🔺 وقتی حاکم دعوت به این کرد که حاضر باشید، مردم باید حاضر باشند. در برخی از آیات هم به این موضوع اشاره شده است، مثلا در آیه ۶۲ سوره نور آمده است که «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَىٰ أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّىٰ يَسْتَأْذِنُوهُ»، یعنی اگر امر جامعی پیش بیاید، صحنه‌ای که حضور عمومی می‌طلبد، مانند #انتخابات. صحنه محک امت است و نه محک امام. 🔺 صحنه‌هایی وجود دارد که دشمن می‌خواهد که مردم را محک بزند. می‌خواهد که وفا و نصیحت را در مردم محک بزند. امام در جایگاه خودش است. ولی دشمن می‌گوید که مردم با او همراهی نمی‌کنند، مردم با او موافق نیستند، مردم تسلیم او نیستند. صحنه‌هایی پیش می‌آید که مردم باید آزمایش دهند. یعنی به تعبیر قرآن، #امرجامع است. همه باید در صحنه حاضر باشند. 🔺 اگر یک نفر غایب باشد، به ویژه افراد تاثیرگذار و #نخبگان، و افرادی که در جامعه شناخته شده هستند، یعنی حرکت اینها تاثیر می‌گذارد. اگر این افراد مخالفت کنند و برگردند، جبهه حرکت مردمی سست می‌شود و دشمن خوشحال خواهد شد. آیه مذکور می‌گوید که اگر کسی می‌خواهد از صحنه عمومی و امر جامع غایب شود، باید اجازه بگیرد. نه تنها حق کارشکنی ندارد، حضور مردم را نمی تواند کم رنگ کند، بلکه اگر خودش هم عذری دارد که نمی تواند حاضر شود، باید اجازه بگیرد. 🔺 اگر کسی عذر شخصی دارد، به دلیلی می‌خواهد در این امر جامع حاضر نشود، و عذرش موجه بود، ای پیغمبر تو می‌توانی به او اجازه بدهی، اجازه بده، ولی «وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ» در هر صورت کار خوبی نکرده است، توفیق از او سلب شده است. اینکه از باب اهم و مهم یا باب اضطرار بوده، و نتوانسته است که حاضر شود. 🔺 این صحنه‌هایی که صحنه‌های حضور عمومی است، اینقدر مهم است، که سه مرتبه صحبت از استیذان است. می‌گوید که استیذان ملاک #ایمان است. اگر فرد نمی‌خواهد حضور داشته باشد، باید اجازه بگیرد. اگر اجازه گرفت، باز هم کمبودی وجود دارد که باید با استغفار جبران کند. به نظرم می‌آید که از جایگاه بیعت و نصیحت حرکت کنیم. ادامه دارد... 🆔 @hokmrani_dini