💠 عظمت مسلم بن عقیل ▫️ فاصله بین مكه تا كوفه سیصد فرسخ بود و وجود مبارك ابی‌ عبدالله، مسلم ‌بن عقیل را به عنوان #نماینده_رسمی خود از مكه به كوفه فرستاد. در این مدّت كوتاهی كه مسلم در كوفه بود، عده زیادی وجوهات و سهم امام خدمت مسلم داده بودند كه او بتواند تجهیزات نظامی را به دستور ابی‌ عبدالله فراهم كند. ▫️ ‌ببینید #عظمت_مسلم_‌بن_عقیل در چیست؟ مسلم‌ بن عقیل را با نیرنگ به دام انداختند همان كار جاهلی؛ با فریب او را دستگیر كردند، همان كار جاهلی؛ وقتی به «دارالاماره» رفت به عمر سعد گفت پس وصایای من را گوش كنید. عمر سعد رو برگرداند، دوباره تكرار كرد كه شما وصایای من را گوش كنید. دیدند مسلم ‌بن عقیل اشك می ‌ریزد، گفتند یك سلحشور جنگجو یا می ‌كُشد یا كُشته می ‌شود، اشك برای چیست؟ گفت اشك برای خودم نیست، شما به جای #مهمان_‌نوازی خیانت كردید، تمام این بدنم آسیب ‌دیده است، لبان مطهرم آسیب ‌دیده است، در برابر این نامردی های شما هیچ اشك نریختم، گریه‌ام برای این است كه من در یك نامه رسمی برای مولایم حسین_‌بن_علی_بن_ابی_‌طالب نوشتم كه این مردم بیعت كردند شما به طرف كوفه حركت كنید، اگر حسین ‌بن علی به اعتماد نامه من به كوفه بیاید، با زن و بچه بیاید، گرفتار شما بشود، من چه كنم؟! ▫️ وصایای خود را ارائه كرد فرمود كه شما كه در جنگ بر من مسلّط نشدید با فریب گرفتید، این سلاح های جنگی من مِلك من است، من مقداری كه در این شهر شما بودم برای تهیه زندگی ‌ام قرض دارم سلاح های جنگی مرا بفروشید و قرضم را ادا كنید. پول فراوانی در اختیار مسلم‌بن عقیل بود! آن پول به عنوان #وجوه_شرعی، سهم امام در اختیار او بود كه به ابی‌ عبدالله تسلیم كند، در آن مال تصرّف نكرد، فرمود من در مصارف شخصی ‌ام مقروضم. ▫️ بنا شد سرِ مطهر ا و را از پیكر جدا كنند، خواستند پشت‌بام دارالاماره ببرند، دیدند اصلاً ترس در پیكر مطهر مسلم ‌بن عقیل نیست، لبان او به ذكر حق گویا بود. وقتی بالای دارالاماره بردند، رو كرد به طرف مكّه، زیر شمشیرِ قاتل گفت: «السلام علیك یا ابا عبدالله یا حسین». آن قاتل جسارتی كرد، مسلم ‌بن عقیل (سلام الله علیه) زیر شمشیر قاتل است به قاتل می ‌گوید: «أیها العبد» من دارم #آزادانه شهید می ‌شوم، ولی تو برده مقام هستی، تو بنده‌ ای و من آزاد هستم. طولی نكشید كه سر به دست قاتل بود، پیكر مطهر بی ‌سر مسلم را از پشت ‌بام دارالاماره به كوچه پرت كردند. عده ‌ای بدن مطهر مسلم‌ و هانی را در همان كوچه ‌ها گرداندند. ▫️ اگر مسلم ‌بن عقیل در آخرین لحظه زیر شمشیر قاتل گفت: «یا حسین»، سالار شهیدان هم در آخرین لحظات در كربلا فرمود: «یا مُسْلِمَ بْنَ عَقیلٍ وَ یا هانِىَ بْنَ عُرْوَةَ، ... مالی أُنادیکُمْ فَلا تُجیبُونی». #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی

💠

محور وحدت

🔸 امیرمؤمنان (علیه ‌السلام) درباره #محوریت_پیامبر_اسلام (‏صلی الله علیه و آله و سلم) برای #وحدت می ‏فرماید: «مَنْ تَقَدَّمَها مَرَقَ وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها زَهَقَ، وَ مَنْ لَزِمَها لَحِقَ»؛ هر كسی كه از آن پیشی گیرد، از دین خارج شود و آن‏كسی كه از آن عقب بماند، هلاك گردد و هر كس كه از آن جدا نشود، به او رسد. 📚 روابط بین الملل - صفحه 93 #هفته_وحدت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی

