یا کریم اهلبیت(ع) دوباره سوی تو آورده ام این دست خالی را که بی منت گرفتی هر زمان دست موالی را تجسم میکنم دربارگاهت زائرت هستم و میگردم هزاران مرتبه صحنی خیالی را بقیع و گنبد و گلدسته ات را آرزو کردم بقیع و گنبد و گلدسته هردم این توالی را.. نبودم غیر مشتی خاک و مدیونت شدم ، عمری دم تو زندگی بخشید این جسم سفالی را نگاهت معنی آرامش است و من به دنبالش از این رو با خودم آورده ام آشفته حالی را پراز تاریکی ام،با صد امید از ماه می پرسم که آیا با خودش آورده نور آن حوالی را یقین دارم که خواهد کرد نذرش را ادا مادر برایت عاقبت می آورد یک روز قالی را #پروانه_علیپور_اصل