🔘 وَ رُوِيَ: «أَنَّهُ لَمَّا قُبِضَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اِمْتَنَعَ بِلاَلٌ مِنَ اَلْأَذَانِ وَ قَالَ لاَ أُؤَذِّنُ لِأَحَدٍ بَعْدَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ إِنَّ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ قَالَتْ ذَاتَ يَوْمٍ «إِنِّي أَشْتَهِي أَنْ أَسْمَعَ صَوْتَ مُؤَذِّنِ أَبِي عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بِالْأَذَانِ» فَبَلَغَ ذَلِكَ بِلاَلاً فَأَخَذَ فِي اَلْأَذَانِ فَلَمَّا قَالَ اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ ذَكَرَتْ أَبَاهَا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ وَ أَيَّامَهُ فَلَمْ تَتَمَالَكْ مِنَ اَلْبُكَاءِ فَلَمَّا بَلَغَ إِلَى قَوْلِهِ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ شَهَقَتْ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ شَهْقَةً وَ سَقَطَتْ لِوَجْهِهَا وَ غُشِيَ عَلَيْهَا فَقَالَ اَلنَّاسُ لِبِلاَلٍ أَمْسِكْ يَا بِلاَلُ فَقَدْ فَارَقَتِ اِبْنَةُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلدُّنْيَا وَ ظَنُّوا أَنَّهَا قَدْ مَاتَتْ فَقَطَعَ أَذَانَهُ وَ لَمْ يُتِمَّهُ فَأَفَاقَتْ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ وَ سَأَلَتْهُ أَنْ يُتِمَّ اَلْأَذَانَ فَلَمْ يَفْعَلْ وَ قَالَ لَهَا يَا سَيِّدَةَ اَلنِّسْوَانِ إِنِّي أَخْشَى عَلَيْكِ مِمَّا تُنْزِلِينَهُ بِنَفْسِكِ إِذَا سَمِعْتِ صَوْتِي بِالْأَذَانِ فَأَعْفَتْهُ عَنْ ذَلِكَ» و روايت كرده‌اند كه: وقتى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله از دنيا رفت، بلال از گفتن أذان امتناع ورزيد و گفت: پس از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله ديگر براى هيچ كس أذان نخواهم گفت، روزى حضرت فاطمه سلام اللّٰه عليها گفت: من ميل كرده‌ام كه صداى أذان مؤذن پدرم را بشنوم، و اين خبر را به بلال رسانيدند، و او شروع كرد به أذان گفتن، هنگامى كه گفت:«اللّٰه أكبر، اللّٰه أكبر» حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها بياد پدرش و روزگار زندگى او افتاد و نتوانست از گريه خويشتندارى كند، و چون به نام آن حضرت رسيد و گفت:«أشهد أنّ‌ محمّدا رسول اللّٰه» حضرت فاطمه سلام اللّٰه عليها فريادى بلند از گلو بر آورد و بيهوش شد و به رو بر زمين افتاد، مردمان فرياد كردند و گفتند: اى بلال از أذان دست بردار كه دخت رسول خدا خدا صلّى اللّٰه عليه و آله از دنيا رفت، و گمان كردند كه او مرده است، و بلال أذان را متوقّف ساخت و آن را ناتمام گذاشت، پس از مدّتى حضرت فاطمه سلام اللّٰه عليها بهوش آمد و از بلال خواست كه أذانش را تمام كند، ولى او اين كار را انجام نداد، و به آن حضرت گفت: اى سرور و بانوى زنان عالم من ميترسم كه چون أذان مرا بشنوى روح از تنت بيرون رود (يا از آنچه بر سر خود مى‌آورى بيم دارم) پس آن حضرت بلال را از تمام كردن أذان معاف نمود. 📚 من لا يحضره الفقيه ج ۱، ص ۲۹۷ #پیامبر #حضرت_فاطمه #بلال #اذان 🆔@howzeh_hamedan