#بخش_اول فرازی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان (صحيفه سجاديه) «وأرْبَحنا أفضل أرباح العالمين» ما ربح و سودی كه در اين ماه برديم، هيچ تاجری در هيچ گوشه‌ دنيا نبرده و هيچ كس در سراسر عالم به اندازه‌ ما از اين ماه استفاده نكرده است. انسان مسافری است كه سفر ابد در پيش دارد. ره توشه‌ آن سفر ابد را بايد همين چند روزه تهيه كند. در اين ماه درهای آسمان بر روی مؤمن باز می شود، و مؤمن می تواند با وارستگی، به باطن عالم راه پيدا كند و اگر بهترين فرصت، ماه مبارك رمضان است، پس بهترين سود را ماه رمضان و اهلش دارند.  «ثمّ قدْ فارقنا عند تمام وقْته وانقطاع مدّته ووفاء عهده [عدوه] و نحن مُودّعوه». اين ماه بعد از آنكه پايانش فرا رسيد، از ما مفارقت و هجرت كرد و ما را تنها گذاشت. و ما هم اكنون با ماه خدا وداع می كنيم. «وداعَ مَن عزّ فراقه عليْنا». چه وداعی؟ وداع تشريفاتی؟ نه؛ وداع با دوست عزيزی كه مفارقتش برای ما توانفرساست؛ آن كس كه اهل معنا بود خيرش در اين ماه بيشتر شد و آن كس كه گرفتار گناه بود از گناهش كاسته شد. ما كسی را وداع می كنيم كه رفتنش برای ما بسيار گران و سخت است و ما را غمگين می كند، ماهی كه شب و روزش رحمت بود. حکمت عبادات ص ۱۶۸،١۶٩ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/howzeh1399

#بخش_دوم فرازی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان (صحيفه سجاديه) «السّلام عليك من قرينٍ جلّ قدرُه موجوداً وأفجع فقْدُه مفقودا»سلام بر تو ای نزديكی كه وقتی بودی گرامی بودی و حال كه در آستانه‌ رفتن هستی، رفتنت فاجعه است و ما را غمگين می كند. همچون كسی كه عضو خانواده اش را از دست می دهد. «ومرْجوٍّ آلمٌ فراقه» سلام بر تو ای تكيه گاه اميد، كه در هنگام مفارقت، ما را متألم و رنجور كردی. آن ماه كه در جان انسان رسوخ داشت، وقتی از جان فاصله می گيرد، جايش را غم پر می كند؛ زيرا از آن صفای ضمير ديگر خبری نيست و آن نشاطی را كه انسان در ماه مبارک رمضان برای نثار و ايثار دارد، در غير اين ماه ندارد. اگر انسان در اين ضيافت حق از خدا غنا و بی نيازی طلب كند، چيزی او را متوجه و مشغول نمی كند، نه از كسی می ترسد و نه از بذل جان دريغ می كند. حکمت عبادات ص ١٧٢ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/howzeh1399

از فرمايشات نبی گرامی اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) است كه:دهان را خوشبو كنيد زيرا دهان انسان، راه قرآن است «طيّبوا أفواهكم فإن أفواهكم طريق القرآن» امام رضا (عليه السلام) نيز از رسول اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) نقل مي كند كه فرمود: «أفواهكم طرق من طرق ربّكم فنظفوها». نه فقط دندان را مسواك كنيد، بلكه دندان و زبان و فضای دهان را هم پاك كنيد. هم از خوردن غذاي شبهه ناك بپرهيزيد و هم از گفتن حرف مشكوك دوری كنيد تا دهان شما شايستگی پيدا كند مجرای الفاظ قرآن گردد. اگر قرآن، كه كوثر و چشمه‌ زلال است، از دهان لايه روبی نشده عبور كند بی اثر است؛ رنگ می گيرد و بو مي پذيرد و چون مي خواهيد قرآن بخوانيد و سخن شما در ديگران اثر كند و خودتان هم كه مي شنويد متأثر شويد، دهان را پاك نگه داريد. در حديثی از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آمده است:«إنّ هذا القرآن مأدبة الله فتعلّموا مأدبته ما استطعتم».قرآن غذای آماده‌ الهی است. قرآن سفره ای نيست كه هر كسی غذای خود را همراه بياورد و بر آن سفره بخورد. يعنی كسی حق ندارد خواسته های خود را بر قرآن تحميل كند و برداشتهای خود را به حساب قرآن بگذارد؛ زيرا قرآن غذايی است آماده كه هر كسی گرسنه‌ معارف باشد از اين غذا استفاده خواهد كرد. حکمت عبادات ص۲۰۷،۲۰۸ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی