فراوان اند نویسندگانی چشم‌به‌راه که کی شود تعطیلات سالیانه‌شان از راه برسد و آنها مدتی کرکرهٔ کار گِل‌شان را پایین بکشند و بروند تمام‌وقت بنویسند. نویسندهٔ هم‌وطنی می‌گوید: «ده ماه سال می‌روم کلاس درس می‌دهم به امید دو ماهی که دانشگاه تعطیل است تا مرخصی سالیانه‌ام را بگیرم، توی خانه بنشینم و تمام وقت بنویسم. یک تعطیلات باقلوایی! تعطیلات نوروز هم اگر بتوانم از #بهمن_دیدوبازدید عید خودم را دور نگاه دارم فرصت نسبتاً خوبی برای نوشتن است. بقیهٔ سال باید سهم کارِ دلی‌ام را از جهان از وقت‌های مرده و اوقات بازیافتی‌اش، کش بروم. نوشتن به مدت یک ساعت صبح زود در دفترم قبل از آنکه کلاس‌ها شروع و سروکلهٔ دانشجوها پیدا شود یا یکی دو ساعت اواخر شب، اوقات دزدیده شده از خواب. #جویس_در_تعطیلات #احمد_اخوت صفحهٔ ۲۸ @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف