امام زين العابدين (ع) مى ‏فرمایند: مَا اخْتَلَجَ عِرْقٌ وَ لَا صُدِعَ مُؤْمِنٌ إِلَّا بِذَنْبِهِ وَ مَا يَعْفُو اللَّهُ عَنْهُ أَكْثَرُ وَ كَانَ إِذَا رَأَى الْمَرِيضَ قَدْ بَرِئَ قَالَ لِيَهْنِئْكَ الطُّهْرُ مِنَ الذُّنُوبِ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ. هيچ مؤمنى دچار ضربان رگ و سردرد نگردد مگر بواسطه گناهش، و گناهانی را که خدا مى‏ بخشد بيشتر است از(گناهانی که مواخذه می کند). و هر گاه آن حضرت بيمارى را مى‏ ديد كه شفا يافته مى‏ فرمود: پاكى از گناه گوارايت باد، پس عمل خود را از سر بگير (كه گناهان گذشته‏ ات آمرزيده شده است). 📚 الأمالي (للمفيد) ؛ النص ؛ ص35.

حکایت حال عنایت شده از امیرالمؤمنین علیه السلام به آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی(ره) علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی داستانی از قول استادش مرحوم آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی(ره) نقل می کردند که ایشان روزی فرمودند: « در مرحله ای از مراحل سیر و سلوک، حال عجیبی پیدا کردم. و بدین کیفیت بود که نفس خود را افاضه کننده علم و قدرت و رزق و حیات به جمیع موجودات می دیدم، که هر موجودی از موجودات از من مدد می گیرد و من فیض رساننده به کلیه موجودات و عوالم هستند . این حال من بود، و از طرفی می دانستم که این حال صحیح نیست، چون خداوند جل و علا مبدأ همه خیرات است، و افاضه کننده رحمت و وجود به همه موجودات . چند شبانه روز این حال طول کشید، هر چه به حرم مطهر حضرت امیر المؤمونین علیه السلام مشرف شدم و در باطن تقاضای گشایش نمودم سودی نبخشید، تصمیم گرفتم به کاظمین مشرف شوم، و آن حضرت را شفیع قرار دهم، تا خداوند متعال مرا از این ورطه نجات دهد. هوا سرد بود، به سوی مرقد مطهر حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام از نجف عازم کاظمین شدم یکسره به حرم مطهر مشرف شدم، هوا سرد و فرشهای جلوی ضریح را برداشته بودند، سر خود را در مقابل ضریح روی سنگهای مرمر گذاشتم و آنقدر گریه کردم که آب چشم من بر روی سنگهای مرمر جاری شد. هنوز سر از زمین برنداشته بودم که حضرت شفاعت فرمودند و حال من عوض شد و فهمیدم که من کیستم؟ من چیستم؟ من ذره ای هم نیستم من به قدر پر کاهی قدرت ندارم. اینها همه مال خدا است و بس، و اوست فیاض علی الاطلاق، و اوست حیّ و حیات دهنده، و عالم و علم بخشنده، و قادر و قدرت دهنده، و رازق و روزی رساننده، و نفس من یک دریچه و آیتی است از ظهور آن نور علی الاطلاق. در این حال برخاستم، و زیارت و نماز را بجای آوردم و به نجف اشرف مراجعت کردم و چند شبانه روز باز خدا را فیاض و حیّ و قادر در تمام عوالم می دیدم، تا یکبار که به حرم مطهر امیرالمؤمنین علیه السلام مشرف شدم در وقت مراجعت به منزل در میان کوچه حالتی دست داد که از توصیف خارج است و قریب ده دقیقه سر به دیوار گذاردم، و قدرت بر حرکت نداشتم، این یک حالی بود که امیرالمرمنین علیه السلام مرحمت فرمودند و از حال حاصله در حرم حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام عالیتر و دقیق تر بود و آن حال مقدمه این حال بود. » 📚 جمال عرفان.

