حضرت رضا عليه السّلام مي فرمودند: لَا يَأْبَى الْكَرَامَةَ إِلَّا حِمَارٌ قُلْتُ أَيُّ شَيْ‏ءٍ الْكَرَامَةُ قَالَ مِثْلُ الطِّيبِ وَ مَا يُكْرِمُ بِهِ الرَّجُلُ الرَّجُلَ. تكريم و احترام را جز الاغ رد نمي كند. عرض كردم: منظور چه نوع احترامى است؟ فرمودند: بوى خوش و هر نوع احترام و تكريمى كه كسى نسبت به ديگرى انجام دهد. 📚 عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج‏1 ؛ ص311.

عبد السّلام بن صالح هروىّ گويد: از امام رضا عليه السّلام سؤال كردم: درختى كه آدم و حوّاء از آن خوردند، چه درختى بوده؟ مردم در اين مورد سخنان گوناگون مي گويند، بعضى، روايت مي كنند كه گندم بوده است، بعضى روايت مي كنند كه انگور بوده است و بعضى ديگر روايت مي كنند كه آن درخت حسد بوده است. حضرت فرمودند: تمام اينها صحيح است. عرض كردم: معنى اين وجوه با اين تفاوتهايى كه دارند، چيست؟ فرمودند، اى ابا صلت! درخت بهشت بار و ميوه‏ هاى مختلفى دارد، آن، درخت گندم بود كه انگور نيز داشت و مانند درخت دنيا نيست، و آن زمان كه خداوند، آدم عليه السّلام را به سجده در آوردن ملائكه و وارد شدن در بهشت، اكرام نمود، آدم با خود گفت: آيا خداوند- تا بحال- بشرى بهتر از من خلق كرده است؟ و خداوند، آنچه را در درون آدم گذشته بود، دانست، او را صدا زد كه اى آدم! سرت را بلند كن و به پايه عرش بنگر، آدم سرش را بلند كرد و به پايه عرش نگريست و اين نوشته را در آنجا يافت: «لا إله إلّا اللَّه، محمّد رسول اللَّه و علىّ بن أبي طالب امير المؤمنين و زوجته فاطمة سيّدة نساء العالمين و الحسن و الحسين سيّدا شباب اهل الجنّة» (معبودى جز اللَّه نيست، محمّد رسول خداست و علىّ بن ابي طالب امير مؤمنان است و همسرش فاطمه سرور زنان جهان است، و حسن و حسين دو سرور جوانان اهل بهشت هستند)، آنگاه آدم عرضه داشت: خدايا! اينها چه كسانى هستند؟ خداوند- عزّ و جلّ- فرمود: اينها از فرزندان تو هستند و آنان از تو و از تمام مخلوقاتم بهترند، و اگر آنان نبودند، نه تو و نه آسمان و زمين و بهشت و دوزخ را خلق نمى ‏كردم، مبادا با حسد به آنان بنگرى! كه در اين صورت تو را از جوار خودم بيرون خواهم كرد، ولى او با حسد به آنان نگاه كرد و در نتيجه شيطان بر او مسلّط شد تا اينكه از درختى كه از آن نهى شده بود، تناول نمود، و پس از آن شيطان بر حوّاء نيز مسلّط شد، بخاطر اينكه به فاطمه- سلام اللَّه عليها- با چشم حسد نگاه كرده بود و در نتيجه مثل آدم، از درخت خورد، و خداوند- عزّ و جلّ- آن دو را از بهشت خود بيرون كرد و از جوار خويش به زمين فرستاد. 📚 ترجمه عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج‏1 ؛ ص618.

امام صادق ع فرمود: الشُّؤْمُ فِي ثَلَاثَةٍ فِي الْمَرْأَةِ وَ الدَّابَّةِ وَ الدَّارِ فَأَمَّا شُؤْمُ الْمَرْأَةِ فَكَثْرَةُ مَهْرِهَا وَ عُقُوقُ زَوْجِهَا وَ أَمَّا الدَّابَّةُ فَسُوءُ خُلُقِهَا وَ مَنْعُهَا ظَهْرَهَا وَ أَمَّا الدَّارُ فَضِيقُ سَاحَتِهَا وَ شَرُّ جِيرَانِهَا وَ كَثْرَةُ عُيُوبِهَا. شوم بودن در سه چيز است: در زن و در مركب سوارى و در خانه. اما شوم بودن زن در اين است كه مهریه‏ اش زياد و با شوهرش ناسازگار باشد. اما شوم بودن در مركب سوارى بدخلقى و چموشى است. اما شوم بودن خانه، در تنگى فضاى حياط و بدى همسايگان و بسيارى عيوب‏ش مي باشد. 📚 الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص100.

