بعضی افراد اجناس زیادی تهیه کردند و موقع آوردنش گریه می کردند. میدانم از شما انتظار است. اما بهترین کار خرید اجناس از بازراچه مرزی خودمان است. 12. الکی دوربین عکاسی همراهتان نبرید. دیده شده بسیاری دوربین حرفه ای همراه خودشان می آورند بدون اینکه کاربرد آن را بلد باشند. ضمنا نگید تجربه داشتیم و کسی به ما کاری نداشت. عکاسی با دوربین حرفه ای در عراق بدون مجوز ممنوع است. رعایت کنید. مشکل یک بار پیش می آید و اذیت کننده خواهد بود. ادامه خواهد داشت #امیر_مسروری 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🔚 ماجرای یک آبادانی با غیرت تعداد دفعاتی که او را دیدم به انگشتان یک دستم هم نمی‌رسید. فقط یک‌بار، آن هم‌ تلفنی با او صحبت کردم. پشتِ تلفن قشنگ مشخص بود چگونه با یک بچه‌ی‌ تخسِ آبادانی که از قضا دکترای تخصصی هم دارد، روبرو هستم. همه‌جا هست، از کرمانشاه تا روستاهای دوردستِ کویر. هر جا که بتواند لبخندی روی لب کسی بشیند، او و دارو دسته‌ی "وَن سواران" حاضرند. برایش مهم نیست کی در موردش چی می‌گوید و یا کدام مسول احمق می‌خواهد چه تحلیلی دهد. حقیقتا اگر واژه "حر" برایم یک مصداق داشته باشد، قطعا او حر است. او یک‌چیز می‌داند، چگونه از مردم پاسداری کند و دل همه را شاد نگه‌دارد! او بچه‌ی آبادان است. نمی‌دانم "لاف آبادانی" بلد است یا خیر؟ اما حبیب احمدزاده موجود عجیبی است که قطعا خدا می‌داند برای اعتلای ارزش‌های انقلاب اسلامی به اندازه چند صد دستگاه فرهنگی کشور زحمت کشیده است. برای خودش سازمان تبلیغات است، یک بنیاد حفظ آثار دفاع مقدسِ سیار. گاهی هم حوزه هنری مستقل و وزارت ارشاد بدون وزیر! برای خودش جایزه [دریاقلی سورانی] طراحی می‌کند به گمنام‌ترین سربازان امام خمینی هدیه می‌دهد. از جیب شخصی‌اش به دورترین نقطه کشور می‌رود و با املت اجرای مراسم می‌کند. لیست بلندی از هنرمندانی را در جیبش دارد که هر کدام با یک اشاره او برایش جان می‌دهد و حتی نیازی نیست جلوی اسم آنها، مبلغی فاکتور کند. اسمش از صد امضای وزیر و وکیل در همین وزارت ارشاد ما نفوذ بیشتر دارد. رفیق جینگِ شهید سیاح طاهری بوده و به نظرم جا دارد که او هم "شهید" شود. معلوم نیست حبیبِ آبادان، کجا و کِی پر خواهد کشید. هیروشیمای ژاپن یا کلن آلمان. شاید هم کنار برج ایفل یا کوچه پس کوچه‌های زلزله زده بم و سرپل ذهاب. حبیب هر جا هست، یک آبادانی است. بک آبادانی باغیرت، مثل همه آبادانی‌های با غیرت این کشور. 🔙 اگر لازم دیدید، برای دوستانتان بازنشر کنید. #امیر_مسروری 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🔙برای او که رسول خدا عاشقش بود! 