خداوند به داود عليه السلام وحى كرد: يا داود، إنّ العبد ليأتيني بالحسنة يوم القيامة فأحكمه بها في الجنّة قال داود: يا ربّ، و ما هذا العبد الذي يأتيك بالحسنة يوم القيامة فتحكمه بها في الجنّة؟ قال: عبد مؤمن سعى في حاجة أخيه المسلم أحبّ قضاءها قضيت أو لم تقض. اى داود، بنده‏ اى در روز قيامت با عمل نيكى مى‏ آيد، من به خاطر همين عمل او را به بهشت داخل مى‏ كنم. داود ع عرض كرد: خداوندا، آن بنده کیست كه بوسيله عمل نیکش او را داخل بهشت مى‏ كنى؟ خداوند فرمود: بنده مؤمنى که در رفع حاجت برادر مسلمانش تلاش مى ‏كند، و دوست دارد که ان حاجت را براورده کند، خواه به نتيجه برسد يا نرسد. 📚 الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى) ؛ ص185.

حکایت به مکافات رسیدن دروغگو توسط حضرت عبّاس علیه السلام یکی از برادران موثّق، از دایی مورد وثوق خود نقل کرد که: در صحن مطهّر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بودم، دیدم یک نفر دست شخصی را گرفته به طرف حرم می آیند، تا آن که روبروی حرم مبارک رسیدند. یکی از آنان به دیگری گفت: بگو به ابوالفضل که من به تو بدهکار نیستم. آن مرد نیز قسم خورد که من به تو بدهکار نیستم. شخص طلب کار بدون آن که چیزی بگوید، از حرم خارج شد و رفت. شخصی که قسم خورده بود، در آن جا ایستاده بود که ناگهان شکم او باد کرد و بر زمین افتاد، خادمان حرم او را به سرعت از حرم خارج ساختند. 📚 روزنه هایی از عالم غیب. 🆔 @huoooo

حضرت موسى (ع) از حضرت خضر سؤال مى‌كند كه چه كرده‌اى كه مأمور شده‌ام از تو تعلّم كنم‌؟ به چه چيز به اين مرتبه رسيدى‌؟ فرمود: بترك گناه. 📚 تذكرة المتقین، صفحه: ۱۵،

حضرت زهرا عليها السّلام عرض كرد: يا رسول اللَّه، كداميك از اينان که نام بردی افضل‏ اند؟ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: برادرم على افضل امّتم است. حمزه‏ و جعفر، اين دو افضل امت من بعد از على و تو و دو نوه ‏ام حسن و حسين و جانشينان از فرزندان اين پسرم(حسین ع) هستند- و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله با دست اشاره به امام حسين عليه السّلام فرمودند- و مهدى از او است. آنكه قبل از (مهدى) است از او افضل است. اوّلى كه مقدم است افضل از مؤخّر است، زيرا اولی امام دومی است و دومی وصىّ اولی است‏ . ما اهل بيتى هستيم كه خداوند براى ما آخرت را بر دنيا ترجيح داده است. 📚 ترجمه كتاب سليم ؛ ص205.

میرزا حسین لاهیجی رشتی، از شیخ زین العابدین سلماسی نقل کرده است که: روزی سید بحرالعلوم وارد حرم مطهر امام علی(علیه السلام) شد و این بیت را زمزمه می کرد: چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن بعدا از سید بحرالعلوم پرسیدم که علت خواندن این ابیات چه بود؟ فرمود:«چون وارد حرم حضرت علی(علیه السلام) شدم دیدم که حجت ابن الحسن(عجل الله تعالی فرجه) در بالای سر قبر مبارک آن حضرت با آواز بلند قرآن تلاوت می کنند. وقتی صدای آن بزرگوار را شنیدم این شعر را خواندم!» 📚 نجم الثاقب.

