#دشمن‌شناسی
#جهادکبیر
دو خطر عمده اسلام را تهدید می‌کند:
یکی #خطر_دشمنان_خارجی و دیگری #خطر_اضمحلال_داخلی است.
🔸اولی#دشمن‌خارجی است: یعنی کسی که از بیرون مرزها با انواع سلاح‌ها موجودیت یک نظام را با فکرش و دستگاه زیربنایی عقیدتی‌اش و قوانینش و همه چیزش هدف قرار می‌دهد...
از بیرون یعنی چه؟ نه از بیرون کشور، از #بیرون_نظام؛ ولو در #داخل_کشور.
🔸دشمن و آفت دوم: آفت #اضمحلال_درونی است؛ یعنی در درون نظام، که این مال غریبه‌ها نیست؛ این مال #خودی‌هاست.
خودی‌ها ممکن است در یک نظام، بر اثر خستگی، بر اثر اشتباه در فهم راه درست، بر اثر مغلوبِ احساساتِ نفسانی شدن و بر اثر نگاه کردن به جلوه‌های مادی و بزرگ انگاشتن آن‌ها، ناگهان در درون، دچار آفت زدگی شوند. این البته #خطرش_بیشتر از خطر اولی است.
🔸اسلام برای مقابله با هر دو آفت، #علاج معین کرده است: #جهاد.
جهاد مخصوص دشمنان خارجی نیست؛ «جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ؛ با #کافران و #منافقان جهاد کن و بر آن‌ها سخت بگیر!» منافقین خود را در درون نظام قرار می‌دهند، لذا با همه‌ی این‌ها باید #جهاد کرد.
📚#کتاب‌دشمن‌شناسی، ص۹
https://eitaa.com/joinchat/3728801837C49d47ebf93
#دشمن‌شناسی
#جهادکبیر
✅شناخت دشمن با فکر و انتخاب درست
🔸در اسلام هست که یک ساعت فکر کردن ارزشش از عبادت سال‌ها بیشتر است؛ به‌خاطر این‌که اگر شما فکر کردید عبادتتان هم معنا پیدا می‌کند، تلاشِ سازندگی‌‌تان هم معنا پیدا می‌کند، مبارزه‌تان هم معنا پیدا می‌کند، دوستتان را می‌شناسید، دشمنتان را هم می‌شناسید.
🔸فرض کنید در یک جبهه‌ی جنگی، آدم‌هایی پیدا شوند که جبهه‌ی خودی را از جبهه‌ی دشمن تشخیص ندهند؛ حیران و سرگردان دور خودشان بچرخند، گاهی این‌جا تیر بزنند، گاهی آن‌جا تیر بزنند، گاهی به خودشان تیر بزنند. فکر که نباشد آدم این‌طوری می‌شود. عده‌ای می‌خواهند در هیاهوی فریادها و شعارها و رنگ و لعاب‌های دروغین مردم را به این سمت بکشاند. پس باید فکر کرد و با فکر، انتخاب، انتخاب درستی خواهد بود.
🔸آن آدمی که اهل فکر نیست، هرگونه انتخابی بکند؛ اگر اندک خطایی در آن باشد، نمی‌شود با او حرف زد و منطقی صحبت کرد. تسلیم تعصب‌ها و ندانستن ها و جهالت‌های خودش است. اما وقتی اهل فکر و دقت بود، اگر خطایی هم اتفاق افتاده باشد؛ یک نفر آدمِ خیرخواه می‌تواند با او حرف بزند و بگوید به این دلیل، این کار خطاست.
🔸نباید سطحی بود. به هر شعاری و هر حرف گرمی، به هر دهان گرمی، به هر نقلی نمی‌شود اعتماد کرد. اساس قضایا فکر است. آن‌چیزی که انتظار عمده از انسان‌های فرزانه و هوشمند است این است.
#دشمن‌ستیزی مشخص کردن دشمن اصلی است. بگردید دشمن اصلی را بیابید و به مردم معرفی کنید. لذا بایستی روی دشمن اصلی متمرکز شد و او را معرفی کرد و مردم را به ستیزه با او تشویق نمود.
📚#کتاب‌دشمن‌شناسی، ص