الّا آیه را به دروغ تفسیر کرده‌ام. ۸ - آیه مباهله [ویرایش] معاویه گفت: «مگر در قرآن آیه دیگری نیست؟» ابن عباس این آیه شریفه را خواند: «فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جائَکَ مِنَ العِلْمِ فَقُل ْتَعالَوْ نَدْعُ اَبْنائَنا وَ اَبْنائَکُمْ وَ نسائَنا و نسائَکُمْ وَ اَنفُسَنا اَنْفُسَکُمْ، ثٌمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلُ لَّعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبینَ».[۷] و گفت: «از من سؤال می‌کنند: داستان مباهله پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با نصارای نجران که بنا شد در حق هم نفرین کنند تا خداوند دروغگو را از بین ببرد چیست؟ اگر بخواهم طبق واقع تفسیر کنم باید بگویم: پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روز مباهله دو فرزند خود، امام حسن و امام حسین ( علیهما‌السّلام) و زهرا (علیها‌السّلام) و علی (علیه‌السّلام) را با خود همراه کرد و از علی (علیه‌السّلام) تعبیر به «نفس» و جان خود کرد، اما اگر بگویم پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مردی غیر از علی (علیه‌السّلام) را جهت مباهله با خود همراه کرد قطعاً دروغ گفته‌ام و من هرگز بر خلاف واقع آیه‌ای تفسیر نمی‌کنم.» ۹ - آیه ولایت [ویرایش] معاویه گفت: «آیه دیگری بخوان.» ابن عباس خواند: «اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رسوُلُهُ و الَّذینَ آمنوا الذینَ یُقیمون الصَّلوهَ وَ یُؤتُونَ الزَّکاهَ وَهُمْ راکِعُونَ».[۸] پس گفت: «اگر از من بپرسند: آن کسی که بعد از خدا و رسول بر مردم ولایت دارد و دارای این صفت بوده که در حال رکوع نماز زکات داده کیست؟ اگر بگویم او علی (علیه‌السّلام) است به نحو حقیقت سخن رانده‌ام والا آیه را بر خلاف حقیقت تفسیر کرده‌ام و از من چنین انتظاری نداشته باش» ۱۰ - آیه انذار [ویرایش] معاویه گفت: «آیه دیگری را برای مردم تفسیر کن، مگر قر‌آن فقط شامل همین آیاتی بود که در شان علی تفسیر کردی؟» ابن عباس گفت: پس این آیه را بشنو «اِنَّمااَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ‌هاد.[۹]» از من سؤالی می‌شود که تفسیر این آیه چیست؟ ما «منذر» را که پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد شناخته‌ایم، امّا،‌ هادی امّت را نمی‌شناسیم اگر بگویم مقصود از «هادی امّت» علی (علیه‌السّلام) است براستی سخن گفته‌ام زیرا تمام علماء خاصّه و عامّه این حدیث شریف را از پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل نموده‌اند که فرمود: «انا المُنْذِرُ و علیٌّ الهادی و بِکَ یا علیُّ یُهْتَدی المُهْتَدوُنَ» من ترساننده امّت و علی رهنمای آنان می‌باشد و سپس فرمودند: یا علی توسط تو مردم به راه راست هدایت خواهند شد و هر گاه آیه شریفه را خلاف واقع تفسیر کنم گنه‌کار خواهم بود و من طاقت عقوبت خداوند را ندارم.» ۱۱ - امام علی باب علم [ویرایش] معاویه گفت: «مگر قرآن آیات دیگری ندارد که تفسیر کنی؟» ابن عباس گفت: بسیار خوب آیه دیگری را گوش کن: «قُلْ کَفی بِاللهِ شهیداً بَیْنی وَ بَیْنَکُم وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الکِتابِ».[۱۰] مردم از من سؤال می‌کنند: آن کسی که در نزد او علم قرآن بوده چه کسی است؟ اگر بگویم علی (علیه‌السّلام) است براستی سخن گفته‌ام زیرا تمام مفسرین از اهل تسنّن و تشیع نقل کرده‌اند که چون از پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سؤال شد: آن کسی که علم قرآن در نزد اوست کیست؟ فرمود: علی (علیه‌السّلام) است بعلاوه رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بارها فرمودند: «انا مدینةُ العِلْمِ وَ عَلیٌّ بابُها، فَمَنْ ارادَ الحِکْمَةَ فَالْیَئْتِها مِنْ بابِها» «من شهر علم و علی بمنزله باب علم و حکمت است، پس هر کس دانش می‌خواهد باید ابتدا دست به دامن علی (علیه‌السّلام) شود.» ۱۲ - آیه اعتصام [ویرایش] معاویه گفت: «از آیات دیگر قرآن قرائت کن.» ابن عباس گفت «این آیه شریفه را می‌خوانم: «وَاَعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً و لا َتفَرَّقوُا».[۱۱] از من از تفسیر این آیه سؤال می‌کنند؛ اگر بگویم مقصود از ریسمانی که مردم باید به آن چنگ بزنند تا دچار اختلاف نشوند، اهل بیت پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و در راس آنان علی (علیه‌السّلام) است براستی سخن گفته‌ام زیرا خاصّه و عامّه بنحو تواتر این حدیث را از وجود مبارک نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل کرده‌اند که فرمود: «اِنی تَرَکْتُ فیکُمْ حَبْلَیْنی، انْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِما لَنْ‌ تَضِلّوا اَبَداً، اَحَدُهُما اَکْبَرٌ مِنَ اَلاَخَرِ، کِتابُ الله حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّماءِ اِلَی اَلارضِ وَ عِتْرَتی اهلَ بیتی فَانَّهُما لَنْ یفتَرِقا حَتّی یَرِدا عَلَیَّ الحَوْض» «به درستی که من دو ریسمان محکم را در بین امّت خود به یادگار می‌گذارم، و هر کس به این دو ریسمان محکم چنگ بزند هر‌گز گمراه نمی‌شود، یکی از آنها بزرگ‌تر از دیگری است و آن قرآن است که چون ریسمان از آسمان به زمین کشیده شده و دیگری عترت من است و این دو از هم جدا نمی‌شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر بر من وارد گردند.» ‌ای معاویه! اگر من آیه را به غیر ا

ز این تفسیر کنم بر خلاف حقیقت معنی نموده‌ام و من هرگز چنین نخواهم کرد. ۱۳ - پانویس [ویرایش] ۱. ↑ انسان/سوره۷۶، آیه۸. ۲. ↑ مائده/سوره۵، آیه۶۷. ۳. ↑ مجادله/سوره۵۸، آیه۱۲. ۴. ↑ شوری/سوره۴۲، آیه۲۳. ۵. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۰۷. ۶. ↑ احزاب/سوره۳۳، آیه۳۳. ۷. ↑ مائده/سوره۵، آیه۵۵. ۸. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۶۱. ۹. ↑ رعد/سوره۱۳، آیه۷. ۱۰. ↑ رعد/سوره۱۳، آیه۴۳. ۱۱. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۳. ۱۴ - منبع [ویرایش] سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مناظره درباره فضایل امام علی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۸/۱۸.

گزیده ای از معجزات امام علی (ع) / روایت جالب جبرئیل از قدرت امیرالمومنین گزیده‌ای از کرامات و معجزات امام علی (ع) را همزمان با شهادت ایشان در این گزارش بخوانید. به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، بر اساس روایتی از پیامبر (ص) فضایل حضرت علی (ع) آنقدر زیاد است که قابل شمارش نیست.درباره منزلت و مقام و کرامات امام علی (ع) در آیات و روایات سخنان بسیاری آمده است. در ادامه گزیده‌ای از کرامات و معجزات امام علی (ع) را بخوانید. ماجرای فرمان خداوند و تعجب جبرئیل و قدرت بازوان امام علی (ع) بر اساس روایات در جنگ خیبر پس از آنکه مرحب خیبری (مرحب بن حارث یهودی، مردی بلندقامت، عظیم الجثه و بسیار شجاع) به دست امیرالمومنین به دو نیم شد و بر زمین افتاد جبرئیل در حالی که خنده تعجب بر لب داشت بر پیامبر (ص)فرود آمد. رسول خدا (ص)به او فرمودند:از چه تعجب کردی؟ حضرت جبرئیل گفت: همانا فرشتگان در مراکز و جایگاه‌های آسمانی ندا می‌کنند:لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار. ولی تعجب من بدان جهت است که آن زمان که امر شدم قوم لوط را هلاک کنم، شهر‌های آنان را که ۷ شهر از زمین هفتم زیرین تا زمین هفتم بالا بود بر پری از بالهایم قرار دادم و آنقدر آن را بالا بردم که حاملان عرش صدای خروس‌ها و اطفال (روی زمین) را می‌شنیدند و تا صبح در انتظار امر خدا ایستادم و آن را جابجا نکردم. اما امروز که علی ضرب هاشمی را فرود آورد من مامور شدم زیادی قبضه او را نگه دارم تا به زمین فرود نیاید و آن را به دو نیم نکند تا زمین و اهل آن واژگون نشوند. در این هنگام فشار زیادی شمشیر علی سنگین‌تر از شهر‌های قوم لوط بود و این درحالی بود که اسرافیل و میکائیل بازوی علی را در هوا به قبضه خویش گرفته بودند. منبع کتاب ۳۲۰ داستان از معجزات و کرامات امام علی (ع) گفتگوی خواندنی خورشید با امام علی (ع) بر اساس روایتی به نقل از ابن عباس آمده که وقتی از فتح مکه باز می‌گشتیم شب هنگام در هوازن بودیم، پیامبر به علی بن ابیطالب (ع) فرمود: یا علی! برخیز و منزلت خود را نزد خدا دریاب و به هنگام طلوع خورشید با آن سخن بگو. من به فضل گفتم بلند شو ببینم علی بن ابی طالب (ع) چگونه با خورشید سخن می‌گوید. وقتی خورشید طلوع کرد بلند شد و خطاب به خورشید گفت: سلام بر تو‌ای بنده‌ صالح پایدار در طاعت پروردگار خویش. خورشید در جواب گفت : علیک السلام‌ای برادر رسول خدا و وصی خدا (ص) بلند شد و سر او را گرفت و بلند کرد و دست به صورت او می‌کشید و می‌گفت بلند شو حبیب من که اهل آسمان از گریه‌ تو به گریه آمدند و خدای عزوجل بخاطر تو بر عرش مباهات کرد. امالی صدوق، ص ۳۵۱، بحار الانوار، ج ۴۱، ص ۱۷۷. سخن امام علی (ع) با خورشید مشهور و با سند‌های گوناگونی و عبارات مختلف نقل شده است.

🛑🎥 طوفانی تاریخی مسکو پایتخت روسیه را در نوردید @Qomonline قم‌آنلاین، کانون اخبار مهم🔝

🔴 وزیرخارجه آمریکا جواب ظریف را داده بود ولی ظریف با پررویی دوربین رو نگاه کرد و دروغ گفت #انتخابات #انتخاب_اصلح #یک_جهان_فرصت #یک_ایران_جهش #ظریف_ضعیف #نه_به_دولت_سوم_روحانی ✅ زندگی به رنگ خدا ⬇️ ╭━═━🍃❀🌸❀🍃━═━╮ @zendegiberangekhodo ╰━═━🍃❀🌸❀🍃━═━╯