حکایت مرحوم آیة الله حاج شیخ عبّاس قوچانی فرمودند: «مرحوم قاضی ابداً دیده نشد که برای خود میوه بخرند، در تابستان‌های گرم میوۀ ایشان دوغ بود!». 📚 مهر تابناک.

حکایت گرفتن مخارج سفر و سوغات زیارت امام رضا علیه السّلام در منتخب التواریخِ آقا میرزا هاشم که در صدق گفتار او شبهه‌ای نیست آمده است که: یک زن ازغندی که أزغَند موطن او بود، دیده می‌‌شد که مکرّر به زیارت حضرت علی بن موسی الرّضا علیه السّلام می‌‌آید و بر‌می‌گردد، با آنکه از مادّیات چیزی در بساط نداشت! از او سؤال شد، گفت: من مخارج سفر را تماماً از حضرت می‌‌گیرم! در هر سفر که تشرّف حاصل می‌‌کنم خود آن حضرت مخارج سفر و سوغات را به من می‌‌دهند. 📚 مطلع انوار ج1.

امام علی ع‏: مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ‏ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ‏. كسى چيزى را در دل پنهان نمی کند جز آن كه در لغزش‏هاى زبان و رنگ رخسارش، آشكار می گردد. 📚 نهج البلاغة (للصبحي صالح) ؛ ص472.

پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: كَلَامُ ابْنِ آدَمَ كُلُّهُ عَلَيْهِ لَا لَهُ إِلَّا أَمْراً بِمَعْرُوفٍ أَوْ نَهْياً عَنْ مُنْكَرٍ أَوْ ذِكْراً لِلَّهِ تَعَالَى‏. تمام کلام بنى آدم به ضررش است نه به نفعش، مگر اينكه کلام او در امر به معروف يا نهى از منكر يا ذكر خدا باشد. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص57.

حکایت عظمت حضرت معصومه علیها السلام آیت اللَّه حاج شیخ حسین شب زنده دار از مرحوم آیت اللَّه احمدی میانجی نقل کردند که: شخصی به زیارت زکریا بن آدم در شیخان قم رفته و آن جا به این مطلب فکر می کرده که چقدر ایشان عظمت داشته اند که مورد توجّه حضرت رضا علیه السلام واقع بوده اند، و بعد به ذهن او خطور می کند که آیا این شخص از حضرت معصومه علیها السلام بالاتر است یا نه؟ در همان حال می بیند شخصی با کلاه نمدی از دریچه ای که آن جاست، به او گفت: بالای سر را نگاه کن ببین چه نوشته است. وی توجّه نمی کند، بعد از آن که آن شخص می رود، ملاحظه می کند در همان بالا که آن شخص به آن جا اشاره کرده نوشته است: «اللّهمّ صلّ علی آل محمّد فی الأرواح». یعنی خدایا درود فرست بر ال محمد که روح ان ها در ارواح(امامان و انبیاء قرار دارد و حضرت معصومه س هم چون از ال محمد است روحش در ارواح انان قرار دارد). آن وقت متوجّه می شود که آن شخص از رجال الهی بوده و آن نوشته هم غیرعادی در آن جا نقش شده تا به او بفهمانند که آل محمّدعلیهم السلام با دیگران مقایسه نمی شوند. 📚 روزنه هایی از عالم غیب.

امیر المومنین ع:‏ الدُّنْيَا لِمَنْ تَرَكَهَا وَ الْآخِرَةُ لِمَنْ طَلَبَهَا. دنيا برای كسى است كه آن را وانهد و آخرت برای کسی است كه آن را بجويد. 📚 كنز الفوائد ؛ ج‏1 ؛ ص345.

دیدار چوپان با امام زمان عج

كَانَ النَّبِيُّ ص إِذَا تَوَضَّأَ أَخَذَ النَّاسُ مَا يَسْقُطُ مِنْ وَضُوئِهِ فَيَتَوَضَّئُونَ بِه.‏ چون حضرت سيد المرسلين صلى اللَّه عليه و آله وضو مى ‏ساختند مردمان آب وضو آن حضرت(که از صورت و دستشان می چکید) را تيمنا و تبركا بر مى ‏داشتند، و وضو مى ‏ساختند. 📚 من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏1 ؛ ص12.