پیامبر ص فرمودند: إِذَا مَنَعُوا الزَّكَاةَ مَاتَتِ الْمَوَاشِي. إِذَا مَنَعُوا الصَّدَقَاتِ كَثُرَتِ الْأَمْرَاضُ‏. إِذَا أَكَلُوا الرِّبَا كَثُرَتِ الزَّلَّاتُ. إِذَا حَكَمُوا بِغَيْرِ عَدْلٍ ارْتَفَعَتِ الْبَرَكَاتُ. 1. هر گاه زکات پرداخت نکنند چهارپایان می میرند. 2. هر گاه صدقه ندهند مریضی ها زیاد می شود. 3. هر گاه ربا بخورند لغزش و گناهان زیاد می شود. 4. هرگاه حکمی به غیر عدل بکنند برکات برداشته می شود. ✍️ صدقه دو نوع است: 1- صدقه واجب مانند خمس و زکات و کفاره و ... 2- صدقه مستحب. 📚 معدن الجواهر و رياضة الخواطر ؛ ص72.

حکایت آگاهی مردگان از طلب مغفرت و خیرات احیاء حضرت شیخ آقا بزرگ طهرانی ـ دامت برکاته ـ نقل فرمودند از مرحوم عمویشان آقای سیّد حسن که ایشان بیان کردند که: من معمولاً پیاده از نجف برای مسجد کوفه می‌رفتم و در راه به مقام میثم تمّار که می‌رسیدم یک آیة الکرسی برای میثم می‌خواندم. یک شب از غروب گذشته بود و من برای آنکه راه ترسناک بود برای آیة الکرسی معطّل نشدم و به سرعت به راه افتادم و به مسجد کوفه رسیدم. شب که در مسجد بیتوته نمودم خواب دیدم که پیرمردی پیش آمد و رو به من نموده گفت: چرا امشب هدیۀ ما را نفرستادی؟ من از خواب بیدار شدم و متوجّه شدم که پیرمرد مزبور میثم بوده و گله از عدم قرائت آیة الکرسی نموده است. 📚 مطلع انوار ج1.

امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: أَفْضَلُ مَا تَوَسَّلَ بِهِ الْمُتَوَسِّلُونَ عَشَرَةُ أَشْيَاءَ الْإِيمَانُ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ فَهُوَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاصِ وَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَإِنَّهُ حِفْظُ الْمِلَّةِ وَ إِقَامَةُ الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا الْفِطْرَةُ وَ إِيتَاءُ الزَّكَاةِ فَإِنَّهَا مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ تَعَالَى وَ الصَّوْمُ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ حِجُّ الْبَيْتِ فَإِنَّهُ منقاة [مَنْفَاةُ] الْفَقْرِ مُدْحِضٌ لِلذَّنْبِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ فَإِنَّهَا مَثْرَاةُ الْمَالِ وَ مَنْسَأَةٌ فِي الْأَجَلِ وَ صَدَقَةُ السِّرِّ فَإِنَّهَا تَدْفَعُ الْخَطِيئَةَ وَ تُطْفِئُ غَضَبَ‏ الرَّبِّ وَ صَنَائِعُ الْمَعْرُوفِ فَإِنَّهَا تَدْفَعُ مِيتَةَ السَّوْءِ وَ تَقِي مَصَارِعَ الْهَوَانِ وَ الصِّدْقُ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى مَعَ مَنْ صَدَقَ. بهترين چيزهائى كه مردم متوسّل بآن شوند ده چيز است: 1. ايمان بخدا و رسول و آن كلمه اخلاص است. 2. جهاد كردن در راه خدا و آن حفظ ملّت است. 3. بپاداشتن نماز و آن فطرت است. 4. دادن زكاة و آن فريضه ايست از فرايض الهى. 5. روزه داشتن و آن سپرى است از براى عذاب خدا. 6. حجّ خانه خدا و آن‏ دوركننده فقر و باطل ‏كننده گناهان است. 7. صله رحم و آن مال را زياد مي كند و اجل را تأخير مى ‏اندازد. 8. صدقه پنهان و آن گناه را مي برد و غضب پروردگار را خاموش مي كند. 9. احسان و نيكى و آن از مرگ بد جلوگیری می کند و نگه مي دارد صاحبش را از افتادن در خوارى. 10. راستگوئى در سخن پس هان اى مردم راست بگوئيد همانا خدا با كسى است كه راست بگويد. 📚 معدن الجواهر و رياضة الخواطر ؛ ص70.