🔴 اعطای #جایزه پنج میلیونی برای یافتن مسئول حقوقی واکسیناسیون #اجباری در کشور
⬅️ مسئولیت صدور حکم #اجبار در واکسیناسیون با کدام بخش حقوقی است؟
1⃣ حجتالاسلام والمسلمین رئیسی، رئیسجمهور کشور، سیاستهای مقابله با کرونا را #اقناعی میدانند، نه اجباری (۲۴ مهر ۱۴۰۰)
2⃣ آقای مخبر، معاون اول رئیسجمهور، در پاسخ به پرسش یکی از نمازگزاران پس از نماز جمعه ۳۰ مهر ۱۴۰۰ مبنی بر اجباری شدن واکسن، اشاره کردند اجباری نمیشود.
3⃣ دکتر پیام طبرسی، عضو کمیته علمی ستاد کرونا در گفتگوی ویژهی خبری ۲۰ آبان ماه: «واکسیناسیون کرونا اجباری نیست»
4⃣ دکتر حیدری، معاون بهداشت وزیر بهداشت در جلسهی حضوری که اخیراً برگزار شد: واکسیناسیون، همگانی است نه اجباری.
5⃣ دکتر طحان نظیف، عضو حقوقدان شورای نگهبان (۲۷ مرداد ۱۳۹۹): ستاد کرونا، صلاحیت وضع مجازات ندارد (یعنی حتی اگر اجباری کند، ضمانت حقوقی ندارد!).
6⃣ دکتر محبی در جلسهی پژوهشکدهی شورای نگهبان (۲۴ مهر ۱۴۰۰): وضع مجازات در صلاحیت ستاد کرونا نیست.
7⃣ دکتر جماعتی دبیر کمیته علمی ستاد کرونای کشور( ۲۲آبان۱۴۰۰)
مسئولیت واکسن اجباری با کمیته علمی ستاد کرونای کشور نیست
🌀 پس سوال همچنان باقی است‼️
چه کسی منشأ قانونی اجباری شدن واکسیناسیون کرونا است؟
اساسا وزارت کشور بر اساس مجوز کدام مرجع ذیصلاح، اجباری شدن را در آبان ماه و قرنطینهی هوشمند را در آذرماه مطرح ساخت؟!
آیا وزارت کشور که نه جایگاه حقوقی دارد و نه شأنیت پزشکی، #مجاز به صدور چنین بخشنامهای است؟!
نشر
🌹 حوزه انقلابی
╭┅─────────────┅╮
🕌https://eitaa.com/joinchat/307429376Ccb9b7c02da
╰┅──
هدایت شده از حوزه انقلابی
🔴 اعطای #جایزه پنج میلیونی برای یافتن مسئول حقوقی واکسیناسیون #اجباری در کشور
⬅️ مسئولیت صدور حکم #اجبار در واکسیناسیون با کدام بخش حقوقی است؟
1⃣ حجتالاسلام والمسلمین رئیسی، رئیسجمهور کشور، سیاستهای مقابله با کرونا را #اقناعی میدانند، نه اجباری (۲۴ مهر ۱۴۰۰)
2⃣ آقای مخبر، معاون اول رئیسجمهور، در پاسخ به پرسش یکی از نمازگزاران پس از نماز جمعه ۳۰ مهر ۱۴۰۰ مبنی بر اجباری شدن واکسن، اشاره کردند اجباری نمیشود.
3⃣ دکتر پیام طبرسی، عضو کمیته علمی ستاد کرونا در گفتگوی ویژهی خبری ۲۰ آبان ماه: «واکسیناسیون کرونا اجباری نیست»
4⃣ دکتر حیدری، معاون بهداشت وزیر بهداشت در جلسهی حضوری که اخیراً برگزار شد: واکسیناسیون، همگانی است نه اجباری.
5⃣ دکتر طحان نظیف، عضو حقوقدان شورای نگهبان (۲۷ مرداد ۱۳۹۹): ستاد کرونا، صلاحیت وضع مجازات ندارد (یعنی حتی اگر اجباری کند، ضمانت حقوقی ندارد!).
6⃣ دکتر محبی در جلسهی پژوهشکدهی شورای نگهبان (۲۴ مهر ۱۴۰۰): وضع مجازات در صلاحیت ستاد کرونا نیست.
7⃣ دکتر جماعتی دبیر کمیته علمی ستاد کرونای کشور( ۲۲آبان۱۴۰۰)
مسئولیت واکسن اجباری با کمیته علمی ستاد کرونای کشور نیست
🌀 پس سوال همچنان باقی است‼️
چه کسی منشأ قانونی اجباری شدن واکسیناسیون کرونا است؟
اساسا وزارت کشور بر اساس مجوز کدام مرجع ذیصلاح، اجباری شدن را در آبان ماه و قرنطینهی هوشمند را در آذرماه مطرح ساخت؟!
آیا وزارت کشور که نه جایگاه حقوقی دارد و نه شأنیت پزشکی، #مجاز به صدور چنین بخشنامهای است؟!
نشر
🌹 حوزه انقلابی
╭┅─────────────┅╮
🕌https://eitaa.com/joinchat/307429376Ccb9b7c02da
╰┅──
🔴 بخش هایی از لایحه عفاف و حجاب که در تقابل آشکار با دستور خداوند در قرآن کریم است
🔰خداوند در آیه 31 سوره نور آورده است:
« وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ ... وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ ... »
و به زنان با ایمان بگو ... و (اطراف) روسرى هاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) ... (1)
⏪ از جمله « وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُيُوبِهِنَ » استفاده مىشود كه زنان قبل از نزول آيه، دامنه روسرى خود را به شانهها يا پشت سر مىافكندند، به طورى كه گردن و كمى از سينه آنها نمايان مىشد، قرآن دستور مىدهد #روسرى خود را بر گريبان خود بيفكنند تا هم #گردن و هم آن قسمت از سينه كه بيرون است مستور گردد. (از شان نزول آيه نيز اين معنى به خوبى استفاده مىشود)
«خمر» جمع «خمار» (بر وزن حجاب) در اصل به معنى پوشش است، ولى معمولا به چيزى گفته مىشود كه زنان با آن سر خود را مىپوشانند (روسرى).
«جيوب» جمع «جيب» (بر وزن غيب) به معنى يقه پيراهن است كه از آن تعبير به گريبان مىشود و گاه به قسمت بالاى سينه به تناسب مجاورت با آن نيز اطلاق مىگردد. (2)
⏪ از طرفی بر اساس مواد موجود در لایحه عفاف و حجاب، اگر یک روسری یا شال نمادین و با اندازه کوچک دور سر باشد و بخش زیادی از موها یا گوش یا گردن یک زن یا دختر، #نمایان باشد، چنین چیزی از نظر لایحه عفاف و حجاب، #مجاز شمرده شده است❗️
⚠️این یعنی اینکه ما متنی نوشته ایم که در تقابل با نظر خداوند متعال و انحراف آشکار از شریعت است.
...............
1- ترجمه آیت الله مکارم شیرازی
2- تفسیر نمونه، ج14، ص440