براستی #شهدا صاحب  #حیات #طیبه‌اند.....!!! روزی بر سر مزار فرزندم در گلزار #شهدای بهشهر رفته  بودم. دیدم زن و شوهری بر سر #مزار پسرم نشسته‌اند و به شدت گریه می‌کنند. رفتم نزدیک شون و علت را جویا شدم. به آنها گفتم که این مزار #پسر من است اما در این قبر #شهیدی نیست که شما اینقدر برایش گریه می‌کنید. پسر من #مفقود #الجسد است. در ضمن من اصلا شما را نمی‌شناسم. از سر و وضعشان هم معلوم بود که شمالی نبودند. خانمی که گریه می‌کرد در جواب من گفت:  فرزند #مریضی دارم که از ناحیه دو پا #فلج بود. دوا و درمان‌های ما نتیجه نداد و از سلامتی‌اش ناامید شدیم اما پسرم یک شب در خواب دید که #جوانی به سراغش آمده است و به او می‌گوید که از جایش #بلند شود. پسرم در پاسخ جوان می‌گوید که من فلج هستم و قادر به راه رفتن نیستم. #جوان می‌گوید برخیز تو #شفا یافته‌ای من #شهید بالویی از مازندران هستم. فرزندم از خواب بلند شد در حالی که شفا گرفته بود. من تمام گلزار شهدای شهرهای مازندران را یک به یک رفتم و روی سنگ مزارها را خواندم. تا اینکه بالاخره در گلزار شهدای بهشهر(اینجا) این سنگ قبر را پیدا کردم. پدر #شهید می‌گفت: نشستم و دوباره برایم مسلم شد که فرزندم زنده حقیقی است ..... هدیه به روح #شهید_حسینعلی_بالویی صلوات