🌺 شهید ابراهیم همت: هر زمان در جنگ راه را گم کردید، به آتش دشمن نگاه کنید که کجا را میکوبد، همانجا جبهه خودیست. 🆔 https://eitaa.com/kamran1_1_0

✅العبد محمدتقی بهجت: ✍مرگ ترسی ندارد. ازنظر ظاهر، همان خواب است. درخصوص مشکلات پس از مرگ هم به اندازۀ یک مو، محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام، برای نجات کافی است و آن مقدار محبت را [هم که ما] داریم. . 📚 رحمت واسعه ، ویراست سوم، ص۵۵ 🔴 کانال سلوک عارفانه⇩⇩⇩ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2768175511C5d5d08b441

🔴 شریعتمداری: خود حضرت آقا وقتی گوشت گران شد دیگر گوشت نخوردند و بلا تشبیه میگویم پیروی از حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام کردند وقتی به آب فرات رسید 🇮🇷کانال‌های نشریه عبرتهای عاشورا 🇵🇸 🌍 @ebratha_ir ایتا 🌍 @ebratha.org سروش

⭕️ سردار بزرگ ایران امیر سرتیپ غضنفر اذرفر دیروز دار فانی را وداع گفت🥀 🔹 ایشان پس از فارغ‌ التحصیلی از دبیرستان، در سال ۱۳۳۶ در دانشکده افسری ثبت نام کرد. وی در طول تحصیل به زبان‌های انگلیسی و عربی تسلط پیدا کرد. او با درجه عالی دوره‌های آموزش تکمیلی ارتش، دوره مقدماتی، دوره هوابرد، تکاوری و همچنین دوره جنگ‌های ویژه (کلاه‌سبزهای ایران) را پشت سر گذاشت. 🔹 در خلال جنگ ایران و عراق از فرماندهان نیروی زمینی ارتش بود و در عملیات کربلای ۷ ، والفجر ۲ و والفجر ۴ حضوری فعال داشت. او در سال ۱۳۵۹ بر اثر اصابت ترکش خمپاره در پادگان مریوان از ناحیه دو پا مجروح شد. 🔹 ایشان در دوره تکاوری در کلاس های بین المللی با صدام حسین هم دوره بود و از شاگردان وی میتوان از شهید علی صیاد شیرازی نام برد 🔹 به دنبال پیروزی لشکر ۶۴ ارومیه در عملیات کربلای ۷ در اسفندماه ۱۳۶۶ رهبر کبیر انقلاب امام خمینی طی تماس بی‌سیمی به وی تبریک گفت. 🔹 پیام امام خمینی: «آقای سرهنگ آذرفر، ما به مردان جنگی شما افتخار می‌کنیم و داریم برای پیروزی شما دعا می‌کنیم.» رو حش شاد و با شهدای اسلام محشور باد.🇮🇷 🌷@shahedan_aref

گلایه‌امام‌خامنه‌ای‌خطاب‌ به‌بچه‌انقلابی‌ها🙂👩‍🦯 #رهبرانه #انتخابات #امام_زمان #لبیک_یا_خامنه_ای 📋جامع‌ترین‌کانال‌معرفی‌امام‌خامنه ای ┄┅┅❅💠@emamkhameneii

⁉️تنها فرمانده ای که امام (ره) پیروزی در عملیات را تلفنی به او تبریک گفت... 🇮🇷کانال‌های نشریه عبرتهای عاشورا 🇵🇸 🌍 @ebratha_ir ایتا 🌍 @ebratha.org سروش

🏴🏴 به نام خدا 🏴🏴 «السَّلَامُ عَلیَ الْمُعَذَّبِ فِي قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِيرِ، ذِي السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُيُودِ، وَ الْجَِنازَةِ الْمُنَادىٰ عَلَيْها بِذُلِّ الاسْتِخْفافِ، وَ الْوارِدِ عَلَىٰ جَدِّهِ الْمُصْطَفىٰ، وَ أَبِيهِ الْمُرْتَضىٰ، وَ أُمِّهِ سَيِّدَةِ النِّساءِ بِإِرْثٍ مَغْصُوبٍ، وَ وَِلاءٍ مَسْلُوبٍ، وَ أَمْرٍ مَغْلُوبٍ، وَ دَمٍ مَطْلُوبٍ، وَ سَمٍّ مَشْرُوبٍ» 🏴🏴🏴 قَالَ ابَالحَسن موسی بن جَعفَر عَلیهِ السَّلَام: «إیّاکَ و الکِبر، فَإنَّهُ لایَدخُلُ الجَنَّهَ مَن کَانَ فِی قَلبِه مِثقالَ حَبَّهٍ مِن کِبر» حضرت امام موسی کاظم علیه السلام فرمود: «از کبر و خودخواهی بپرهیز، که هر کسی در دلش به اندازه دانه‌ای کبر باشد، داخل بهشت نمی‌شود.» (تحف‌العقول، ص ۴۱۷) 🏴🏴🏴 امروز قلب عالم امکان پر آذر است لرزان ز تاب ماتم و غم عرش اکبر است زهرا به باغ خُلد بُود نوحه گر بلی گویا عزای حضرت موسی ابن جعفر است تنها نه قلب عالم امکان بود ملول پیوسته عالم از غم  داغش در آذر است شاهی که ممکنات طفیل وجود اوست ماهی که گوشه ای ز رُخش مهر انور است قائم مقام ختم رسل هادی سبل رکن هدا شه دو سرا نور داور است از کنیه و عداوت هارون بر آن جناب چشم رضا خَدیو خراسان ز خون تر است مسموم گشت و گوشه زندان سپرد جان زین غصه داغ بر دل ما تا به محشر است او گرچه حان سپرد به زندان غریب وار خود نیز خون جگر ز غم جد اطهر است مسموم گشت موسی جعفر ز زهر کین اما حسین کشته شمشیر و خنجر است موسی شهید گشت ولی بی کفن نماند (سیفی) حسین بی کفن و غسل و بی سر است 🏴🏴🏴 سلام علیکم فرا رسیدن سالروز شهادت مظلومانه و جانسوز هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، زیْنُ الْمُجْتَهدین، قائدُ العَسکَر، نَفْس زکیه، امام الوفی، امام الزاهر، باب الحوائج، ابا الرضا، حضرت امام موسی الکاظم علیه السلام در قعر زندان توسط سندی بن شاهک یهودی و به دستور هارون الرشید از خلفای جنایتکار عباسی را خدمت شما عزیز و ارجمند تسلیت و تعزیت عرض نموده و برایتان عافیت و توفیق زیارت قبر مطهر و منور این امام همام را به کرات از خداوند متعال مسئلت می نمایم. 🖤 التماس دعا 🤲

نماز 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

امام موسی کاظم(ع) از زبان موسی صدر «ما در این روز که احساس می‏کنیم دل‌هایمان به سوی امام موسی بن جعفر (ع) اشتیاق پیدا کرده است از زندگی و سیره او بهره‏ای می‏گیریم و اندکی درباره مسایل خود تأمل می‏کنیم. چرا انسان ضعیف و ناتوان باشد،‌ای برادران؟ اینکه در جلسه‏ای به احترام من یا شما بنشینیم و فلانی چنین و چنان بگوید... این کار حرام است! چرا ما تا این اندازه از ارزش خود می‏کاهیم؟ چرا برای خوشنودی مردم دروغ می‏گوییم و موجب خشم خداوند از خود می‏گردیم؟ چرا از ناراحتی زید یا عمرو با دیگران می‏ترسیم؟ چرا وظیفه و واجب خود را رها می‏کنیم؟ انسان جانشین خداوند در زمین است، خط مشی انسان این است که همچون علی بن ابی طالب شود.» پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : بخشی از سخنان امام موسی صدر درباره امام موسی کاظم (ع) برگرفته ازکتاب مسیرة الامام السید موسی الصدر: ما از این مناسبت‏ها ـ‌چه میلاد و چه شهادت‌ـ یاری و تبرک می‏جوییم و با زنده نگه داشتن آنها، آموزه‏ها و دستورات دینی را می‏آموزیم تا پشتوانه برای زندگی دشوارمان باشد. در این روز‌ها به تبیین زندگی پیشوایانمان می‏پردازیم؛ همان کسانی که پیامبر (ص) در مورد آن‌ها فرموده است: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا و إنهما لن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض؛ من دو چیز گران‌بها در میان شما باقی می‏گذارم: کتاب خدا و عترت و اهل بیتم. تا زمانی که به این دو تمسک بجویید، گمراه نخواهید شد و این دو از یکدیگر جدا نمی‏شوند تا در نزد حوض بر من وارد شوند. بنابراین، آنچه مانع گمراهی و انحراف می‏شود، تمسک جستن به قرآن و خاندان پیامبر (ص)، یعنی پیشوایان معصوم است. معنای تمسک جستن به آنها، دوست داشتن آن‌ها و احترام گذاشتن به آن‌ها و مقدس شمردن آن‌ها نیست. به این نیست که قرآن را ببوسیم و روی تاقچه بگذاریم و یا امامان را دوست داشته‏ باشیم و یادشان را در قلب و عکس ایشان را در خانه‏هایمان نصب کنیم. تمسک جستن، یعنی عمل کردن، یعنی پیروی کردن. آنکه گمراه نشده و در راه مستقیم حرکت می‏کند، کسی است که دستورات قرآن را اجرا می‏کند و از نور قرآن کریم بهره‏ می‏گیرد و همچنین سیره پیشوایان و زندگی آن‌ها را بررسی می‏کند و الگو‌هایی برای پیروی کردن به دست می‏آورد. برادران! بر ماست که امامان خود را بشناسیم و آشنایی با سیره آنان بسیار آسان است و هزینه زیادی ندارد، بر ما واجب است که نام آنها، تاریخ ولادت و شهادت آن‌ها و خلاصه‏ای از سیره و زندگی آن‌ها را بدانیم. چرا؟ مگر پیامبر (ص) نفرموده است: من در میان شما دو چیز گران‌بها می‏گذارم؟ همان گونه که واجب است قرآن را بشناسی تا گمراه نشوی، واجب است امامان را نیز بشناسی تا از آنان پیروی کنی و به وسیله آنان هدایت شوی. امام موسی بن جعفر (ع) از جمله این امامان است، در زندگی ایشان ویژگی خاصی وجود داشته است که موجب شده است زندگی این امام از دیگر امامان متمایز و متفاوت باشد. این ویژگی این است که امام تحت ظلم و ستم شدیدی زندگی می‏کرده است که در زیارت‌نامه خاص ایشان نیز به آن اشاره شده است. امام در زندان به سر می‏برد و از این زندان به آن زندان منتقل می‏شد. امام موسی بن جعفر بیشتر دوران نشاط زندگی‏اش را در زیر ظلم و ستمی پیوسته به سر می‏برد. کدام ظلم؟ ظلم جدا کردن و دور نگه داشتن ایشان از مردم. امام را از مردم دور نگه می‏داشتند و ایشان و اصحابشان را تحت کنترل داشتند و برای اصحاب امام توطئه‏ چینی می‏کردند. ماجرای علی بن یقطین معروف است. او از اصحاب امام و از علمای زمانش بود و در عین حال در دستگاه حکومت هارون الرشید نیز مقام بالایی داشت و مشاور او بود. طبیعتاً تقسیمات اداری در آن زمان مانند اکنون نبود. می‏توان گفت او در مقام یک وزیر و رازدار هارون الرشید بود و توزیع اموال به دست او بود. او مرد بزرگی به شمار می‏رفت. این مرد از اینکه مبتلا به نیرنگ ستمگران است نزد امام کاظم (ع) شکایت آورد و گفت: دوست دارم این کار را رها کنم ولی بر سر جانم می‏ترسم. می‏شنوید آن‌ها چگونه بوده‏اند؟ از وضع خود گله می‏کرده‏اند و از همکاری با ظالمان راضی نبوده‏اند، هرچند در آن مال و ثروت و مقام بوده است. آنان نگران دین خود بوده‏اند، زیرا می‏دانسته‏اند که پیامبر (ص) و خاندان ایشان فرموده‏اند کسی که ستمگر را کمک و یاری کند با او شریک است هرچند به این اندازه که قلمی به دست ستمگر بدهد تا بنویسد. «صفوان» شتربان (رضوان الله علیه) یکی از اصحاب امام بود و شتران بسیاری داشت. روزی آن‌ها را به حاکمان وقت کرایه داد. امام از او پرسید: آیا تو اسب‌ها و شترانت را به حاکمان کرایه می‏دهی؟ گفت: آری، ولی تنها همین کار را برایشان انجام می‏دهم و آنان را دوست ندارم. کار می‏کنم و مزد می‏گیرم. امام فرمود: وقتی شتر‌ها کالا‌های خلیفه یا حاکمان را حمل می‏کنند و تو

