🚫🚫🚫🚫 در این روزهای اول ماه ربیع گرفتار #دوگانه‌ی تازه ای نشوید، نتیجه ی این دوگانه سازی ها، در حقیقت تکه پاره کردن پیکر جامعه است؛ این روزها شادی کنیم یا عزاداری؟ تبریک بگوییم یا تسلیت؟ 🔹استدلال کسانی که می‌گویند باید عزای محرم و صفر را در روزهای ابتدایی ماه ربیع الاول هم ادامه داد این است که حوادث و اتفاقات تلخی در این روزها افتاده و به خانه وحی جسارت شده است. 🔻 اگر بنا باشد برای مصائب اهل بیت علیهم السلام دهه و روضه تاسیس کنیم، در حقیقت باید ۳۶۵ روز سال را چنین کرد، جنگ بدر، جنگ احد، جنگ خیبر جنگ صفین، جنگ جمل، جنگ احزاب، مصیبت شکسته شدن دندان مبارک پیامبر، جسارت های هر روزه ی هارون به امام کاظم، جسارت های متعدد متوکل به امام هادی، حمله ها و آسیب های منصور دوانقی به امام صادق و ..... مثنوی هفتاد من کاغذ می شود یعنی هر روز سال چند واقعه دارد. نه اینکه این حوادث نباید یادآوری شود، اتفاقاً همه‌ی آنها باید گفته شود و درس و عبرت و نکته های آن بازگو شود، اما دو سوال: آیا تمام وقایع تاریخی این روزها، اتفاقات تلخ و اندوهناک است؟ آیا تنها راه محبت به اهل بیت عزاداری است؟ بعضی گمان می کنند فقط با گریه و ماتم به اهل بیت نزدیک می شویم. یا حتی بعضی فکر می کنند هرچه بدبخت تر باشیم امامان بیشتر به ما نظر می کنند!! نه! این غلط است. قرآن کریم در توصیف خدای سبحان، خنداندن و گریاندن، هر دو را ذکر می کند و البته خنداندن بر گریاندن هم مقدم ذکر می شود: وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‏ (نجم:43) 🔹 توضیح اینکه در ابتدای ربیع الاول، اتفاقات تاریخی و #تمدن ساز بزرگی افتاده که عبارت است از: هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. همچنین آرمیدن امیرالمومنین در بستر پیامبر که با به جان خریدن یک خطر بزرگ، زمینه ساز این حرکت بزرگ تاریخی و سرنوشت ساز شدند. 🔹چرا از این ها گفته نمی شود، چرا برای این اتفاقات بزرگ که به اسلام عزت و شوکت داد، دهه و مناسبت تاسیس نمی‌کنیم؟ فقط باید از جسارت گفت؟ با توجه به متن بیانیه #گام_دوم امروز امت اسلام و به پرچم‌داری ایران عزیز در مسیر برپایی #تمدن_نوین_اسلامی است و آنچه چراغ راه این مسیر است همین حوادث مبارک است.