✍ دو نکته در مدارس علمی شافعی برای اهل دقت قابل مشاهده است. اولا ؛ نقاط اشتراکی با شیعیان در حال کمرنگ شدن است، مثلا گفتمان توسل، زیارت و محبت به اهل بیت در بین ایشان بسیار کمرنگ شده تا جایی که احساس میکنی به دلایل مختلف پرهیز در نام بردن از ان دارند. و این خود نشانه این است که وحدت کارکرد تخصصی نداشته و داعیان ان صرفا به رفتارهای سطحی بسنده کرده اند. و نتواسته اند با شناخت دقیق تمایزات و اشتراکات مذاهب ، آن ها را پررنگ نمایند. 🔸این اتفاق که میتواند همانند حنفی های شرق، شافعیان جنوب را هم به سلفی شدن ببرد، حاصل انکار اصل مسئله تمایز برای رسیدن به رویای وحدت در ذهن خودشان است. دوم؛ فقر جدی و عدم آشنایی انها با تاریخ اسلام است، البته که در شیعه هم وضع بهتری نداریم. این فاجعه سبب میشود با مذاهب بی تاریخ و بی هویت روبرو شویم که میشود هر بدعتی را به ان ببندیم و دامنه اختلافات را گسترده تر کنیم. چیزی شبیه یک شب تاریک که دزدان میتوانند به راحتی به کاروان های راه حمله کنند. مدیر مدرسه حتی سال وفات شافعی را هم نمیدانست، از سیر سفرهای علمی و حیات امامشان هم بی اطلاع بود، 🤲 خدا به دادمان برسد... #طباخیان