🔻در پاسخ به طعنه ناشیانه محمد سروش محلاتی [صفحه ۱از۲] 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻 🔹فقه باید سیاسی باشد امّا سیاست‌زده؛ نه. شاه‌کلیدی که برخی مدعیان #فقه_سیاسی از آن دور اند و گاه و بی‌گاه با ادبیات فقهی افکار جناحی خود را مطرح می‌کنند. چندی پیش و درست همزمان با ایام زیارتی مخصوص امام رضا علیه‌السلام، آقای #سروش_محلاتی که بعد از لغو برنامه مشترکش با جناب آقای #اعرافی، کم‌کار شده بود بار دیگر دست به قلم برد و در پوشش نقد؛ طعنه ناشیانه‌ای به رهبر معظم انقلاب زد. 👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/1600 🔹توضیح این‌که امام خامنه‌ای مدظله‌العالی سال‌ها قبل در میان جمعی از پاسداران #سپاه حفاظت ولی امر در مشهد مقدس فرموده بودند: « بعضی‌ها خیال میکنند باید بروند حتماً به #ضریح بچسبند! اینها چون دلهایشان وصل نمیشود، میخواهند جسمها را وصل کنند؛ چه فایده دارد؟ بعضی‌ها همان دمِ ضریح هستند و چسبیده‌اند به ضریح، امّا دلشان اصلاً متّصل به #امام_رضا نیست؛ یکی هم ممکن است دورتر باشد، امّا دلش متّصل باشد؛ این خوب است. اگر این‌جور زیارت کردید، این خوب است.»( 06/۰۱/1382) 🔹این بیانات در قالب بنر چاپ شده و در صحن حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام نصب شده بود و جناب سروش محلاتی نیز با دیدن آن برآشفت و آن را «مطلبی نامناسب» خواند و نقدی به ظاهر فقهی و کوتاه نوشت. 🔹خلاصه‌ اشکال سروش محلاتی به سخن مقام معظم رهبری این بود که: نزدیک شدن به ضریح طبق نظر شهید اول و صاحب جواهر وچسبیدن به ضریح طبق قول شیخ بهائی مستحب است و اگر مستحب هم نباشد طعنه زدن به مؤمنین درست نیست. 🔆بررسی این مسئله هر چند از نظر فقهی ارزش چندانی ندارد چراکه پر واضح است قول سه نفر از فقهای متأخر هیچ حکم شرعی را اثبات نمی‌کند و صرف نقد یک #فرهنگ_غلط توسط ولی‌فقیه و مرجع تقلید طعن محسوب نمی‌شود اما ذکر چند نکته در این باب برای روشن نمودن عیار فقهی مدعیان خارج‌گویی و فقاهت سیاسی خالی از فایده نیست. گفتنی است یادداشت جناب سروش بدون مرجع و منبع دقیق نوشته شده بود که برای بررسی تحقیقی‌تر، منابع مطالب اضافه شده است: 🔆1. عبارت جناب شهید اول(دروس ج2 ص23) و صاحب جواهر(ج20 ص101) در خصوص نزدیک بودن فرد به ضریح است و نه چسبیدن به آن و تعیین میزان نزدیکی فرد عرفی است و با ایستادن روبروی ضریح با فاصله چند متری نیز حاصل می‌شود. (کما این‌که وقتی کسی کنار در داخلی و با فاصله چند متری روبروی یکی از ضریح‌های مقدس باشد و با کسی صحبت کند؛ به او می‌گوید: در حال حاضر کنار ضریحم) نکته جالب این‌جاست که جناب سروش محلاتی عبارت شهید اول قدس سره را که در آن تصریح به عدم لزوم چسبیدن به ضریح هست نیز آورده است : « و ثالثها: الوقوف على الضريح ملاصقاً له أو غير ملاصق ». خلاصه این‌که «نفی استحباب الصاق به ضریح»(که محل کلام مقام معظم رهبری بود) با «استحباب الوقوف علی الضریح» تنافی ندارد. جامع عباسی(ط-جدید ص418) هم گرچه چسبیدن به ضریح را جزء آداب دانسته است اما در حد قول یک مجتهد است که طبیعتا اگر یک مرجع تقلید با آن مخالفت کند مستلزم ملامت نیست. 