✔️صلوات خدا بر گریه کنان و لعن خدا بر ساکتین در لعن در غیر تقیه قال رسول الله صلی الله علیه و آله: لمّا نزلت (وَإِذا أَخَذْنا میثاقَکُمْ لا تَسْفِکُونَ دِماءَ کُم)- تا آخر آیه – فی الیهود [أی] الّذین نقضوا عهد رسول الله و کذّبوا رُسُل الله، و قتلوا أولیاء الله: أفلا اُنبئکم بمن یضاهیهم من یهود هذه الامّه؟ قالوا: بلی یا رسول الله. قال: قوم من اُمّتی ینتحلون أنّهم من أمّتی، یقتلون أفاضل ذریّتی و أطائب ارومتی، و یبدّلون شریعتی و سنّتی و یقتلون ولدی الحَسَنَ و الحسین کما قتل أسلاف الیهود زکریا و یحیی. ألا و أنّ الله یلعنهم، کما لعنهم، و یبعث علی بقایا ذراریّهم قبل یوم القیامه هادیاً مهدیِّاً من وُلد الحسین المظلوم یحرقهم بسیوف أولیائه إلی نار جهنّم. ألا و لعن الله قتله الحسین و محبیهم و ناصریهم، و الساکتین عن لعنهم من غیر تقیه یسکتهم. ألا و صلی الله علی الباکین علی الحسین رحمهً و شفقهً، و اللاعنین لأعدائهم الممتلئین علیهم غیظاً و حنقاً. ألا و إنّ الراضین بقتل الحسین شرکاء قتله. ألا و إنّ قتلته و أعوانهم و أشیاعهم و المقتدین بهم براء من دین الله. إن الله یامر ملائکته المقربین أن یتلقّوا دموعهم المصوبه بقتل الحسین إلی الخزّان فی الجنان، فیمزجونها بماء الحیوان، فتزید عذوبتها و طیبها ألف ضعفها، و أنّ الملائکه لیتلقّون دموع الفریحن الضّاحکین لقتل الحسین و یلقونها فی الهاویه و یمزجونها بجمیعها و صدیدها و غسّاقها و غسلینها، فیزید فی شدّه حرارتها و عقابها ألف ضعفها یُشدّد بها علی المنقولین إلیها من أعداء آل محمّد عذابهم» رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: چون نازل شد آیه شریفه (وَإِذْ أَخَذْنا میثاقَکُمْ لا تَسْفِکُونَ دِماءَکُم) – تا آخر آیه – در حق #یهود و آن کسانی که پیمانی را که با رسول خدا صلی الله علیه و آله بسته بودند شکستند و تکذیب کردند پیغمبران خدا را و #کشتند دوستان خدا را، خبر می دهم شما را به آن کسانی که شباهت به آنها دارند از یهود این امّت. گفتند چرا یا رسول الله؟ فرمود: گروهی از امت من که به خود می بندند که از امّت من هستند و از اهل ملّت منند،‌ می کشند فاضل ترین ذریّه من و پاکیزه ترین ریشه های درخت رسالت مرا، و تبدیل می کنند شریعت و سنّت مرا،‌ و می کشند دو فرزند من حسن و #حسین را،‌ همچنان که کشتند پیشینیان از یهود، زکریّا و یحیی را. و خدا #لعن می کند ایشان را همچنان که لعن کرد آنها را، و بر می انگیزاند به ضرر باقیماندگان ذریّه های ایشان، پیش از روز #قیامت، هدایت کننده هدایت کرده شده ای را از فرزندان حسین مظلوم که آنها را می سوزاند به #شمشیرهای دوستان خود تا به آتش جهنم برسند. و آگاه باشید که خدا لعن می کند #کشندگان حسین و دوستان و یارانشان و کسانی را که در جائی که تقیّه نباشد ساکت باشند و لعن بر آنها نکنند. و خدا #صلوات می فرستد بر #گریه کنندگان بر #حسین از روی رحمت و مهربانی، و #صلوات می فرستد بر #لعنت‌کنندگان برای دشمنان ایشان از روی خشم و عقده ای که گلوی آنها را گرفته. آگاه باشید که آن کسانی که راضی و #خشنودند به کشته شدن حسین، شریک در #قتل او می باشند. آگاه باشید که کشندگان او و یاران و پیروان آنان و اقتداء کنندگان به آنها #بیزارند از دین خدا. خدا امر می فرماید #فرشتگان مقربین خود را که #اشک های مصیبت زدگان به قتل حسین،یعنی: آنهائی که در عزاداری و #مصیبت آن حضرت می گریند، گرفته، و ببرند در نزد #خزینه دارهای #بهشت تا ممزوج کنند با آب #حیات بهشتی تا #گوارائی و خوش بوئی آن #هزاران برابر زیاد شود. و فرشتگان می گیرند اشک های #چشمان کسانی را که به کشته شدن #حسین علیه السلام خوشحالند و می خندند. آنها را در «هاویه» یعنی: #جهنم می ریزند و ممزوح می کنند با همه ی آنها از #مشروبات جهنمی که به صورت #چرک و #خون و آب های گندیده بدبو است و در شدت گرمی و #سوزندگی است. #هزار برابر باشد #عذاب آن بر آنها از دشمنان آل محمد که در عذابند. 📚بحارالانوار: ج۴۴، ص۳۰۴٫

𝒎𝒐𝒉𝒂𝒎𝒎𝒂𝒅: ⭕️حیات بدن و حیات روح‏ 🔹همه ما این طور خیال می‌کنیم که یک نفر انسان تا وقتی که قلبش کار می‌کند و اعصابش فعالیت دارند و نبضش می‌زند و تا وقتی که در روی زمین راه می‌رود زنده است. چه موقع می‌شود گفت که یک انسان مرده است؟ آن وقتی که طبیب گوشی را روی قلبش می‌گذارد و بعد اعلام می‌کند که قلب بکلی از حرکت ایستاده است. البته از یک جهت همینطور است، ولی این زندگی انسان زندگی انسانی انسان نیست، زندگی حیوانی انسان است. انسان باید این زندگی را داشته باشد ولی این، زندگی مشترک او با همه حیوان‌هاست؛ یعنی یک سگ هم که زنده است همین نوع زندگی را دارد. سگ هم قلبی دارد، اعصابی دارد، رگ‌هایی دارد، خونی در جریان دارد، اعضا و جوارحی دارد. 🔹ولی در #قرآن یک نوع #حیات دیگر غیر از این حیات برای انسان اعلام شده است. انسان از نظر منطق قرآن کریم ممکن است زنده باشد - یعنی در میان مردم راه برود، قلبش ضربان داشته باشد، اعصابش کار بکنند، خون در بدنش در جریان باشد - ولی در عین حال مرده باشد. این تعبیر اساساً از خود قرآن است. مثلاً قرآن می‌گوید: «لِینْذِرَ مَنْ کانَ حَیاً»؛ مردم را به دو دسته تقسیم می‌کند: #مردم_زنده و #مردم_مرده، و بعد می‌گوید این #قرآن روی افرادی اثر دارد که شائبه ‏ای از حیات در آنها باشد، اما آن کسانی که مرده‌‏اند قرآن هم روی آنها اثر نمی‌گذارد. 📕احیای تفکر اسلامی، مرتضی مطهری، (نس ص ۵۱ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری