بس در طلبت کوشش بی‌فایده کردیم چون طفلِ دوان در پی گنجشکِ پریده مرغِ دلِ صاحب نظران صید نکردی الّا به کمان‌مهرهٔ ابرویِ خمیده میلت به چه ماند؟؛ به خرامیدنِ طاووس غمزه‌ت به نگه کردنِ آهویِ رمیده

گر پای به در می‌نهم از نقطه شیراز ره نیست تو پیرامُنِ من حلقه کشیده با دستِ بلورین تو پنجه نتوان کرد رفتیم دعا گفته و دشنام شنیده روی تو مبیناد دگر دیدهٔ سعدی گر دیده به کس باز کند رویِ تو دیده

بزن سر دیوُ باذن الله بزن تل آویو ُ باذن الله @hojre_name

📗کتاب صوتی #خار_و_میخک اثر شهید یحیی السنوار قسمت ۱ @hojre_name

●| می خواستم حبیب شوم اما من شمر کربلای خودم هستم من غرق در هوای خودم هستم #امنا_فاطمه @hojre_name

سید : به گالانت و نتانیاهو می گویم جبهه لبنان متوقف نخواهد شد مگر با پایان حمله به غزه ممکن است این دو ضربه بزرگ باشد من به وضوح به شما می گویم هر چقدر هم که عواقبی داشته باشد ، هر کاری که میخواید کنید ، منطقه به هر سویی که بخواهد برود، مقاومت لبنان حمایتش از غزه و کرانه باختری را متوقف نخواهد کرد من این را به شما می گویم ، هر کاری که میخواهید کنید این اولین پاسخ ماست @SyrianToPersian

ای کاش دنیا همینجا متوقف شده بود..💔

«سلاماً على الذين يعانقهم التراب، ونحن في أشد الحاجة لعناقهم.» سلام بر آن‌ها که خاک را در آغوش گرفته‌اند، حال آن‌که ما به آغوش آن‌ها بسیار محتاج‌تریم. #جای_خالیِ_سید @hojre_name

شب سختی است... باران هم گرفته اما آتش را خاموش نمی‌کند... پی‌نوشت: خدایا در قلب‌ِما آتش‌بسی در کار نیست... التهاب قلب ما را با ریختن خون دشمنانت آرام کن🤲

آتش‌بس شد آقاسید. حالا مردان بیروت بر ویرانه‌های خانه‌شان قلیانی چاق کرده‌اند و دور یک پیت حلبی پر از آتش نشسته‌اند به کام‌گرفتن و مرور خاطره و آه. مردم به خانه‌هاشان برگشتند؛ زنان به آغوش محبوب‌هایشان؛ کودکان به مدرسه‌ها. روی دیوارهای آبادی‌، همه‌جا با اسپری‌ رنگ، رسم‌الخط کثیف عبری نقش بسته. بدوبیراه است شاید. ویرانه بر ویرانه. آوار بر آوار. رد خون روی زمین. عروسک دخترکان گم‌شده. پسربچه‌ها، مَرد برگشته‌اند. کمی که بگذرد، زندگی به حالت قبل، شبیه‌تر می‌شود. بوی باروت که برود، بوی قهوه عربی باز در شهر می‌پیچد. بوی تنباکو هم. صدای جولیا باز از ضبط ماشین جوان‌ها بلند خواهد شد. همه چیز به جای خودش بازخواهد گشت. همه چیز، جز شما. جز شما، که دیگر هرگز در این شهر نخواهید بود. و آن زخم عمیق نشسته بر پیشانی ضاحیه، آن گودال بزرگ، هرگز پر نخواهد شد. هرگز. شهر که آرام شود، تازه جای خالی شما در سوز زمستان بیروت، تیر خواهد کشید. تلوزیون‌ها که باز روشن شوند، دیگر شما در قاب، رجز نمی‌خوانید. خانه‌ها که باز ساخته‌شوند، قبل از چیدن اثاث، تصویر شما به‌دیوارها کوبیده خواهد شد. و رسم‌الخط‌ کثیف عبری که از شهر پاک شود، جوانان «قطعا سننتصر» بر جای آن خواهند نوشت. آتش‌بس شد آقاسید. همه برگشته‌اند. شما چرا نمی‌آیید؟ «مهدی مولایی» @hojre_name

#چرا_نمیای_آقاسید؟