صدای اعتراض در ونیز؛ مجید مجیدی، کارگردان فیلم «خورشید» در نشست خبری این فیلم در جشنواره ونیز به‌ شدت از تحریم‌های غیرانسانی آمریکا علیه مردم ایران انتقاد کرد. مجید مجیدی، کارگردان سینمای ایران دیروز یکشنبه ۱۶‌شهریورماه در نشست خبری فیلم سینمایی «خورشید» پس از اکران این فیلم در جشنواره فیلم ونیز، در پاسخ به‌سوالی درباره نسبت معضلات اجتماعی به‌تصویر کشیده شده در این فیلم با وضعیت سیاسی و اجتماعی امروز ایران، گفت: آنچه در این فیلم روایت می‌شود روایت یک معضل جهانی است و محدود به یک کشور خاص نمی‌شود. اما می‌توان گفت آسیب‌هایی که برخی کشورهای خاورمیانه به‌دلیل جنگ‌افروزی‌ها متحمل می‌شوند، بیشتر است. وی افزود: کشور ما نزدیک به ۴۰‌سال است که تحت تحریم‌های آمریکا قرار دارد و همین الان که من با شما صحبت می‌کنم و در وضعیت کرونایی قرار داریم که یک درد مشترک جهانی است، جالب است بدانید یکی از معضلات مهم کشور ما بحث تحریم‌های دارویی است. در این شرایط سخت دارو وارد کشور ما نمی‌شود چرا‌که تحت تحریم‌های آمریکا هستیم. ۴۰‌سال است در این شرایط سخت ناشی از #تحریم‌های_غیر_انسانی_آمریکا، مردم ایران زندگی می‌کنند. مجیدی تأکید کرد: از سوی دیگر کشورهای اطراف ما کشورهایی هستند که مدام در جنگ به سر می‌برند؛ عراق، پاکستان، افغانستان، ترکیه و… ما در یک منطقه پر از بحران هستیم که متأسفانه آسیب‌های این بحران‌ها هم بیش از هر چیز متوجه بچه‌ها و خانواده‌هاست. خانواده‌های بی‌بضاعت مدام فقیر و فقیرتر می‌شوند و این شرایط معضلاتی را برای همه جوامع به‌خصوص کشور ما به همراه داشته است. کارگردان فیلم سینمایی «خورشید» گفت: یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های ما این است که به‌دلیل مرز گسترده‌ای که با کشور افغانستان داریم، بخشی از مردم آسیب‌دیده این کشور به شکل غیرقانونی وارد کشور ما می‌شوند. آمارهای رسمی بین ۳ تا ۴‌میلیون نفر است اما به نظرم آمار غیررسمی خیلی بیشتر از این‌هاست و شاید چیزی در حدود ۸ تا ۹‌میلیون مهاجر افغانستانی در کشورمان داریم. از سوی دیگر به واسطه جنگ عراق، مهاجرینی از عراق داشته‌ایم. از سوی پاکستان هم به همین صورت بوده است. مجموعه این‌ها باعث آسیب‌پذیری کشور ما و مواجهه‌اش با چالش‌های بزرگ شده است. مجیدی بار دیگر با اشاره به داستان فیلم خود و معضل کودکان آسیب‌دیده از شرایط اجتماعی تأکید کرد: این داستان یک داستان جهانی است و محدود به یک کشور و دولت خاص نیست. وی افزود: نکته دیگری که در فیلم «خورشید» هست و می‌خواهم بر آن تأکید کنم مسوولیت‌هایی است که در هر جامعه‌ای وجود دارد و گاهی فراتر از وظایف دولت‌ها و قانون است. من در این فیلم مسأله‌ام حکومت‌ها و دولت‌ها نیستند، بلکه می‌گویم مردم باید مسوولیت اجتماعی خود را بپذیرند. جامعه مانند یک خانواده است و وقتی یک خانواده آسیب ببیند، مانند آسیب دیدن همه جامعه است. آسیب‌های جامعه هم وارد خانواده همه ما می‌شود. نسبت به معضل کودکان کار در هر جامعه‌ای هم به نظر مسوولیت‌پذیری مردم نقش بسیار جدی دارد. مردم باید مشارکت کنند و کمک کنند تا این معضل حل شود. وی افزود: بچه‌ها سرمایه‌های هر کشوری هستند که به راحتی هرز می‌روند. این بچه‌های کار از همه چیز محروم شده‌اند و خطرات زیادی هم آن‌ها را تهدید می‌کند. شمیلا که از بازیگران فیلم است، جزو جمعیت چند میلیونی مهاجران افغانستانی در ایران است. افغانستان که در همسایگی ما قرار دارد سال‌هاست که سایه جنگ را برسر خود می‌بیند و مردمش رنگ آسایش را ندیده‌اند. جنگ‌افروزی در همه جای دنیا سبب آسیب‌دیدن کودکان شده است. همین امروز در سوریه و یمن ببینید چه فجایعی در جریان است. اثرات این جنگ‌افروزی‌ها بیشتر روی بچه‌ها خواهد بود.