📝 چند نکته پیرامون ام المؤمنین علیها و علی بعلها و بنتها یک: شخصیت حضرت خدیجه شخصیت مستقلی است. راستش را بخواهید چهل سال است از حضور زنان درون‌ِ اجتماع با حفظ جایگاه زن مسلمان می‌گذرد. اما نتوانسته‌ایم الگویی بدهیم. مدعی هستیم زن می‌تواند از جامعه استفاده کند و خدمات زن و جامعه متقابل است. اما الگویی برایش ارائه نمی‌دهیم. واقعیت این است که دست‌هایی پشت پرده این کج اندیشی وجود دارد‌. شخصیت حضرت خدیجه الگوی یک زن با شخصیت اجتماعی و یک مادر تمام عیار و همسر فداکار است. زنی که در اوج تمدن بدوی ۱۴۰۰ سال قبل یک زن اجتماعی و در واقع تاجری سرشناس و شخصیتی است که خود همسرش را انتخاب کرده است. [ این انتخاب قبل از بعثت بوده است]. شخصیت زنی که نه در داخل یک جامعه بدوی معروف بود که دست به تجارت فرامنطقه‌ای و عشیره‌ای می‌زد و شراکت مالی داشت. دو: شخصیت حضرت خدیجه را با سایر بانوانِ انبیا مقایسه کنید!!! عجیب است شخصیت زنی که اول مسلمان در بین غیر معصومین است. [ بنابر روایت شیعه امیر المومنین علی علیه السلام معصوم و عصمت او از بدو تولد است ] در واقع او نه تنها همچون زن حضرت لوط مخالفت نکرد و نه همچون همسران سایر انبیا یک همراهی ساده و یا همراهی معمولی نمود! او یک بانوی نمونه است که تمام دارایی‌اش را وقف اندیشه همسرش کرد. توجه به این موضوع اهمیت دارد. همراهی او با تمام وجود بود. چقدر فرق است اندیشه‌ای که خود را مالک همه چیز زن خود می‌داند با اندیشه‌ای که رسول خدا در قبال حضرت خدیجه از خود نشان داد. او با فداکاری مالش را در اختیار رسول اسلام قرار داد بدون آنکه حضرت محمد ص بر ملکیت اموال همسر ادعایی داشته باشد! سه: حضرت خدیجه شخصیت عجیبی است. ازدواج اولش با رسول اسلام بود و رسول اسلام با آنکه در یک جامعه بدوی بود و فرهنگ چند همسری بخشی از فرهنگ آن زمانه بود، در زمان حضور حضرت خدیجه با هیچ زنی وصلت نکرد و در کنار حضرت ماند‌. ایشان در کنار زنان دیگری چون آسیه و مریم و حضرت زهرا سلام الله علیها به عنوان زنان شاخص شناخته می‌شود و نمی‌توان این جایگاه را فراموش کرد. دلم می‌خواست از جایگاه زنان سایر انبیاء و حضرت خدیجه سخن به میان آورم اما فرصت کم است. #امیر_مسروری 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🔚 برای او که رسول خدا عاشقش بود 📝 زنانگی حضرت (بخش دوم) چهار : سخت می‌توان تصور کرد زنی در اوج فرهنگ و باورهای بدوی باشد اما بر عمل خود به دنبال دلیل بگردد؟ آری این بانو این گونه بود. حضرت تن به قومیت و فرهنگ اجتماعی نداد. به سیره ایشان نگاه کنید. ایشان خود همسرش را انتخاب کرد. خود تقاضای خواستگاری نمود. وقتی حجت الهی آمد تلاش نکرد تا به او به محاجه بر آید. حضرت اصولا مکانیسم تفکری را از جامعه نگرفت. موضوعی که حتی امروز هم بانوان ما با آن درگیرند و تعارض میان عمل، عقل و فرهنگ آن‌ها را درگیر خود ساخته است. از یک سو راه افراط می‌روند و اساسا دین را نافی می‌شوند و از سوی دیگر نقش دیگری می‌پذیرند و خود را محبوس می‌کنند. حضرت خدیجه علیها سلام نمونه بارزی برای جمع نمودن این پاردوکسیکالِ ساختاری بود. فرهنگ را نه به باورها که با حسن رفتار جمع نمود. پنج: برای ما مردها، زنِ همراه عجیب راه‌گشاست. زنی که از یک سو خود را وقف خانواده کند و از سوی دیگر نقش اجتماعی