❇️مرجعیت‌ جهانی امام؛ ستیزها و گریزها❇️ پس از درگذشت مرحوم آیت‌الله #حکیم در سال 1349 این هراس در دل رژیم پهلوی و نظام استکبار زنده شده که مقلدان آن مرحوم در بسیاری از کشورهای منطقه به امام خمینی (قدس سره) رو آورند. از این رو تمام تلاش خود را کرد که اولا از #مرجعیت_جهانی ایشان جلوگیری کند و ثانیا مراجع مورد نظر خود مثل #سیدکاظم_شریعتمداری یا افراد دیگری غیر از امام را به عنوان مرجع شیعیان معرفی کند. در کنار رژیم پهلوی، گروه‌های دیگر هم با اغراض مختلف به مقابله با مرجعیت جهانی امام (قدس سره) پرداختند، از سیدموسی صدر در جنوب لبنان تا حزب‌الدعوة عراق و حتی روزنامه‌های مزدور پهلوی در پاکستان. امّا مواجهه امام در برابر سیاست بین‌المللی علیه مرجعیت جهانی او چه بود؟ سیره ایشان همان سیره پس از رحلت مرحوم آیت‌الله بروجردی بود: مرجعیت‌گریزی و پرهیز از دنیاطلبی و مقام‌خواهی. 🗞«خبرگزاری رویترز نیز به دنبال درگذشت آقای حیکم، بی‌درنگ خبر دروغی را برای پیش‌گیری از مرجعیت جهانی امام، به سراسر جهان مخابره کرد و آن این بود که «آیت‌الله #سید_ابوالقاسم_خویی به عنوان مرجع شیعیان تعیین شدند.» تا از این راه شیعیانی را که در گوشه و کنار و در نقاط دوردست جهان زندگی می‌کنند، فریب داده، از تقلید امام بازدارند! 🎙«حزب‌الدعوة» که در آن روز حقد و کینه ویژه‌ای نسبت به امام داشت نیز تمام نیروی خود را برای مرجعیت آقای خویی به کار انداخت و تبلیغات گسترده‌ای به منظور معرفی او به عنوان «مرجع اعلم» انجام داد و عناصری از اعضا و هواداران حزب را برای تبلیغات به نفع آقای خویی به بسیاری از کشورهای اسلامی از قبیل پاکستان، افغانستان، هند و... گسیل داشت. در لبنان و کشورهای خلیج فارس و دیگر کشورهای عربی و اسلامی نیز افراد «حزب‌الدعوة» در مبارزه با امام تا آن‌جا پیش رفتند که مقلدین او را مورد نکوهش و سرزنش قرار می‌دادند و تلاش می‌کردند که با برچسب ناچسب و نسبت‌های ناروا به امام، مقلدین او را متزلزل کنند و به تقلید آقای خویی وادارند... 🔸آقای سیدموسی صدر نیز به دنبال درگذشت آقای حکیم، طی کنفرانسی در مجلس اعلای شیعیان در لبنان، آقای خویی را به عنوان مرجع رسمی شیعیان جهان معرفی کرد و از آقایان #شریعتمداری، سیدمحمدباقر صدر و خمینی به ترتیب به عنوان مراجع طراز دوم نام برد! 🔸#ارتجاع_نجف نیز با وجود کشمکش‌های دیرینه‌ای که بر سر گرفتن مسند، با یکدیگر داشتند، در برابر امام، موضع یگانه‌ای گرفتند و آقای خویی را به عنوان اعلم معرفی کردند و تمام نیروی خود را برای ضربه زدن به امام و دور کردن مردم عراق از او به کار گرفتند. غافل از آن‌که روح آراسته و بزرگ امام، کوچک‌ترین توجهی به این #بازی‌های_کودکانه ندارد و آن‌چه برای تنگ‌نظران کوردل و از خدا بی‌خبر با ارزش است، به نظر امام بی‌ارزش است. ◀️آن‌گاه که امام بر آن شد که برای آقای حکیم مجلس بزرگداشتی برپا کند، اولا صبر کرد که همه علمای طراز اول و طراز دوم نجف مجالس و مراسم یادبود برگزار کردند و تقریبا آخرین نفری بود که برای آن فقید مراسمی برگزار کرد و ثانیا دستور داد که برای اعلام مجلس مزبور از طرف او، اسم او را بدون هیچ القابی ببرند؛ و از این رو، وقتی بلندگوی صحن مطهر حضرت علی (علیه‌السلام) در اعلام مجلس یادبود، از طرف امام، بدون هیچ القابی با عنوان «سیدخمینی» از او نام آورد! مورد اعتراض بسیاری از روحانیان و مردمی که در صحن مطهر بودند، قرار گرفت و وقتی دریافتند که امام شخصا دستور داده است که این‌گونه از او نام ببرند، شگفت‌زده شدند.» (نهضت امام خمینی ج2 صص811-809) پی‌نوشت: این سیره قطعی امام خمینی (قدس سره) حاوی دو نکته است: 1. تک‌تک حوزویان و طلاب موظف به دنیاگریزی و پرهیز از نزدیک شدن به مقام‌طلبی و دنیاپرستی هستند. 2. معدود #نوشریعتمداری‌ها که احیانا به قصد دنیاپرستی تلاش می‌کنند با سایت و کانال مجازی به مرجعیت برسند بدانند، نظام مرجعیت تقلید در قاموس تشیع با این قبیل اقدامات به دست نخواهد آمد؛ که اگر قرار بود پروپاگاندا و تبلیغات رسانه‌ای کسی را به مرجعیت قابل اعتنایی برساند، کسی مثل #سیدکاظم_شریعتمداری با پشتیبانی پهلوی باید به جایی می‌رسید. @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.