و باز عصر جمعه ... * مستأصل اینجا آمدم، فکری به حالم کن ، هر شب رسیدم رو زدم، فکری به حالم کن * من با امیدی سمت روضه راه می‌افتم ، اینقدر رفتم آمدم، فکری به حالم کن * چیزی که از آقایی تو کم نخواهد شد ، بااینکه من خیلی بدم، فکری به حالم کن * من بی دعای خیر تو بیراهه خواهم رفت ، دوزخ نباشد مقصدم، فکری به حالم کن * وقتی به حق عمه‌ات زینب قسم دادم ، امشب نکن دیگر ردم، فکری به حالم کن * دلتنگ بوی سیب صحن کربلا هستم ، دلتنگ عطر مرقدم، فکری به حالم کن * فکری به حالم کن تو را جان علی‌اکبر ، امشب حلالم کن تو را جان علی‌اکبر *

🟣 سخت گیری خدا در آخرت برای چه کسانی است؟! 🔸استاد عالی #بر_چهره_دلربای_امـام_حسیـن_صلوات #بــر_چهـــره_دلــربــای_مهـــــدی_صلــــوات #الّلهُمَّ_صَلِّ_عَلَی_مُحَمَّدٍ_وَ_آلِ_مُحَمَّدٍ #وَ_عَجِّلْ_فَرَجَهُمْ ‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌🥀   ‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌اللّٰهُمَــ ؏َجِـلْ لِوَلیــِـــڪَ الـْفَرَّجْ 🥀

. ‏🔰 شعر بسیار زیبا و جانسوز در وصف اقا علی اکبر(علیه السلام) .

❇️ قرب به اهل‌بیت علیهم‌السلام / ۱۸ 🔸منتظران فرج، همان مقربان به امامند! اگر ادعای انتظار دارید، ولی رابطه خصوصی میان شما و امامتان شکل نگرفته این پادکست را گوش کنید!

🔴 در محضر قرآن کریم/ ۱۳۵۶ ✅ أَلَّذِينَ إن مَّكَّنّٰهُمْ فِى الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوٰةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوٰةَ وَ أَمَرُواْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْاْ عَنِ‏ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عَٰقِبَةُ الْأُمُورِ (حج/۴۱) 🔹كسانى كه اگر آنان را در زمین به قدرت رسانیم، نماز بر پا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و (دیگران را) به خوبى‌ها دعوت مى‌كنند و از بدى‌ها باز مى‌دارند؛ و پایان همه‌ى امور براى خداست. 🔸این آیه می‌تواند جلوه‌ای بی‌نظیر دین‌داری در حکومت مهدوی را برای ما ترسیم کند. اگر قدرت و امكانات، در دست افراد صالح باشد، بهره‌بردارى صحیح مى‌كنند و اگر در اختیار نااهلان قرار گیرد سوء استفاده مى‌كنند. بنابر این دنیا و قدرت، براى گروهى نعمت و براى گروهى وسیله‌ى بدبختى است و قرآن از هر دو نمونه یاد كرده است: اگر مؤمنان به قدرت برسند، به سراغ نماز و زكات و امر به معروف مى‌روند ولى انسان‌هاى منحرف و نااهل، اگر قدرتمند شوند كارشان طغیان است: «اِنّ الانسان لَیَطغى» (علق/۶) و در راه نابودى منابع اقتصادى و نسل بشر گام بر مى‌دارند: «و اذا تَولّى سَعى فى الارض لیفسد فیها و یُهلك الحَرث و النَّسل» (بقره/۲۰۵) و عاقبت، مردم را به دوزخ مى‌كشانند: «ائمّة یدعون الى النّار» (قصص/۴۱) ❇️ از پيام‌های آیه ▫️یارى خداوند از طریق احیاى دین اوست. «و لینصرنّ اللّه من ینصره»، «الّذین اِن مَكّنّاهم...» ▫️امر به معروف و نهى از منكر، به قدرت نیاز دارد. «مكّنّاهم» ▫️پیروزى مؤمنان، زمینهٔ بندگى و تعاون مالى و فرهنگى را فراهم مى‌كند و غفلت و غرور را از بین مى‌برد. «اِن مَكّنّاهم ...» ▫️براى مؤمنان، تمام زمین یكسان است، آنان هر كجا كه توان دارند، هدف مقدّس خود را پیاده مى‌كنند. «فى الارض» ▫️همهٔ قدرت‌ها را از خدا بدانیم. «مَكّنّا» ▫️اوّلین ثمرهٔ حكومت صالحان، نماز و زكات و امر به معروف و نهى از منكر است. «اِن مكّناهم فى الارض اَقاموا الصلوة ...» ▫️رابطه با خدا و دستگیرى از محرومان و آگاهى دادن به جامعه و جلوگیرى از مفاسد، از هم جدا نیست. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزّكوة و امروا بالمعروف...» ▫️اقامهٔ نماز و اداى زكات و امر به معروف و نهى از منكر از وظایف و كارهاى قطعى مسئولان حكومت اسلامى است. «اَقاموا» نه «یقیمون» ▫️حاكمان مؤمن، هم در فكر ارتقاى روحى و رشد امور معنوى هستند و هم به دنبال رفاه و حل مشكلات اقتصادى و فقرزدایى و اصلاح جامعه. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزّكوة ...» ▫️جامعه‌اى تحت حمایت خداوند است كه این چهار ارزش محورى را داشته باشد: نماز، زكات، امر به معروف و نهى از منكر. «و لینصرن اللّه من ینصره»، «الّذین اِن مكنّاهم اَقاموا الصلوة» ▫️امر و نهى شما، زمانى در جامعه موثّر است كه اوّل به وظایف فردى خود عمل كنید. «اقاموا الصلوة... اَمَروا بالمعروف» ▫️اقامهٔ نماز، به قدرت و امكانات نیاز دارد. «اِن مكنّاهم ... اقاموا الصلوة» ▫️زكات، همتاى ناگسستنى نماز است. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزكوة» (در ۲۸ آیهٔ‌ قرآن، زكات در كنار نماز آمده است). ▫️با انجام همهٔ وظایف، باز هم به حسن عاقبت خود و نتیجهٔ نهایى كارتان مطمئن نشوید و بر خداوند امید و توكل داشته باشید. «وللّه عاقبة الامور» ▫️امكانات، بیش از چند روزى در دست شما نیست. «و للّه عاقبة الامور»