انستند بر مردم مسلط شوند و امام را مورد ستم قرار دهند. ولی این ستم‏ها مانع راه امام نمی‏شد. امام در زندان بود، زیر ستم بود، تنگدست بود، ولی ساکت نمی‏شد و از راهنمایی مردم و کار و تلاش دست برنمی‏داشت. راه و روشی بالاتر از این می‏خواهید، برادران؟ امامان ما با وجود آنکه از خانواده و خاندانی بوده‏اند که خداوند آنان را پاکیزه گردانده‏ و پلیدی را از آنان زدوده است، ولی هیچ یک از آنان ساکت نبوده‏اند. امام زین العابدین را نیز آزار می‏دادند و از هدایت و راهنمایی‏های ایشان جلوگیری می‏کردند، اما ایشان در مسجد می‏نشست و دعا می‏خواند و همه چیز را در قالب دعا بیان می‏کرد، بسیاری از مسایل اعتقادی و فقهی، آموزه‏های دینی و ارشادی و تربیتی را می‏توان در دعا‌های امام زین العابدین یافت. سخنان امام موسی بن جعفر نیز همین گونه است. گذشته از آنکه ایشان با غیر زبان مردم را به خدا فرا می‏خواند. چرا امام را زندان به زندان منتقل می‏کردند؟ زیرا رفتار امام در زندان و عبادت‏ها و نماز و روزه‏های همیشگی و همچنین دعا‌هایی که در زندان می‏خواند، در اطرافیان اثر می‏گذاشت و دل‌های آنان را تغییر می‏داد و پس از مدت کوتاهی جلادان و نگهبانان زندان، خادم و شاگرد امام می‏شدند و از سخنان امام تأثیر می‏گرفتند، آن‌ها این گونه بوده‏اند. برادران! ما هیچ عذری برای ترک واجباتمان نداریم. آیا فقری سخت‏تر از فقر موسی بن جعفر می‏خواهید؟ ظلم و ستمی بیش از آنچه بر ایشان روا رفته است می‏خواهید؟ امام با وجود همه این سختی‏ها برای اصلاح و تقویت دین و بالا بردن نام الله تلاش می‏کرد و در هر شرایطی حق را می‏گفت. برادران! ما هیچ عذری برای ترک واجباتمان نداریم. آیا فقری سخت‏تر از فقر موسی بن جعفر می‏خواهید؟ ظلم و ستمی بیش از آنچه بر ایشان روا رفته است می‏خواهید؟ امام با وجود همه این سختی‏ها برای اصلاح و تقویت دین و بالا بردن نام الله تلاش می‏کرد و در هر شرایطی حق را می‏گفت. ما به محض اینکه احساس کردیم مردم پشت کرده‏اند و از دین رو گردانده‏اند می‏ترسیم سخن بگوییم، چرا که شاید فلانی یا فلانی رنجیده و دلخور شود! یا فلانی با ما بحث کند یا ما را آزار دهد و متهم کند یا... بگذارید چنین باشد! اینکه من یا شمار را تحقیر می‏کنند به خاطر آن است که شما بر حق هستید و این برای شما مایه شرف و افتخار است، چون شما با خشم مخلوق، خوشنودی خداوند را به دست آورده‏اید. مخلوق کیست، چه کسی است آیا روزی‏دهنده شماست؟ آیا عامل جاودانگی شماست؟ هرگز! به مجرد اینکه دیدیدم مردم روگردانده‏اند می‏ترسیم و از حرکت می‏ایستیم. چرا می‏ایستیم؟ چون جریان مردم شدید و کوبنده است؟ اگر آن‌ها چیزی بگویند و شما نیز چیزی بگویید چه می‏شود؟ اگر شما سخن حق را بگویید و درست رفتار کنید چه می‏شود؟ می‏گویند تو عقب‏مانده‏ای؟ به تو اتهام می‏زنند؟ بگذارید هر چه می‏خواهند بگویند. این برای انسان مایه افتخار است. همین که خدا با شماست کافی است «وَکَفَى بِاللَّهِ وَکِیلًا؛ و کارسازی [چون]خدا کفایت می‏کند.» [احزاب، ۴۸]و «إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ ءامَنوا؛ قطعا خدا از کسانی که ایمان آورده‏اند دفاع می‏کند.» [حج، ۳۸]. آیا ستم‏ها می‏تواند مانع تلاش شما شود؟ آیا سختی‏ها می‏تواند جلوی آغاز به کار شما را بگیرد؟ هرگز!... ما در این روز که احساس می‏کنیم دل‌هایمان به سوی امام موسی بن جعفر (ع) اشتیاق پیدا کرده است از زندگی و سیره او بهره‏ای می‏گیریم و اندکی درباره مسایل خود تأمل می‏کنیم. چرا انسان ضعیف و ناتوان باشد،‌ای برادران؟ اینکه در جلسه‏ای به احترام من یا شما بنشینیم و فلانی چنین و چنان بگوید... این کار حرام است! چرا ما تا این اندازه از ارزش خود می‏کاهیم؟ چرا برای خوشنودی مردم دروغ می‏گوییم و موجب خشم خداوند از خود می‏گردیم؟ چرا از ناراحتی زید یا عمرو با دیگران می‏ترسیم؟ چرا وظیفه و واجب خود را رها می‏کنیم؟ انسان جانشین خداوند در زمین است، خط مشی انسان این است که همچون علی بن ابی طالب شود. خط انسان کامل این است. چرا ناتوان باشد؟ چرا بیمار باشد؟ چرا بترسد و ساکت باشد؟ چنین زندگی که برای به دست آوردن خوشنودی مردمی باشدکه ناتوان‏تر از خود ما هستند و اختیار سود و زیان و مرگ و زندگی و رستاخیز خود را ندارند، چقدر بی‏ارزش و پوچ است