🔆🔆2. با نگاهی دقیق‌تر به عبارت #مقام_معظم_رهبری می‌یابیم که ایشان اساسا در مقام نفی استحباب چسبیدن به ضریح نبودند کما این‌که خود ایشان هم در زیارات خود این کار را انجام می‌دهند بلکه در مقام نفی یک #انگاره_عوامانه بوده‌اند چراکه به هرحال انسان‌های سطحی‌نگری هستند که کمال مطلوب را منحصر در اتصال ظاهری به ضرائح مقدسه می‌دانند اما شکی نیست که ارتقای روحی و معنوی اصل است و آداب نیز برای رسیدن به آن ارتقای روحی است در حدی که برخی فقها قائل‌اند اگر در کسی حالت خضوع و خشوع پدید نیامد اصلا وارد مشاهد مشرفه نشود بلکه منتظر بماند تا آن حال روحی پدید بیاید.(این نکته در منابعی که آقای سروش محلاتی به آن استناد دادند وجود دارد علاوه بر آن:ر.ک: حدائق ج14 ص421. برخی فقهای اهل معرفت نیز روح تمام آداب را حالت رقت قلب و خضوع عنوان نموده‌اند.(مناسک حج و عمره (آیت‌الله العظمی بهجت) ص280) 🔆گفتنی است این نوع نگرش سطحی موجب بروز برخی صحنه‌های نامناسب در مشاهد مشرفه به ویژه حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام که نه تنها در دایره «ادب زیارت» تعریف نمی‌شود بلکه خلاف ادب نیز هست. حقیقتا چه کسی است که هل دادن زائران، فریاد کشیدن برخی مردها در اثر فشار، جیغ کشیدن برخی زنان و... را که ریشه در همان نگاه عوامانه دارد تحسین کند؟ آیا این حرکات ادب زیارت است یا واقع نشدن این امور در محضر امام عین ادب است؟! ادامه یادداشت در لینک ذیل: https://eitaa.com/rozaneebefarda/1603 @rozaneebefarda ادامه در پست بعد👇

#کرونا در #فقه_سیاسی 🔸« جایگاه فقهی و دایره أمر ولی فقیه به تبعیت از ستاد »🔸 💠یک بحث فقه سیاسی مطرح است که وجه رجوع به پزشکان ، از باب رجوع جاهل به عالم یعنی اهل خبره است اما اکنون که در موضوع کرونا خودشان رسما و‌بارها در جهان و در ایران اعلام جهل نموده اند درباره بیماری و درمان آن.... حال اگر امام‌خامنه ای میفرمایند به دستورات عمل کنید وجه شرعی آن باید تبیین شود که: 1⃣ اولا نفرمودند به دستورات بهداشت بلکه فرمودند به دستورات ستاد عمل کنید.... و 2⃣ثانیا اگر میفرمایند به دستورات ستاد عمل کنید وجه این فرمایش یا: 🔰1⃣ صرفاً توصیه و تأکید بر مبنای عقلی و فقهی رجوع جاهل به عالم است که اگر این باشد شامل جاهل میشود و عالم تکلیفی ندارد همچنانکه کسی اگر پزشکان را عالم نداند دراینجا تکلیفی ندارد ، 🔰2⃣ یا از باب حکم حکومتی مع الواسطه است ( مخصوصا با این قرینه که ستاد اعم از پزشکان است) و اما وجه حکم حکومتی ،کشف مصلحت و‌ حکمت واقعیه( درصورت علم پزشکان) باشد یا مصلحت ظاهری وامثال تقیه (درصورت جهل پزشکان) ... 🔸حال در فرض أخیر ، دوحال پیش می آید : 🔰🔰1⃣ در جائی که ستاد حکم قاطع کند فرقی نمیکند در لزوم تبعیت یعنی میشود به مثابه حکم حکومتی و لازم الإتباع حتی بر کسی که علم به خلاف دارد مانند رؤیت هلال،(نهایتا حق إظهار علمش را دارد نه مخالفت) یعنی اگر حتی با علم شخصی هلال برایت رؤیت وثابت شد باید برخلاف آن به حکم حاکم عمل کنی 🔰🔰2⃣اما اگر حاکم مع الواسطه یعنی ستاد، حکم نکرد اینجا تکلیف چیست؟ محل نزاع و‌ادعای ما اینجاست که بلاشک علم شخصی حجت است ( ولذا شخصی که علم به خلاف دارد« یعنی علم دارد مثلا قرنطینه مطلق مفید به سلامت نیست- اگر مضر نباشد - مگر در مورد افراد خاص»، میتواند قرنطینه مطلق را رعایت نکند( البته اگر حکم حکومتی بر قرنطینه مطلق نباشد که نیست و‌محال است باشد وگرنه طلاب جهادی حاضر در صحنه هم نباید کنار هم لحظه ای باشند یا کنار خانواده هایشان و....) بله همانطور که آقا فرمودند : تصمیم قاطع به قرنطینه در مورد ۱۳ به در بوده و‌ کسی مخالفت نکرده است ، اما تکلیف سایر افراد که علم شخصی ندارند چیست در حالیکه : ۱- حکم حکومتی حاکم را نداریم ۲- علم شخصی هم ندارند و عالم مطلق بلاشک هم در موضوع نداریم و بین علماء اختلاف است در اینجا: ۳- شرایط مانند شرایط تشخیص اعلم در تقلید است که باید رجوع کنند به خبره و‌اهل علم تا حداقل به نحو بینه برای آنها اعلم ثابت شود به شرط اینکه بینه برخلافش اقامه نشود یا باید برایشان اطمینان حاصل شود و به اطمینان شخصی عمل کنند ولو از شنیدن کلام یک اهل خبره برایش اطمینان حاصل شود کافیست ۴- در اینجا پزشکان رسما اعلام جهل نموده و بارها سخنان و نظرات متناقض داشته اند و بر فرض ادعای علم اگر اطباء دیگری(سنتی و..) قول مخالف داشته باشند میشود بینه برخلاف و‌آن را از حجیت ساقط میکند ولذا صرفا میماند اطمینان شخصی که به هرطرف حاصل شد کفایت میکند یا نهایتا با فقدان اطمینان ظن بر یک طرف جواز عمل خواهد بود این ماحصل بحثی است که در اول رساله های عملیه درباب اجتهاد وتقلید و کشف أعلم آمده است ... نتیجه : در موارد اعلان تصمیم قاطع وبلاتردید ستاد همه باید تبعیت کنند ولو عالم به خلاف باشند چون مصداق حکم حکومتی است اما در مورد تصمیمات غیر ستاد ، یا تصمیمات مردد ستاد و غیر قاطع آنها ، اگر کسی جاهل باشد و آنها را عالم بداند از باب رجوع جاهل به عالم میتواند عمل کند با ضوابط بینه و اطمینان و عدم بینه برخلاف و... وگرنه یعنی اگر علم شخصی دارد یا آنها را عالم تشخیص نداد یا خودشان اعلام کردند عالم نیستیم وجهی برای تبعیت از آنها نمیماند بلکه حرام است مگر از باب حصول اطمینان شخصی ناشی از قول آنها یا نهایتا ظن شخصی بر یک طرف... اگر در این بیان ان قلتی و اشکالی هست بفرمایید آنچه گفتم یک بحث فقه سیاسی مباحث کرونا بود ✍دشتی / حوزه انقلابی @howzehenghelabi

#کرونا در #فقه_سیاسی 🔸« جایگاه فقهی و دایره أمر ولی فقیه به تبعیت از ستاد »🔸 💠یک بحث فقه سیاسی مطرح است که وجه رجوع به پزشکان ، از باب رجوع جاهل به عالم یعنی اهل خبره است اما اکنون که در موضوع کرونا خودشان رسما و‌بارها در جهان و در ایران اعلام جهل نموده اند درباره بیماری و درمان آن.... حال اگر امام‌خامنه ای میفرمایند به دستورات عمل کنید وجه شرعی آن باید تبیین شود که: 1⃣ اولا نفرمودند به دستورات بهداشت بلکه فرمودند به دستورات ستاد عمل کنید.... و 2⃣ثانیا اگر میفرمایند به دستورات ستاد عمل کنید وجه این فرمایش یا: 🔰1⃣ صرفاً توصیه و تأکید بر مبنای عقلی و فقهی رجوع جاهل به عالم است که اگر این باشد شامل جاهل میشود و عالم تکلیفی ندارد همچنانکه کسی اگر پزشکان را عالم نداند دراینجا تکلیفی ندارد ، 🔰2⃣ یا از باب حکم حکومتی مع الواسطه است ( مخصوصا با این قرینه که ستاد اعم از پزشکان است) و اما وجه حکم حکومتی ،کشف مصلحت و‌ حکمت واقعیه( درصورت علم پزشکان) باشد یا مصلحت ظاهری وامثال تقیه (درصورت جهل پزشکان) ... 