حکایت مسلمان شدن یهودی به جهت توبۀ فضیل می‌گویند [روزی] فُضَیل عیاض رفت پیش یک یهودی که از او مال و زر خیلی زیادی دزدیده و برده بود، به او گفت: «از من بگذر.» گفت: «ابداً! من از یکی از آن درهم‌ها هم نمی‌گذرم! تو پول‌های من را بردی و سرقت کردی، حالا عوض اینکه پولم را بدهی، می‌گویی: بیا از من بگذر؟!» فضیل هرچه گریه و إنابه و زاری کرد، هیچ فایده‌ای نداشت، گفت: «من توبه کردم.» گفت: «خیلی خوب، اگر توبه کردی بیا به منزل من تا به تو نشان بدهم، من زیر این خاک و این زمین، برای خودم مقداری أشرفی دفن کردم، تو این زمین را بکَن و آن أشرفی‌ها را دربیاور و به من بده؛ آن‌ وقت من از گناهت می‌گذرم.» فضیل به خانۀ یهودی رفت، زمین را کند و أشرفی را برداشت و به یهودی داد. فوراً یهودی گفت: «أشهَدُ أن لا إلَهَ إلّا الله و أنَّ محمّدًا رَسولُ الله!» مسلمان شد و گفت: به خدا قسم که من اینجا پولی دفن نکرده بودم، و لیکن ما در تورات خوانده بودیم که: «شریعت پیغمبر آخرالزّمان شریعتی است که اگر کسی در آن شریعت توبه کند و توبه‌اش توبۀ واقعی و نصوح باشد، و دست کند زیر خاک، طلا درمی‌آورد.» من برای این‌ جهت تو را آوردم اینجا تا امتحانت کنم که واقعاً با توبه‌ای که در این شریعت کردی، آیا این شریعت، شریعتِ راست است یا نه؟ و من مسلمان شدم و همۀ آن مال‌هایی را هم که بردی به تو بخشیدم، برو به امان خدا. 📚 سالک آگاه.

امام علی ع: الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِح.‏ صدقه دارويى است سودمند و شفا دهنده. ✍️ پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نیز فرموده است: داووا مرضاكم بالصّدقة يعنى بيمارانتان را بصدقه دادن معالجه و درمان نمائيد. 📚 نهج البلاغة (للصبحي صالح) ؛ ص470.

حکایت السلام علیک یا امام مهربان آیت اللَّه العظمی حاج سید محمّد تقی خوانساری از مرحوم حاج شیخ حسنعلی تهرانی که از اوتاد و بزرگان بود، نقل فرمود: در نجف اشرف تحصیل می کردم و برادرم ماهانه مبلغی جهت مخارج زندگی می فرستاد تا از تحصیل فارغ شدم و به خراسان آمدم. برادرم فوت کرد و او را به قم بردند، اما من دسترسی نداشتم بر سر قبر او بروم و به عوض آن به زیارت حضرت رضا ع رفتم و از آن بزرگوار تقاضا کردم که لطف کنند به قم تشریف ببرند و به خواهرشان سفارش برادرم را بنمایند. پس از این جریان، یکی از اصحاب مرحوم حاج شیخ حسنعلی که از این موضوع اطّلاعی نداشت، خواب می بیند که در عالم خواب به قم مشرّف شده و به حرم حضرت معصومه ع رفته است، خدام حرم مردم را کنار می زنند و می گویند: حضرت رضا ع به قم تشریف آورده اند و می خواهند سفارش برادر حاج شیخ حسنعلی را به خواهرشان حضرت معصومه ع بنمایند. 📚 روزنه هایی از عالم غیب.

پیامبر اکرم ص: بَخْ بَخْ خَمْسٌ مَا أَثْقَلَهُنَّ فِي الْمِيزَانِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ الْوَلَدُ الصَّالِحُ يُتَوَفَّى لِلرَّجُلِ فَيَحْتَسِبُهُ. «به به از پنج چيز كه چقدر در ميزان سنگين و پر قيمت است و آن پنج چيز عبارتند از: 1- لا اله الّا اللَّه. 2- سبحان اللَّه. 3- الحمد للَّه. 4- اللَّه اكبر. 5- فرزند صالح که از مرد فوت كند و او آن را به حساب خدا بگذارد و براى خدا صبر كند. 📚 مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد ؛ ص21.

