ولی انصافا مقدمه انشاء رو داشتید؟ "اکنون که کنار همکلاسی‌هایم نشسته‌ام انشای خود را آغاز میکنم" معنای جدیدی به مقدمه بخشیدم. خدایی شما کلاس چهارم بودید کلمه "اکنون" رو بلد بودید؟ 😂

نتیجه گیریم هم خیلی زیبا بود اصلا درباره تلاش و کوشش صحبت نکرده بودم ولی تو نتیجه آوردمش😀 فقط جمله‌بندیش نمیدونم چرا اینطوری شده بود: من نتیجه میگیرم که هرکس میخواهید به خواسته خود برسید باید تلاش و کوشش کنیم 😂

طبق نتیجه‌گیریم، اگه من بخوام به خواسته‌م برسم شماهم باید تلاش کنید و بلعکس😂

نتیجه گیری انشای من

انشاء تو این جمله به اوج خودش رسید: "میتوانیم دکتر بشوید"

نقطه قوت انشای من تعاملی بودنشه، هی از مخاطب سوال میکنم آیا شما میدونید میخوام چیکاره بشم؟ بعد جواب میدم دکتری. بعد دوباره سوال میکنم آیا میدونید چه دکتری؟ بعد جواب میدم بعد میگم میدونید چَرا؟ در این شیوه از انشای تعاملی مخاطب خیلی ارتباط میگیره با متن انشا🤣

ساعتها و حتی سالها میشه درباره انشای چهارم دبستانم صحبت کرد

بعضیا میگن چرا انقدر توهم توهم و فشرده نوشتی یکم فاصله میدادی. باید بگم اون زمان اسپیس اختراع نشده بود اسپیس= فاصله

این انشا اگه املا بود، صفر میشدم😀

میدونید چرا میخوام دکتر بشم؟ چون اگه دکتر بشم دکتر میشم نویسنده: حسین خیابانی

موضوع انشاء: کدوم موسیقی رو دوست دارید علی کریمی، دانش آموز دوم دبستان

قبل از اینکه پیامهای انشارو خاتمه بدم، این پیام مامانم رو ببینید😁