🔎 #نویسندگی_خلاق 🔻 برشی از درس‌گفتار «نویسندگی خلاق» استاد بطحایی 🔹 مخاطب با خواندن متن روایی باید برود به دنیایی که دارید می‌سازید. هر کدام از کلمات باید میان‌بُری باشد که خیلی سریع، بدون اینکه مخاطب متوجه شود، او را به جهان روایت وصل کند. 🔹 وقتی کلماتی به کار می‌برید که برای مخاطب دور و غریب است، باعث دست‌انداز می‌شود! چون باید از خودِ این کلمه رد شود تا برسد به فضای روایت؛ و این، در ارتباط مشکل ایجاد می‌کند. «نویسنده‌ای خوب است که مخاطب کلمات او را نبیند.» 🔻 چهار منزلگاه مهم برای داستان‌نویسی 1️⃣ خواندن هیچ چیز به قدر خواندن شما را برای نوشتن آماده نمی‌کند؛ چرا که برای نوشتن هم به ایده نیازمندید و هم ساخت‌های متنوع واژه؛ کتاب ذهن شما را به روی ایده‌های متنوع و گسترده باز می‌کند و گنجینۀ لغات شما را پربار می‌کند. 2️⃣ دیدن چیزی را که درست ندیده باشید چطور می‌خواهید بازنمایی کنید؟ به جزئیات توجه کنید چون «همه چیز جزئیات است»؛ از شکل چین و چروک پشت گردن پدربزرگتان تا سیاهی زیر ناخن تعمیرکار ماشین‌تان. 3️⃣ شنیدن گاهی فکر می‌کنید که صدای خاصی نمی‌آید اما صداها هستند. لکنت آدم‌ها را ببینید، وقف و سکون‌شان، تن صدا و لحنشان. 4️⃣ تجربۀ زیسته هر چه تجربیات ما بیشتر باشد، دنیا و گسترۀ فهم ما از آن، بیشتر و عمیق‌تر خواهد بود. به جاهایی بروید که تاکنون نرفته‌اید مثل بیمارستان، قبرستان، دادگاه، آسایشگاه، پزشکی قانونی و ... بعضی چیزها را هم نمی‌شود تجربه کرد مثل قتل، جنگ، خودکشی و ... در این موارد با خواندن، «تجربۀ ذهنی» به‌دست آورید. تجربۀ ذهنی هیچ‌وقت تجربۀ عینی نمی‌شود اما می‌توان با تجربۀ ذهنی، یک روایت خوب نوشت. 💠 درس‌گفتار «نویسندگی خلاق» استاد بطحایی 🔰 با #هنرستان از برنامه های فرهنگی هنری #استان_قم باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229