eitaa logo
پیر طریقت
1.5هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
790 ویدیو
48 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 زيارت اربعين كه از نشانه هاى مومن شمرده شده است، دو بال دارد؛ يك بال، بال ظاهرى است كه در پیاده روی، شور، احساسات، عدد و جمعيت نمود دارد. اما اين ظاهر وقتى اصالت پیدا می‌کند كه در دل آن به باطن برسيم. باطن نهضت عاشورا و اربعين حسينى، در فراز شانزدهم زيارت اربعين اين طور بيان شده است: *«وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَهِ وَ حَیْرَهِ الضَّلَالَهِ»* :(و شهادت می‌دهم) امام حسین(ع) جانش را در راه تو بذل نمود تا بندگانت را از جهالت و نادانی و سرگردانی گمراهی نجات بخشد. همان‌طور که على(ع) نیز، در خطبه اول نهج البلاغه، در مورد هدف بعثت پيامبر اكرم(ص) می‌فرمايد؛ *«فَهَدَاهُمْ بِهِ مِنَ الضَّلَالَةِ وَ أَنْقَذَهُمْ بِمَكَانِهِ مِنَ الْجَهَالَةِ»* ؛پس خداى سبحان، مردم را به وسيله محمد(ص) از گمراهى نجات داد و هدايت كرد. و هدف انبياى الهى اینگونه بيان می‌كند؛ *«...ُیثِيرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»* ؛ تا عقول دفن شده را بيرون بكشند! لذا داستان اربعين، در كنار سير و پياده روى بيرونى، داستان سير درونى است؛ سير، حركت و پياده روى، به سوى رشد و كمال، با كنار زدن و رفع جهالت و گمراهى. در اين راه هم، اول قدم پر اهميت اين است كه از خود شروع كنيم؛ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ». انسانى كه خود در مسير نجات باشد، موجبات نجات ديگران را هم فراهم می‌كند...        
قال على(ع): "كَفى بِالمَرءِ مَعرِفَةً أن يَعرِفَ نَفسَهُ" ولادت نورانى مولود كعبه، اميرالمومنين، مولىٰ على(ع) و روز پدر بر همگان مبارك باد. ایتا | بله | آپارات
🏴 انسان‌هایی که طریقه‌ی احیای خویشتن را در دل رنج‌ها پیش گرفته‌اند؛ لذات معنوی و لذات این دنیایی را هم بیشتر از همه می‌چشند. این همان طریقه و حقیقتی است که مرتبه‌ی بالا و نهایی آن می‌شود کلام زینب کبری سلام‌الله علیها که در اوج مصیبت و در سخت‌ترین فاجعه‌ی تاریخ بشری و درست در زمانی که بالاترین و کامل‌ترین گزارش از این مصیبت را بیان می‌کند، درهمان صحنه، می‌گوید که: "ما رایت الا جمیلا" @Allaamehwisdom
🔸️اما کسانی که از این وضعیت نجات پیدا کنند و بتوانند خودشان را متهم کنند، خود محدود و مجهول، خود جاهل، گناه‌کار و ناپاک و خودی که فقط اماره به سوء است و بتوانند آن را محکوم کنند و تبرئه نکنند، آن‌ها به خود حقیقی‌شان توجه می‌کنند، آن خود بی‌نهایت. 🔸️وَ قالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي (یوسف:۵۴) بعد از این‌که انسان خودش را شناخت و به بی‌نهایتش توجه کرد منابع قدرت و ثروت به سوی انسان می‌آیند. لازمه‌ی این قدرت و اقتدار، آن توجه است و اگر آن توجه نباشد، این قدرت هم نمی‌آید. قدرت حقیقی این است نه آن قدرتی که با ظاهر و با مراتب و مدرک و مسئولیت و حکومت به دست می‌آید و ارتباطی که "انسان متوجه به بی‌نهایت" با قدرت حقیقی پیدا می‌کند قدرت خاص و ارتباط خاصی است که کسی نمی‌تواند در مقابلش مقاومت کند. 