انقلاب سوم ؛ گام سوم یک انقلاب! نَسَب؛ نمیتواند نام، میراث گفتمانی امام خمینی را به یدک بکشد! نوادگان امام خمینی هم در نهان میدانند که راه امام از کوچه های مستضعف و زیر پونزی هر دیار می گذرد و هر جا نامی از ظلم ستیزی و مبارزه با استکبار وجود دارد یاد امام خمینی در خاطره ها می درخشد. انقلاب دوم از جمله عناوینی است که امام خمینی به مناسبت فتح سفارت امریکا (بخوانید محل توطئه و جاسوسی) به کار برد و برایمان جاودانه شد! انقلابی دومی که برخی انقلابی هایش به مرور منقلب شدند و در این باره سخن بسیار است! موضوع این چند سطر هر چند از تیتر این نوشته ناپیدا نیست اما مشخصا به تبیینی نوین از تداوم گفتمان ۱۳ آبان خواهد پرداخت. برجام یا همان مسیر سازشی که دولت اعتدال پیمود در ایستگاه ۱۳ آبان بدون احساب همه فرصت هایی که سوخت به نقطه صفر رسید! نقطه ای که انتظار می رفت چرا که روح برجام با روح انقلاب اسلامی ایران (تمکین و سازش با اردوگاه ظالم غرب) مناسبت ندارد و نمی سازد! و گرنه امضای امثال جان کری تضمین میشد که نشد! نمی گویم اگر از سال ۹۲ کشور راه ساخت اقتصاد درون زا را در پیش میگرفت و به لبخند غربی ها دل خوش نمیکرد امروز چند گام جلو تر بودیم اما پاسخ این استفهام را که: "واکنش دقیق دولت ایران در قبال رکبی که از امریکا خورده و اتفاقا بصورت معناداری تحریم های امریکا در روز ۱۳ آبان دوباره به جریان می افتد؟" را باید بجویم! غیر از آنکه دولت روز سیزدهم آبان با مردمی که با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند و گرمای شعار مرگ بر امریکایی که کوی و برزن را پر میکند "اجمالا" باید به قدرت نیروهای نظامی بالاخص سپاه و عمقی که شهدای مدافع حرم ایجاد کرده اند تکیه کند و راه دیگری برای واکنش ندارد! وگرنه هر راهی که دیپلماسی اعتدالی میخواست پیمود! بنابراین پایتخت انقلاب سوم را باید "پالایش انقلاب از حامیان گفتمان سازش" تعیین نمود زیرا خلوص صندلی های خدمت بصورت یک نیاز مبرم و فوری محسوس است و واکنش را باید از این محل استارت زد! ناگفته پیداست اگر راه مبارزه با امریکا را پس از تسخیر لانه جاسوسی پیموده بودیم و اسیر فرصت سوزی برجامیان نمی گشتیم امروزمان این چنین دچار نبود. در پایان این مختصرِ ناچیز را به روح شهید حججی و خانواده گرانقدرش تقدیم میدارم که سر داد اما سر خم نکرد! #محمدحسین_پیریایی 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi