رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله: من سَعى لِمَريضٍ في حاجَةٍ قَضاها أولَم يَقضِها خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ كَيَومٍ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ. هر كس براى بر آوردن نياز بيمارى بكوشد، چه آن‌را برآورده سازد و چه نسازد، مانند روزى كه از مادرش زاده شد، از گناهانش پاك مى‌شود. 📚 من لايحضره الفقيه، ج ٤، ص ١٦. 🆔 @huoooo

پیامبر ص: مَنْ أَدْرَكَ الصَّلَاةَ أَرْبَعِينَ يَوْماً فِي الْجَمَاعَةِ كُتِبَ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النِّفَاقِ وَ بَرَاءَةً مِنَ النَّار. هر كس چهل روز نماز جماعت را درك كند، خداوند به او دورى از نفاق و آزادى از آتش جهنم را مرحمت كند. 📚 مجموعة ورام ؛ ج‏1 ؛ ص7. 🆔 @huoooo

امام کاظم ع به علی بن یقطین فرمودند: یکی چیز را برای من ضمانت کن، من سه چیز را برایت ضمانت می کنم. 🎙 استاد موسوی مطلق 🆔 @huoooo

امام کاظم ع: إِيَّاكَ أَنْ تَمْنَعَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقُ مِثْلَيْهِ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ. مبادا در راه طاعت خداوند از مالت دريغ كنى، كه در اين صورت دو برابر آن را در راه نافرمانى خدا خرج خواهى كرد. 📚 تحف العقول ؛ النص ؛ ص408. 🆔 @huoooo

روایت شده است که امام کاظم ع شب‌ها به عبادت و انجام نوافل مشغول بود و آنها را به نماز صبح متصل می‌کرد و پس از نماز صبح تا طلوع آفتاب تعقیب می‌خواند و آنگاه به سجده افتاده و دعا می‌کرد و حمد خدا را می‌گفت و تا نزدیک ظهر سر از سجده بر نمی‌داشت و مکرر می‌گفت: اللهم انی اسألک الراحة عند الموت و العفو عند الحساب (خدایا به هنگام مرگ از تو راحتی و در موقع حساب عفو و گذشت می‌خواهم). و همچنین از دعاهای اوست که می‌گفت: عظم الذنب من عبدک فلیحسن العفو من عندک. (گناه بنده‌ات بزرگ است پس عفو تو هم باید نیکو باشد) و چنان از خوف خدا می‌گریست که محاسنش از اشک چشم تر می‌شد. ابن‌شهر آشوب از یونانی نقل می‌کند که موسی بن جعفر علیهما السلام متجاوز از ده سال هر روز پس از طلوع آفتاب تا زوال ظهر در سجده بود. 📚 دانشنامه امام کاظم علیه السلام. 🆔 @huoooo

امام صادق علیه‌السّلام: وَاللَّهِ اِنَ‌ اِیمَانَ‌ اَبِی‌طَالِبٍ‌ لَوْ وُضِعَ فِی کِفَّةِ مِیزَانٍ وَاِیمَانُ هَذَا الْخَلْقِ فِی کِفَّةِ مِیزَانٍ لَرَجَحَ اِیمَانُ اَبِی طَالِبٍ عَلَی اِیمَانِهِم. اگر ایمان ابوطالب را در یک کفه ترازو و ایمان این مردم را در کفه دیگر قرار دهند، ایمان ابوطالب فزونی خواهد داشت. 📚 بحار الانوار، ج‌۳۵، ص۱۱۲. 🆔 @huoooo

قَالَ أَعْرَابِيٌّ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ يُحَاسِبُ الْخَلْقَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ نَجَوْنَا وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ قَالَ وَ كَيْفَ ذَاكَ يَا أَعْرَابِيُّ قَالَ لِأَنَّ الْكَرِيمَ إِذَا قَدَرَ عَفَا. عرب باديه ‏نشينى خدمت پيامبر (ص) عرض كرد: يا رسول الله! روز قيامت چه كسى به حساب مردم رسيدگى مى ‏كند؟ پيامبر (ص) فرمود: «خداوند بزرگ». آن مرد عرض كرد: سوگند به پروردگار كعبه كه نجات يافتيم. پيامبر (ص) فرمود: اى مرد! چطور نجات يافتيم؟ آن مرد عرض كرد: چون كريم اگر قدرت داشته باشد عفو مى کند. 📚 مجموعة ورام ؛ ج‏1 ؛ ص9. 🆔 @huoooo

رسول خدا فرمودند: ‏ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَيَعْجَبُ مِنْ يَأْسِ الْعَبْدِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ قُنُوطِهِ مِنْ عَفْوِهِ مَعَ عَظِيمِ سَعَةِ رَحْمَتِهِ. همانا خداى تعالى در شگفت است از بنده ‏اى كه از رحمت و بخشش او نا اميد است با اینکه رحمت خدا خیلی وسیع است. 📚 إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج‏1 ؛ ص109. 🆔 @huoooo

پیامبر ص: أقيلو السّخيّ زلّته فإنّ اللَّه آخذ بيده كلّما عثر. از لغزش مرد سخاوتمند بگذريد زيرا هر دم بلغزد خدا دست او را مي گيرد. 📚 نهج الفصاحة ص236. 🆔 @huoooo

امام صادق عليه السّلام فرمودند: قَالَ إِبْلِيسُ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ خَمْسٌ لَيْسَ لِي فِيهِنَّ حِيلَةٌ وَ سَائِرُ النَّاسِ فِي قَبْضَتِي مَنِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ مِنْ نِيَّةٍ صَادِقَةٍ وَ اتَّكَلَ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ أُمُورِهِ وَ مَنْ كَثُرَ تَسْبِيحُهُ فِي لَيْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ مَنْ رَضِيَ لِأَخِيهِ الْمُؤْمِنِ مَا يَرْضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ يَجْزَعْ عَلَى الْمُصِيبَةِ حِينَ تُصِيبُهُ وَ مَنْ رَضِيَ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ وَ لَمْ يَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ. شيطان(لعنت خدا بر او) مى‏ گويد: پنج کس هستند كه نمى ‏توانم چاره ‏اى براى فریب آنان بينديشم، امّا بقيه مردم در مشت من هستند: 1. آن كس كه از روى راستى و دل پاك به خدا پناه برد و در همه كارهايش به او اعتماد كند. 2. آن كس که در شب و روز خود بسيار تسبيح گويد. 3. آن كس كه آنچه را براى خود مى ‏پسندد براى برادر مؤمنش بپسندد. 4. آن كس که در هنگام مصيبت بيتابى نكند. 5. آن كس كه به قسمت خدا خشنود باشد و براى روزى خود اندوهگين نباشد. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص83. 🆔 @huoooo

حكايت یکی از اولیاء الهی مى ‏گفت: پيرمردى ضعيف را ديدم كه با تازيانه مى ‏زدند؛ ولى وى فرياد نمى ‏كرد و صبر مى ‏نمود، چون به زندانش فرستادند، در عقبش رفتم و گفتم: اى پير! تو چنين ضعيف و بى ‏قوّت، بر زخم چگونه صبر كردى؟ گفت: اى فرزند! به همّت، بلا توان كشيد، نه به تن. گفتم: به نزد تو، صبر چيست؟ گفت: آن كه در بلا گرفتار آمدن را مانند، از بلا بيرون رفتن بداند. 📚 پاسداران حريم عشق ؛ ج‏3 ؛ ص109. 🆔 @huoooo