eitaa logo
پیر طریقت
1.3هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
721 ویدیو
47 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هو تو تمامی! با توام تنها خوش است...
هو نکات مهم در تربیت ذهن کودک ۱- به کودکت نگو: بر دیوار خط نکش بلکه بگو: بر ورق بنویس ، سپس آن را به دیوار می‌چسبانیم ۲_ نگو: بلندشو و اتاق کثیفت را تمیز و منظم کن بگو: دوست داری با یکدیگر اتاق را مرتب کنیم، چون می‌دانم نظم را دوست داری. ۳- نگو: بازی را تمام کن و درس بخوان زیرا درس خواندن مهمتر است بگو: اگر دروست را به بهترین نحو تمام نمایی با همدیگر بازی خواهیم کرد ۴- هر کلام و حرکت ما بر روی شخصیت فرزندمان تاثیر بسزایی خواهد داشت. ۵- حرکات کودکمان انعکاس اعمال ماست ۶- همیشه فرزندت را با عنوان‌های محترمانه و عاطفی چون آقا، خانم و...صدابزن خانم مریم زیبا ، آقا علی با ادب ، عزیزِ مادر، فرشته ی من ، کوچک من و... ۷- حداقل روزی یکبار به فرزندت این جمله را بگو: عزیزدلم من به وجودت افتخار می‌کنم . ۸- به فرزندت بیشتر از یک مهمان احترام بگذار و برای شخصیتش ارزش قائل باش. ۹- به فرزندت اعتماد کن تا هر چه را تو دوست نداری هیچ گاه انجام ندهد ۱۰- قبل ازهمه چیز اختلافات خود را با همسرت در روشهای تربیتی رفع کن ۱۲- بیشتر برای فرزندت و حرف زدن با او وقت بگذار و کمتر از کودک زیر هفت سالت دور باش ۱۲- جلوی فرزندت رابطه‌ات با همسرت از همیشه بهتر باشد . ۱۳- فرزندات را از صمیم قلب دوست بدار و این دوست داشتنت را همیشه ابراز کن‌. ۱۴- از سه سالگی به بعد کم کم مسئولیت های فرزندت رابه خودش واگذار کن‌‌. ۱۵- اشتباهات فرزندات را ببخش و به او فرصت بازگشت بده تا محرم اسرارش باشی (حتی گاهی فرصت اشتباه کردن و ریسک کردن به او بده) ۱۶_ هر روز با کودک‌ات بازی کن. گاهی در میان بازی کمی زیادتر بخندید. ۱۷_ روزهای مشخصی را صرف پیاده روی دو نفره با فرزندت کن. ۱۸- برای فرزندت مصداق واقعی صداقت، امانت داری، کنترل خشم و وفای به عهد باش. او تو را می‌بینید و فردا با مردم همانگونه که تو تربیتش کردی رفتار خواهد کرد. در نهایت مردم دعاگوی تو خواهند بود با این فرزند خوبی که تربیت کردی و به جامعه فرستادی...
هو ‌ تا در تو نَظر کردم رُسوایِ جَهان گشتم آری هَمه رسوایی اول زِ نظر خیزد ,,,,
هو ‌ در جهان گر لقمه و گر شربت‌ست لذّتِ  او  فرعِ  محوِ  لذّت‌ست 📘در این جهان هر لذّتی که در خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها وجود دارد. آن لذات، فرع ترکِ لذّات است یعنی لذّت حقیقی، ترك لذّات مادی است. [ترك لذّات حیوانی، لذّتی دارد که با هیچیك از لذّات مادی و حیوانی دنیا قابل مقایسه نیست؛ زیرا جمیع لذّات دنیوی به رنج و دغدغه روحی می‌انجامد
هو توانگران را کمیِ مال عیب است و از آن ننگ دارند، درویشان را ذخیره داشتن و خمرۀ سیم پنهان کردن صدچندان عیب است و از آن شرم دارند. درویشان را عار بُوَد مُحتشمی در خاطرشان بار بُوَد مُحتَشمی اَنْدَر رَهِ دوستْ فَقرِ مُطلق خوش‌تر کَنْدَر ره او خوار بُوَد مُحتشمی
هو ‌ چنـین گفتنـــد، پیـــران مقـــدم که از مَردی زدندی، در میان دَم که: هفتاد و دو شد، شرط فُتُوَّت یکی زان شرط‌هــا، باشــد مُرّوَت نخستین، راستی را پیشه کردن چو نیـکان از بدی اندیشه کردن
هو درویش که اسرارِ نَهان می‌بخشد هر دَم مُلْکی، به رایگان می‌بخشد درویش کسی نیست که نان می‌طلبد درویش کسی بُوَد که جان می‌بخشد
هو یــار مرا غار مــرا عشق جگرخوار مرا یار تویی غـــار تویی خواجه نگهدار مرا نوح تویی روح تــویی فاتح و مفتوح تـویی سینـــه مشــروح تــویی بـــر در اســرار مرا نـــور تـــویی سـور تــویی دولت منصور تـویی مـــرغ کـــه طــور تــویی خســته بــه منقار مرا قطـــره تویی بحــر تویی لطـف تــویی قهــر تویی قنــد تـــویی زهـــر تــویی بیــــش میـــازار مرا حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی روضــه اومیــد تویـــی راه ده ای یــار مرا روز تــویی روزه تـــویی حـاصل دریوزه تـویی آب تــویی کــوزه تــویی آب ده این بـــار مـــرا دانـــه تویــی دام تــویی بــاده تویی جام تـویی پختـــه تویی خـــام تــویی خـــام بمگـــذار مرا این تن اگـــر کـــم تــندی راه دلــم کــم زندی راه شــدی تــا نبــدی ایـــن همـــه گـــفتار مرا مولانا
*هوالحیّ* شخصی نقل میکند: روزی در خدمت مرحوم علامه طباطبایی(قدس‌الله‌سره) صاحب تفسیر المیزان بودم. به ایشان عرض کردم:من چه کنم؟! مدت ها درس خواندم ولی هنوز موفق نشدم آدم شوم! مسافرت ها کردم،نصیحت های ارزشمند شنیدم اما همچنان به مرتبه آدمیت نرسیدم و با وجود توسلات زیاد هنوز به نتيجه اصلی نرسیدم! در این هنگام مرحوم علامه ناگهان گریه شدیدی کردند و دو دستشان را بر چشمان خود گذاشتند و فرمودند : "دوای هر مرض قلبی ای، خداست..." لازم است انسان در طول روز و شب، ساعتی را برای مناجات با خدای خود خالی کند. و احیانا نعمت های خدا را نسبت به خودش، شمارش کند و بگوید:الحمدلله. و یکبار هم گناهان خود را بشمارد و بگوید:استغفرالله. و حاجات خود را ذکر کند و آنها را از خدای متعال بخواهد... خدای متعال در آخر سوره مبارکه فرقان میفرماید: { قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ } هنگامی که ساعتی که با خدای خود خلوت کردی، تلاش کن از اعماق قلبت او را مخاطب قرار دهی در نهایت سوختگی و صراحت. و همچون یک عاشق شیدا، با تمام صفاء او را مخاطب قرار بده. هیچ ترتیبی و آدابی مجو هرچه میخواهد دل تنگت بگو او تو را دوست دارد.. تو هم او را دوست بدار. و دائما به خدای متعال حسن ظن داشته باش. و از او بخواه که اجابت را ضمانت کرده است. نگو به ما اجازه ورود به شهر داده نمی شود، برای کریمان هیچ کاری سخت نیست. گناهان ما بزرگ هستند حتی اگر راه را ببندند... لکن کاری نیست که از دست خدا برنیاید... او گناهکاران میبخشد و آنها را به مقاصدشان میرساند. { قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا } بله... شخص کریم به شخص محتاج فرصت درخواست کردن نمیدهد... { نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (۴٩) } الحجر.
هو محبت او علت ارادت ماست نجم الدین رازی:اگر محبت و عنایت  او (یحبهم)در اول نبودی هیچ کس جرأت نداشت لاف محبت او را بزند(یحبونه) گستاخ تو کرده ایی مرا با لب خویش/ورنه من بیچاره کجا مرد توام مرصادالعباد
هو العشق هو بُراق السالكين ومركب السائرين .. وكل ما يدَّخره العقل في أربعين عاماً يحرقه العشق في لحظة واحدة فَيُطهر العاشق ويصفيه ...
هو تو آن نِه‌ای که چو غایب شوی ز دل بروی تفاوتی نکند، قُربِ دل به بُعدِ مکان ... تنها انسان‌های الهی که فقط به خدا دل بسته‌اند، امنیت روحی راستین دارند و در قیامت هم از سختی‌هایش در امانند. امام صادق عليه السلام می فرمایند: فمن احب عزوجل احبه و من احبه الله کان من الامنین. و به این جهت است که هر روز از خداوند رسیدن به این راه را می‌خواهیم. امام صادق علیه‌السلام می فرمایند: اهدنا الصراط المستقیم یعنی ارشدنا الی لزوم الطریق المودی الی محبتک.به یقین عشق به امام زمان که عصاره همه پیامبران و امامان است همان عشق به خدا و در حقیقت صراط مستقیم الهی است که انسان عاشق و منتظر واقعی را هر روز به خدا نزدیک تر می کند و زندگی دنیوی و اخروی اش را آباد و آبادتر می سازد.