چشم‌هایی که ندیده‌ایم 🔸 «منصوره مصطفی‌زاده» نویسنده کتاب کودک، در یادداشتی درباره بازدیدش از نمایشگاه عکس_روایت «کلیدهایی که عمرشان از اسرائیل بیشتر است» نوشته‌ است: باید اعتراف کنم در تمام روزهای بعد از نمایشگاه به همین جملات فکر کردم. به این که چقدر تصویر ما از #فلسطین، بی‌انسان و کلان است. ما از انسان فلسطینی قصه‌ای نداریم، نمی‌شناسیمش، اسمش را نمی‌دانیم، آرزوهایش را نشنیده‌ایم، خانه‌اش را ندیده‌ایم. این‌ها دقیقا همان چیزهایی هستند که در نمایشگاه روی دیوار آویخته شده بود. ◽️ قصۀ دیبه که پای پیاده از خانه‌شان فرار کرده بود و حتی زیر گاز را خاموش نکرده بودند چون قرار بود برگردند. قصۀ هبه که در اردوگاه دنیا آمده بود و هرگز وطن را ندیده بود، اما این وطن را تغییر نداده بود. قصۀ عایشه که وسایل خانه‌اش یک میز و یک تخت و یک صندلی بود، چون زندگی در اردوگاه را موقتی می‌دانست، حتی اگر چهل سال طول کشیده باشد. ما این قصه‌ها را ندیده بودیم و حالا داشتیم از لای پنجره‌های #اردوگاه به یک‌یک اتاق‌ها سرک می‌کشیدیم. 📌متن کامل یادداشت را در پایگاه خبری حوزه‌هنری بخوانید. 🆔 @hozehonari_ir