🏴 دعای امام صادق علیه ‌السلام در حق زوّار و عزاداران سیدالشهداء علیه ‌السلام ✅ پروردگارا! همانا دشمنانِ ما بر بیرون آمدن آنها [زوار و عزاداران حسین علیه السلام] عیب می‌گیرند، اما این عیب‌جویی، دوستانِ ما را از حرکت و بیرون شدن‌شان به سوی ما باز نداشته، به جهت مخالفت با مخالفین ما. 🔸پس رحم‌آور بر این چهره‌هایی که آفتاب رنگ‌شان را دگرگون ساخته، و بر گونه‌هایی که بر مزار امام حسین علیه السلام نهاده می‌شود. 🔸و رحم‌آور بر این چشم‌ها که به خاطر مهرورزی به ما اشک از آنها جاری شده، و بر این دل‌ها که برای ما بی‌تابی کرده و شعله کشیده‌اند، و بر این ضجّه‌ها که برای ما سر داده شده است. 🔸خداوندا! این جان‌ها و پیکرها را به تو می‌سپارم تا در آن روز تشنگی از حوض کوثر سیراب‌شان نمایی. 🔹راوی گوید: پس از آنکه دعای امام(ع) به پایان رسید عرض کردم: فدایت گردم، اگر این دعا که از شما شنیدم در حقِ کسی که خدا را نمی‌شناسد باشد، گمان کنم که آتشِ دوزخ هرگز به جایی از بدنش نمی‌رسد! 📚 بحار الأنوار، ج۹۸، ص۸/كامل الزيارات، ص۱۱۶/الكافي، ج۴، ص۵۸۲/ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۹۵

💠 برای طلوع خورشید / زیارت آل یس

💠 تدبّر در دعای عهد / ۳ ❇️ سرای اوّل: اظهار ارادت و تجدید بیعت 🔸سخن اوّل) مخاطب قراردادن الله به همراه توجّه به ربوبیّت تکوینی و تشریعی ▫️توجّه هم‌زمان به ربوبیّت تکوینی و تشریعی الله برای این است که ربوبیّت تکوینی ملموس و عینی است و می‌تواند نشانه‌ای برای ربوبیّت تشریعی و مقدّمه‌ای برای پذیرش آن باشد. خدایی که «نور بزرگ»، «تخت بلند»، «دریای خروشان» و «سایه خنک و گرمای سوزان» تحت فرمان اوست، هدایت انسان‌ها نیز در حیطه ربوبیّت او قرار دارد و برای این کار، کتاب‌های آسمانی نازل کرده و پیامبران الهی را برای ابلاغ این کتاب برگزیده است. ▫️دعای عهد با توجه به خداشناسی و پیامبرشناسی آغاز می‌شود؛ زیرا کسی که می‌خواهد با امام زمانش عهد ببندد، اوّل باید خدا را بشناسد و به رسالت رسولان ایمان داشته باشد؛ چرا که داعی، در این دعا با امامی پیمان می‌بندد که باقی‌مانده تمام رسولان و عالم به تفسیر تمام کتاب‌های آسمانی و اجرا کننده قوانین الهی در زمین است. ▫️دعای ذیل _ که سفارش شده است در دوران غیبت امام زمان(عج) خوانده شود _ به این حقیقت اشاره دارد که مقدمه معرفت به امام، خداشناسی و پیامبرشناسی است: 🔹اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَكَ، لَمْ اَعْرِف نَبِيَّكَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَكَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَكَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَكَ، ضَلَلْتُ عَنْ دينى. ▫️خدایا ! خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانی، فرستاده‌ات را نشناخته‌ام، خدایا ! فرستاده‌ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی، حجّتت را نشناخته‌ام، خدایا ! حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم. (کافی، ج۱، ص۳۳۷)