🔸حال در فرض أخیر ، دوحال پیش می آید : 🔰🔰1⃣ در جائی که ستاد حکم قاطع کند فرقی نمیکند در لزوم تبعیت یعنی میشود به مثابه حکم حکومتی و لازم الإتباع حتی بر کسی که علم به خلاف دارد مانند رؤیت هلال،(نهایتا حق إظهار علمش را دارد نه مخالفت) یعنی اگر حتی با علم شخصی هلال برایت رؤیت وثابت شد باید برخلاف آن به حکم حاکم عمل کنی 🔰🔰2⃣اما اگر حاکم مع الواسطه یعنی ستاد، حکم نکرد اینجا تکلیف چیست؟ محل نزاع و‌ادعای ما اینجاست که بلاشک علم شخصی حجت است ( ولذا شخصی که علم به خلاف دارد« یعنی علم دارد مثلا قرنطینه مطلق مفید به سلامت نیست- اگر مضر نباشد - مگر در مورد افراد خاص»، میتواند قرنطینه مطلق را رعایت نکند( البته اگر حکم حکومتی بر قرنطینه مطلق نباشد که نیست و‌محال است باشد وگرنه طلاب جهادی حاضر در صحنه هم نباید کنار هم لحظه ای باشند یا کنار خانواده هایشان و....) بله همانطور که آقا فرمودند : تصمیم قاطع به قرنطینه در مورد ۱۳ به در بوده و‌ کسی مخالفت نکرده است ، اما تکلیف سایر افراد که علم شخصی ندارند چیست در حالیکه : ۱- حکم حکومتی حاکم را نداریم ۲- علم شخصی هم ندارند و عالم مطلق بلاشک هم در موضوع نداریم و بین علماء اختلاف است در اینجا: ۳- شرایط مانند شرایط تشخیص اعلم در تقلید است که باید رجوع کنند به خبره و‌اهل علم تا حداقل به نحو بینه برای آنها اعلم ثابت شود به شرط اینکه بینه برخلافش اقامه نشود یا باید برایشان اطمینان حاصل شود و به اطمینان شخصی عمل کنند ولو از شنیدن کلام یک اهل خبره برایش اطمینان حاصل شود کافیست ۴- در اینجا پزشکان رسما اعلام جهل نموده و بارها سخنان و نظرات متناقض داشته اند و بر فرض ادعای علم اگر اطباء دیگری(سنتی و..) قول مخالف داشته باشند میشود بینه برخلاف و‌آن را از حجیت ساقط میکند ولذا صرفا میماند اطمینان شخصی که به هرطرف حاصل شد کفایت میکند یا نهایتا با فقدان اطمینان ظن بر یک طرف جواز عمل خواهد بود این ماحصل بحثی است که در اول رساله های عملیه درباب اجتهاد وتقلید و کشف أعلم آمده است ... نتیجه : در موارد اعلان تصمیم قاطع وبلاتردید ستاد همه باید تبعیت کنند ولو عالم به خلاف باشند چون مصداق حکم حکومتی است اما در مورد تصمیمات غیر ستاد ، یا تصمیمات مردد ستاد و غیر قاطع آنها ، اگر کسی جاهل باشد و آنها را عالم بداند از باب رجوع جاهل به عالم میتواند عمل کند با ضوابط بینه و اطمینان و عدم بینه برخلاف و... وگرنه یعنی اگر علم شخصی دارد یا آنها را عالم تشخیص نداد یا خودشان اعلام کردند عالم نیستیم وجهی برای تبعیت از آنها نمیماند بلکه حرام است مگر از باب حصول اطمینان شخصی ناشی از قول آنها یا نهایتا ظن شخصی بر یک طرف... اگر در این بیان ان قلتی و اشکالی هست بفرمایید آنچه گفتم یک بحث فقه سیاسی مباحث کرونا بود ✍دشتی / حوزه انقلابی @howzehenghelabi

#فقه_سیاسی 🔶 قیام برای تشکیل حکومت اسلامی در دوران غیبت 🔶 تفسیر روایات منع قیام قبل از ظهور 🔴 سخنان: آیت الله سیفی مازندرانی حفظه الله 🔶 گرگ صفت ها آماده هستند تا در این موقعیت حساس انتخابات مردم را فریب بدهند!! ✳️ مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله #سیفی_مازندرانی حفظه الله https://eitaa.com/joinchat/352321569Cf34ac82714