اگر رفتیم حرم امام رضا ع چه عملی انجام بدیم؟ نماز جعفر طیار ع 🎙 سید عباس موسوی مطلق

ثواب نمازهای یومیه به جماعت پیامبر اکرم ص: مَنْ صَلَّى صَلَاةَ الْفَجْرِ فِي جَمَاعَةٍ ثُمَّ جَلَسَ بِذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ كَانَ لَهُ فِي الْفِرْدَوْسِ سَبْعُونَ دَرَجَةً بُعْدُ مَا بَيْنَ كُلِّ دَرَجَتَيْنِ كَحُضْرِ الْفَرَسِ الْجَوَادِ المضر [الْمُضَمَّرِ] سَبْعِينَ سَنَةً وَ مَنْ صَلَّى الظُّهْرَ فِي جَمَاعَةٍ كَانَ لَهُ فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ خَمْسُونَ دَرَجَةً بُعْدُ مَا بَيْنَ كُلِّ دَرَجَتَيْنِ كَحُضْرِ الْفَرَسِ الْجَوَادِ خَمْسِينَ سَنَةً وَ مَنْ صَلَّى الْعَصْرَ فِي جَمَاعَةٍ كَانَ لَهُ كَأَجْرِ ثَمَانِيَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ كُلٌّ مِنْهُمْ رَبُّ بَيْتٍ يُعْتِقُهُمْ وَ مَنْ صَلَّى الْمَغْرِبَ فِي جَمَاعَةٍ كَانَ لَهُ كَحِجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَ عُمْرَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ مَنْ صَلَّى الْعِشَاءَ فِي جَمَاعَةٍ كَانَ لَهُ كَقِيَامِ لَيْلَةِ الْقِدْرِ. 1. هر كس نماز صبح را بجماعت بخواند و بنشيند ذكر خدا گويد تا آفتاب برآيد در فردوس هفتاد درجه دارد كه فاصله آنها باندازه هفتاد سال دويدن اسب نجيب كمر باريك است. 2. هر كس ظهر را بجماعت بخواند در جنات عدن پنجاه درجه دارد كه فاصله هر كدام باندازه پنجاه سال دويدن چنين اسبى است. 3. هر كس عصر را بجماعت بخواند ثواب آزاد كردن هشت تن اولاد اسماعيل دارد كه هر كدام خانواده داشته باشند. 4. هر كس نماز مغرب را بجماعت بخواند ثواب حج مبرور و عمره مقبوله دارد. 5. هر كس نماز عشاء را بجماعت بخواند ثواب‏ احياى شب قدر را دارد. 📚 الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص66.

عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ الْبَزَنْطِيِّ قَالَ: قَرَأْتُ فِي كِتَابِ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع أَبْلِغْ شِيعَتِي أَنَّ زِيَارَتِي تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَ حِجَّةٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع أَلْفَ حِجَّةٍ قَالَ إِي وَ اللَّهِ وَ أَلْفَ أَلْفِ حِجَّةٍ لِمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ. ابى نصر بزنطى گويد در كتاب ابى الحسن الرضا «ع» خواندم كه به شيعيان من برسانيد زيارت من برابر است نزد خداى عز و جل با هزار حج. گويد: به امام نهم گفتم هزار حج؟ فرمودند: آرى بخدا هزار هزار حج است براى كسى كه او را با معرفت زيارت كند. 📚 الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص64.

حکایت بدون مقدمه در مسائل حج صحبت کردن آیت الله شیخ جواد کربلایی فرمود: ما یک وقت با علامه طهرانی با هم بودیم. در خدمت ایشان بودیم که فرمودند: یک نفری در نجف بود که درباره مرحوم آقا سید جمال الدین گلپایگانی سوء ظن داشت و عقیده به این حرفهایی که درباره ایشان (آیت الله گلپایگانی) می گفتند که اهل معرفت است و از این حرفها نداشت. یک روز که این شخص با علامه طهرانی قصد رفتن به منزل آقا را داشتند این بنده خدا که نسبت به آقا سوء ظن داشت به آقای سید محمد حسین طهرانی می گوید که اگر ما به منزل ایشان رفتیم و آقای سید جمال گلپایگانی بدون گفتگو و چیزی در مباحث و مسائل حج صحبت کردند من می دانم که ایشان (آیت الله گلپایگانی) آدم خوبی است و إلا نه. آقا سید محمد حسین می گفت وقتی که به منزل آقا رفتیم تا نشستیم آقا بدون مقدمه شروع کردند در مسائل حج صحبت کردن، خوب آن شخص هم که به آقا سوء ظن داشت خیلی حالات خوبی پیدا کرد و به مرحوم آقا سید جمال عقیده مند شد. 📚 جمال عرفان

حکایت به یکی از عرفا گفتند: تو اين همه مذمّت دنيا كنى و خلق را بر قطع علاقه آن تحريص نمايى، حال انکه تو را چندين طويله اسب و استر است؟! گفت: من ميخ طويله را در گِل زده‏ ام، نه در دل. 📚 پاسداران حريم عشق، ج‏3، ص: 75.