🔸«أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي» فرد در این‌جا مسئولیت و مسیر زندگی خودش را پیدا می‌کند. 🔸️فَلَمَّا كَلَّمَهُ قالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنا مَكِينٌ أَمِينٌ(یوسف:۵۴) وقتی که به این‌جا رسید، باید تکلم کند، بیان کند آن حقیقت را. و سپس: قالَ اجْعَلْنِي عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ(یوسف:۵۵) باید به آن خزائن توجه کند، به نقاط حساس به آن نقاطی که قدرت و سرنوشت جامعه به آن‌ها ربط دارد. اما قبل از آن باید خودش را آماده کرده باشد. « إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ»؛ ظرفیت وجودی و ظرفیت معرفتی‌اش آماده‌ی این مرتبه باشد وگرنه این امکان ندارد. 🔸️وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْها حَيْثُ يَشاءُ(یوسف:۵۶) این مسیرى که در آن به یوسف مکانت و مکنت و قدرت دادیم، مسیر همه‌ی انسان‌هاست. هر کسی که می‌خواهد حقیقت وظیفه‌ی خودش و حقیقت مسیر در زندگی‌اش را بداند و بداند که باید در زندگی چگونه باشد این مسیر اوست و هر کسی می‌تواند این‌گونه مسیر خودش رو بشناسد. هیچ استثنائی ندارد! به محض این که این مراتب را طی کرد مسیرش مشخص می‌شود؛ با همین مراتب و همین جزئیات و به همین‌گونه. 🔸️يَتَبَوَّأُ مِنْها حَيْثُ يَشاءُ(یوسف:۵۶) این‌گونه است که به آن انتخاب بنیادینش می‌رسد. 🔸️نُصِيبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ وَ لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ(یوسف:۵۶) این‌جا شاید از عجایب باشد که رحمت اصابت می‌کند. گویا این رحمت با سختی‌هاست و سختی‌ها برای این است که انسان را کمک کنند تا به آن توجه به نفس حقیقی برسد. بدون این سختی‌ها امکان ندارد. کسی که سختی‌های بیشتری داشته، اصابت بیشتری دارد و اصابت به رحمت است نه به غضب. کسی که از این اصابت از این مشکلات از این سختی‌‌ها محروم است مرتبه‌ای از احسان را ندارد. «وَ لانُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ» این احسان اکثرا از طریق اصابت حاصل می‌شود و این مسیری است که مسیر همه‌ی ماست و اگر همین را توجه کنیم مسیر زندگی‌مان مشخص می‌شود. | ایتا | بله | آپارات
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
حبيبنا محمدﷺ؛ «مَنْ عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ» هركس خود را شناخت، قطعا خدايش را شناخته است. 🌱🌼عيد مبعث مبارك🌼🌱 | ایتا | بله | آپارات
◾️اركان حركت انسانى يا اركان پنجگانه سلوك انسانى؛ ١- اختصاص وقت زنده و قابل استفاده براى خلوت با خويشتن و برنامه هاى روحى ٢- نظم در اين امر ٣- استمرار ورزيدن ٤- كتابت يا نوشتن حالات، تغييرات و برنامه هاى روحى خود، به منظور تثبيت آنها ٥- رفاقت؛ به اين معنا كه انسان در صورت امكان، در برنامه هاى روحى خود با فرد يا افراد داراى صلاحيتى، در گفتگو و مذاكره باشد و از حالات يكديگر استفاده كنند. | ایتا | بله | آپارات
❇️ غدیر، عید بودنش برای ما يك ظاهر دارد و یک حقیقتِ درونی؛ حقیقتِ درونی آن زمانی بر ما تجلى می‌كند که تصمیم بگیریم از زندان ظاهر، زندان اين دنيا، مردمانش و روزمرگی، زندان اندیشه‌ها، تئوری‌ها، دستورات، درخواست‌هاى مادی و معنوی مان، گذر کنیم. رها شويم از همه توهمات، باورهای غلط، نگاه‌هایی که حتى نیازی نیست غلط باشند، بلكه فقط حجم عظیمی از توجهات هستند که درون ما انباشته شده و ما چون حمالانی آن‌ها را حمل می‌کنیم و به محض این‌که راهی برای ما می‌خواهد باز شود، این‌ها را یک به یک پيش می‌آوریم و به خیال خودمان دستورات درست را از درونشان بیرون می‌كشيم! به محض این‌كه برای لحظه‌ای اين ها را رها کنيم و توجه كنيم و به خود بپردازيم، حقیقت امامت را می‌بینیم و به آن متصل مى شويم و ابلاغ "ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ" در درون ما صورت مى گيرد و حقيقت "امر امامت" و "حقیقتِ غدیریه" را می‌بینيم. ❇️ روز عید غدیر روزی است که این کار را باید به انجام رسانيم. اگر ما این‌کار را انجام دهیم عید غدیر بر ما مبارک است و اگر انجام ندهیم چیزی از حقیقت غدیر و از حقیقت امامت و از دستور پیامبر صلی الله علیه و از دستور اسلام انجام ندادیم؛ "فما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ"؛ آن رسالت توحیدی، پیمانی که از ازل بستیم، "قالوا بلی" يى که گفتیم برای ما جاری نمی‌شود و پیوسته گرفتار هستیم. کسی که مسیر و راه غدير را برود "وَ اللَّـهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ"؛ خداوند او را از همه آن انباشته‌هایی که درون خود انبار کرده و هر لحظه بر سرش در حال آوار شدن است، نگه می‌دارد و نیازی نیست او کاری کند. اما کسی که کفران کند و تردید کند که آیا چنین هست یا نه؟! "إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ". | ایتا | بله | آپارات
🏴 «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائِکَ» ایتا | بله | آپارات
●در روز اربعین انسان وظیفه‌ دارد که التزام ظاهری داشته باشد، به اینکه از خانه بیرون برود، حرم مشرف بشود، پیاده‌‌روی جمکران مشرف بشود، حضرت عبدالعظیم مشرف بشود، مشهد برود؛ ولی گاهی یک نفر فکر ریشه‌ای می‌کند، می‌رود یک قدم به سمت اصل مطلب بر می‌دارد؛ ولو به حسب ظاهر گریه نکند، ولو به حسب ظاهر در فلان مجلس شرکت نکند، ولو به حسب ظاهر اشکی نریزد؛ چون اصل این است که راهپیمایی اربعین در وجود ما شکل بگیرد، و ما جزء روندگان بسوی اربعین باشیم، و این با معرفت امام به دست می‌آید. ●هر کس به اندازه نگاه خودش، و به اندازه اعتقاد خودش، از عملکردها سود می‌برد. امکان دارد یکی مثل علامه طباطبایی باشد، که خیلی از مجالس نرفتند یا شاید یک بار هم راهپیمایی اربعین نرفتند؛ -گرچه یکی از بزرگان شاید خواب دیدند، گفتند که چطور به این مقام رسیدی؟ فرمودند از گریه بر سیدالشهداء علیه‌السلام- ولی یک کاری انجام دادند که آن کارشان، نسبت به این راهپیمایی بسیار بسیار با ارزش‌تر هست. ●آنچه اهمیت دارد این است که امامت وجود خودمان را بشناسیم، که سرشار از اسماء و صفات حق تعالی است؛ و قبولِ ولایت اهل‌بیت عصمت و طهارت، که کأنّه بالفعل همه‌ی این‌ها را در وجود ما تعبیه کردند و به ودیعه گذاشتند، تا امام درون خودمان را بشناسیم، و به دنبال احیاء و اقامه‌ی امامت درون خودمان باشیم. 📌 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) @Allaamehwisdom