از تشنگان گریه ی مستانه ایم ما (#صائب) کاتب استاد علی حدادی

غزل شمارهٔ ۷۷۸ عمری است حلقه در میخانه ایم ما در حلقه تصرف پیمانه ایم ما مقصود ما ز خوردن می نیست بی غمی از تشنگان گریه مستانه ایم ما در چشم ناقصان جهان گر چه نارسیم چون باده، جوش سینه میخانه ایم ما عشاق را به تیغ زبان گرم می کنیم چون شمع، تازیانه پروانه ایم ما گر از ستاره سوختگان عمارتیم چون جغد، خال گوشه ویرانه ایم ما عمری است رفته ایم ازین خاکدان برون بی درد را خیال که در خانه ایم ما چون خواب اگر چه رخت اقامت فکنده ایم تا چشم می زنی به هم، افسانه ایم ما از نورسیدگان خرابات نیستیم چون خشت، پا شکسته میخانه ایم ما جز جستجوی رزق نداریم هیچ کار چون آسیا به گرد، پی دانه ایم ما در مشورت اگر چه گشاد جهان ز ماست سرگشته تر ز سبحه صد دانه ایم ما از ما زبان خامه تکلیف کوته است این شکر چون کنیم که دیوانه ایم ما؟ مهربتان در آب و گل ما سرشته اند صائب خمیر مایه بتخانه ایم ما #صائب #شعر #میخانه #عشاق #گریه

هو کجاست عشق؟ که درمانده‌ام به چارهٔ دل... #صائب

هو کجاست عشق؟ که درمانده‌ام به چارهٔ دل... #صائب

هو زندگی با هوشیاری ... زیر گردون مشکل است .. تا نگردی مست ... این بار گران نتوان کشید ..! #صائب

هو هرکجا دل‌ مرده‌اي را یافت احیا کرد عشق... #صائب

هو میوه‌ی پخته محال است نیفتد بر خاک هرکه دل بسته به این دار فَنا، نیمرس است! #صائب

هو کارِ صوفی چیست؟! خاطِر را مُصَفّا ساختَن اَز قَبولِ نَقش‌ها آیینه را پَرداختَن #صائب

هو مژه بر هم زدنِ یار، تماشا دارد.. #صائب

هو تو ای زاهد برو در گوشه محراب ساکن شو که من چون درد و داغ عشق جا در هر دلی دارم #صائب تبریزی

هو آن که می برد مرا از خود و از راه کرم باز می داد به خود هر نفسی، بوی تو بود 🔥🔥 #صائب تبریزی

هو از ما سُراغِ منزلِ آسودگی مجو چون باد، عمرِ ما به تکاپو گذشته است. #صائب @Vaajpub