حکایت ضمانت نامه حضرت رضا علیه السلام یکى از شاگردان علامه حسن زاده اظهار داشته که آیه الله حسن زاده فرموده اند: این جانب بنابر فرموده شیخ الرئیس بوعلى سینا رضوان الله که فرموده بود باید بین غذاى شب و خوابیدن فاصله انداخت ، چرا که در غیر این صورت چشم ضرر مى بیند، همیشه مقید بودم شام را سر شب صرف کنم تا فاصله مورد نظر شیخ را مراعات کرده باشم که مبادا خداى نکرده چشمم که یکى از مهم ترین سرمایه هاى کسب دانش و پیمودن راه کمال است ضرر ببیند و این امر سبب شود که از تحصیل علم و کمال باز مانم. ولى با این همه شبى از شبها شامم به تاخیر افتاد و متاسفانه بعد از شام خواب شدیدى بر من عارض شد. براى اینکه فرموده شیخ را عمل کرده باشم بلند شدم و شروع کردم به قدم زدن ولى بر اثر شدت حالت خواب نتوانستم از خوابیدن خوددارى کنم لذا خوابیدم و همان شب در عالم رویا به خدمت حضرت رضا ع تشرف حاصل کردم، آقا به من فرمودند: ما چشم تو را تا آخر ضمانت مى کنیم. 📚 جلوه ای از حُسن یار.

أن موسى عليه السلام استسقى لبني إسرائيل حين أصابهم قحط، فأوحى الله إليه: لا أستجيب لك و لا لمن معك و فيكم نمام قد أصر على النميمة، فقال يا رب، و من هو حتى نخرجه من بيننا؟ فقال: يا موسى، أنهاكم عن النميمة و أكون نماما؟! فتابوا بأجمعهم، فسقوا. هنگامى كه قحطى قوم بنى اسرائيل را فرا گرفت، موسى براى طلب باران مناجات كرد. خداوند به موسى وحى فرمود: من دعاى تو و كسانى كه با تو هستند اجابت نمى ‏كنم چون در ميان شما سخن چينانى هستند كه كارشان هميشه سخن چينى است. موسى عرض كرد: خداوندا، آن شخص كيست؟ معرفى كن تا از ميان خود بيرون كنيم. خداوند فرمود: اى موسى، مگر مى ‏شود من شما را از سخن چينى منع كنم و خودم سخن چين باشم؟ پس بگو همه اينهايى كه در مصلا هستند توبه كنند، تا من با باران آنها را سيراب كنم. 📚 الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى) ؛ ص160.

تاثیر اسم امام رضا علیه السلام.

توسل علامه طباطبایی به حضرت امام رضا علیه السلام 🎙 ایت الله تحریری

یکی از اولیا به شخصی گفت تو سه لگد به امام رضا ع زدی چجوری زیارت رفتی؟ 🎙 استاد عالی

امام باقر عليه السلام فرمودند: لا ينقطع المزيد من الله حتى ينقطع الشكر على العباد. نعمتى از طرف خداوند قطع نمى ‏شود مگر اينكه از طرف بندگان شكرگزارى قطع شود. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص32.

بزنطى مي گويد: بحضرت جواد عرض كردم گروهى از مخالفين شما معتقدند كه لقب رضا را مأمون به پدر شما داد چون راضى شد كه ولى عهد او باشد. فرمود: به خدا دروغ گفته ‏اند و كار نابجائى كرده ‏اند خداوند بزرگ او را رضا ناميده زيرا او مورد رضايت خدا بود در آسمانها و مورد پسند پيامبر اكرم و ائمه طاهرين بود در زمين. عرض كردم: مگر تمام آباء و اجداد شما از ائمه طاهرين عليهم السّلام مورد پسند خدا و پيامبر و ائمه نبودند. فرمود: بله. عرض كردم: پس چرا پدرت را بين آنها رضا لقب داده ‏اند؟ فرمود: چون مخالفين نيز او را چنان پسنديدند كه دوستان و موافقين نيز پسنديده بودند ولى اين موفقيت براى هيچ كدام از آباء گرامش دست نداد بهمين جهت در ميان ائمه به رضا ملقب شد. 📚 عيون اخبار الرضا: ج 1 ص 13.