همسر را بپذیرد و او را در این سختی همراه سازد. هرچند اسلام از آن با واژه سکینه یاد می‌کند اما بهتر است گفت، نقشِ زن مسلمان همچون لنگرگاه کشتی‌ها در دریای خروشان است. لنگری که تمام وجود و هستی مرد را در یک طوفان انسجام می‌بخشد. آنقدر این لنگرگاه برای رسول خدا ارزشمند بود که پس از وفاتش، تمام جورِ این فشارها را دختر مکرمه‌شان می‌کشید تا آن‌که لقب ام ابیها را اخذ کرد. در واقع سکینه و لنگرگاه حیاتی زندگی و آن دایره قوام بخش، زنانگی حضرت خدیجه بود. چیزی که بی توجه شدن به آن در این عصر مشکل اساسی هویت اجتماعی است. یعنی نفهمیدن جایگاه زن در محوریت خانه. وقتی اجر و جایگاه او کوچک می‌شود و زن به ماشین لباسشویی یا زیرانداز خانه و یا حتی برعکس به یک ابزار تبلیغاتی فلان محصول ارایشی تقلیل پیدا کند، قطعا موجودیتی به نام خانواده شکل نمی‌گیرد و شاهد رشد اجتماعی نیستیم. نگارنده معتقد است تنها دلیل دست نیافتن به تمدن اسلامی پس از چل سال، عدم درک درست از جایگاه و شان زن و به تعبیر دقیق‌تر زنانگی اوست. #امیر_مسروری 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

مجتهد با اصالت؛ خبر کوتاه بود، آیت الله یزدی درگذشت. پشت آن همه چالش های دهه های متمادی، همراهی با امام و رهبری، فتنه های مختلف، آقای یزدی مرد با صلابت و البته با وقاری بود. فارغ از نگاه ها و حواشی سیاسی شخصیت ایت الله سه خصوصیت برجسته داشت: 1/ او انقلاب را مام اصلی و ستون حیات فکری میدانست. آن چیزی که امروز «درّ» گرانی است و سیاسیون برای عبور از آن به هرچیزی پشت پا میزنند. آیت الله خوب میدانست انقلاب و حیات طیبه ی ولایت فقیه به چه معناست و برای حفاظت از آن ترسی نداشت حتی اگر «هو» شود و نظریه پرداز عصر گفتمان ها، رفاقت 50 ساله اش را خرج رای آوردن کند. 2/ اتهامات زیادی به او زدند، اما حقیقتا ایت الله مردم را دوست داشت. به او افراطی، متعصب، منحرف، خودخواه، بی توجه به نظر مردم و... می گفتند اما هیچ وقت این حرف ها اجازه نداد ایت الله خود را از مردم دور کند و سازوکار اشرافی و غیر دسترس با مردم داشته باشد. 3/ ایت الله حقیقتا مرجع تقلید خوبی می شد. جسارت نباشد در فهم ساختاری از فقه و رجوع به آرای حقیقی و معرفت به روش های فقهی از بسیاری از مراجع امروزی بروز تر بود. مجتهد با اصالت واژه ای است که برازنده ی آیت الله ابراهیم یزدی، رئیس فقید جامعه مدرسین حوزه ی علمیه ی قم بود. همه از آنیم و به سوی او می رویم چه ایت الله، چه مقلد! #امیر_مسروری amirmasrouri @hizbollahsyberi

#کوتاه_نوشت 🍀به نظرم اقای حناچی بجای رفتن و کاشت درخت زیتون به همراه سفرای خارجی در تهران؛ این مشکل شماره ملی برای شارژ کارت مترو را بردارد تا حداقل یک تبعه‌ی قانونی[ افغانستانی] که اتفاقا با زن و بچه‌اش میخواست برود داخل مترو، با شرمندگی از ایستگاه خارج نشود! همینقدر متناقص و بی‌تدبیر؛ #امیر_مسروری 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi