حريز می گوید: بصادق آل محمّد ص گفتم: فدايت شوم بقاء شما اهل بيت چقدر اندك و اجل ‏هاى شما چقدر نزديك است. در صورتى كه اين مردم اين همه احتياج بشما دارند؟ امام صادق فرمودند: هر يك از ما داراى يك صحيفه و برنامه است. در آن صحيفه مطالبى است مورد احتياج كه بايد در مدت عمر به آن‏ها عمل شود. هنگامى كه مندرجات آن صحيفه خاتمه يافتند او ميداند كه اجلش نزديك شده است. سپس پيغمبر اكرم ص نزد او مى‏ آيد و خبر مرگ وى را ميدهد و او را از آنچه كه نزد خدا دارد آگاه مي كند. 📚 ترجمه جلد 45 بحار الأنوار؛ ص258. 🆔 @huoooo

امام صادق (ع): مروّت ما اهل بيت عفو كردن كسى است كه به ما ستم كرده است. 📚 الخصال / ترجمه جعفرى؛ ج‏1؛ ص23. 🆔 @huoooo

عاقبت کسی که دست های امام حسین ع را قطع کرد روايت شده: مردى كه دست و پا نداشت و كور بود مى‏ گفت: پروردگارا! مرا از آتش نجات بده! به او گفته شد: تو (بعلت اينكه دست و پا ندارى) عقوبتى نخواهى داشت. با اين حال باز هم دعا ميكنى از آتش نجات پيدا كنى!؟ او گفت: من در كربلاء با آن افرادى بودم كه امام حسين ع را كشتند. موقعى كه امام حسين ع شهيد شد و مردم لباسهاى او را بتاراج بردند من يك شلوار و بند شلوار نيكوئى بپاى آن حضرت ديدم. تصميم گرفتم: بند شلوار آن بزرگوار را غارت كنم. ناگاه ديدم آن حضرت دست راست خود را بلند كرد و روى آن بند شلوار نهاد، چون من نتوانستم دست آن مظلوم را رد كنم لذا آن را قطع كردم و در نظر گرفتم آن بند شلوار را باز كنم. ناگاه ديدم دست چپ خود را روى آن نهاد. من نيز دست چپ وى را قطع نمودم. سپس تصميم گرفتم: آن بند شلوار را از شلوار سرقت كنم، ناگاه صداى زلزله‏ اى شنيدم و خائف شدم و آن را واگذار كردم. خدا خواب را بر من مسلط نمود و در ميان گشتگان خوابيدم. در عالم خواب ديدم: گويا: حضرت محمّد ص در حالى آمد كه حضرت على و فاطمه عليهما السلام با آن بزرگوار بودند. آنان سر مقدس امام حسين ع را برداشتند و فاطمه اطهر آن را بوسيد و فرمود: يا ولدى قتلوك، قتلهم اللَّه! يعنى اى پسر عزيزم ترا كشتند، خدا آنان را بكشد! چه كسى اين عمل را با تو انجام داده است؟ امام حسين ع مي فرمود: شمر مرا شهيد نموده است. و اين شخصى كه خواب است دستهاى مرا قطع كرده است. و بمن اشاره كرد. زهراى اطهر به من فرمود: خدا دستهاى تو را قطع كند و چشم تو را كور نمايد و تو را داخل جهنم كند. من در حالى بيدار شدم كه چيزى را نمي بينم و دست و پاهاى من سقوط كرده‏ اند تنها نفرينى كه از حضرت زهراء باقى مانده اين است كه داخل جهنم گردم. 📚 ترجمه جلد 45 بحار الأنوار؛ ص286. 🆔 @huoooo

على ع فرمودند: از رسول خدا ص سؤال شد: چه نوع صدقه ‏اى بهتر است؟ آن حضرت فرمودند: بخشش به قوم و خويشی که دشمن پنهان شماست. 📚 النوادر( للراوندي ) / ترجمه صادقى اردستانى ؛ ص161. 🆔 @huoooo

امام على علیه السلام : لَا يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْإِيمَانِ‏ حَتَّى يَعْلَمَ‏ أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ‏ وَ أَنَّ الضَّارَّ النَّافِعَ‏ هُوَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَل‏. هيچ بنده اى مزه ايمان را نمى چشد مگر آن كه بداند آنچه بدو رسيده، ممكن نبود نرسد و آنچه به او نرسيده، ممكن نبود كه برسد و اينكه زيان بخش و سود رسان ، خداوند عزّ و جلّ است و بس. 📚 الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج‏2 ؛ ص58. 🆔 @huoooo

امام صادق علیه السلام: هيچ چيزى نيست مگر اينكه براى آن حدّى است. راوى از حضرت پرسيد: فدايت شوم، حدّ توكّل چيست؟ فرمود: يقين است. عرض كرد: حدّ يقين چيست؟ فرمود: اين است كه: با وجود خدا از احدى نترسى. 📚 مشكاة الأنوار / ترجمه هوشمند و محمدى ؛ متن ؛ ص13. 🆔 @huoooo

خداوند به موسى ع وحى فرمود: اى موسى، آرزوهاى خود را در دنيا طولانى مكن تا قلبت سخت و قسى شود. چون اشخاص سنگدل از من دور هستند. 📚 الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى) ؛ ص84. 🆔 @huoooo

پیامبر ص: يا على خوشا بحال صورتى كه براى گناهى مى‏ گريد كه جز خدا كسى از آن خبردار نيست. 📚 تحف العقول / ترجمه جنتى ؛ ص19. 🆔 @huoooo

پیامبر صلی الله علیه و آله: يا على: سه چيز موجب هلاك و سه چيز مايه نجات است. اما انچه باعث هلاک است: 1. هوسى كه دنبالش را بگيرند. 2. بخلى كه اطاعتش كنند. 3. خودپسندى. و اما آنچه كه باعث نجات است: 1. عدالت در حال آرامش و غضب. 2. ميانه ‏روى در حال فقر و غنا. 3. ترس از خدا در نهان و عيان چنان كه گوئى او را مى‏ بينى، چون اگر تو او را نمى‏ بينى او ترا مى ‏بيند. 📚 تحف العقول / ترجمه جنتى ؛ ص19. 🆔 @huoooo

امام صادق علیه السلام: براى كسى كه ميانه‏ روى كند، ضمانت مى‏ كنم كه فقير نشود. 📚 الخصال / ترجمه جعفرى؛ ج‏1؛ ص23. 🆔 @huoooo

عموى محمّد بن سليمان می گوید: در زمان حجاج كه ما از زيارت امام حسين خائف بوديم من با چند نفر از آشنايان بطور مخفيانه متوجه كربلا شديم. در كربلا مكانى نبود كه ما در ان اقامت کنیم. ما يك آلونك در كنار فرات ساختيم. در آن حينى كه ما ميان آن بوديم ناگاه مرد غريبى آمد و گفت: من مسافرم، ميخواهم امشب با شما در ميان اين آلونك باشم. ما پذيرفتيم و گفتيم: شخص غريبى است كه چاره‏ اى ندارد. وقتى آفتاب غروب كرد و تاريكى شب جهان را فرا گرفت ما مشعل نفتى خود را روشن كرديم. سپس نشستيم و در باره جريان شهادت و مصيبت امام حسين و آن افرادى كه آن حضرت را دوست داشتند گفتگو كرديم. ما گفتيم: احدى از قاتلين امام حسين باقى نماند مگر اينكه خدا بدن او را دچار بلائى كرد! آن مرد غريب گفت: من از آن گروهى هستم كه امام حسين را كشتند. بخدا قسم كه هيچ گونه ناراحتى دچار من نشده، اى گروه! بخدا قسم كه شما دروغ ميگوئيد. ما چيزى به او نگفتيم، تا اينكه روشنائى مشعل ما ضعيف شد. آن مرد برخاست تا فتيله مشعل را با انگشت خود درست كند. ناگاه كف دستش آتش گرفت. او برخاست و بطرف فرات فرار كرد و خويشتن را در آب فرات انداخت و از آب فرات کمک خواست. بخدا قسم ما ميديديم او سر خود را زير آب ميكرد و آتش همچنان روى آب بود. هنگامى كه سر خود را از آب خارج ميكرد آتش به سرش سرايت مينمود و او سر خود را زير آب ميكرد. وقتى سر خود را از آب خارج ميكرد نيز آتش بسوى او حمله‏ ور ميشد. وضع وى همچنان بود تا هلاك شد! 📚 ترجمه جلد 45 بحار الأنوار؛ ص284. 🆔 @huoooo

َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:‏ إِنَّ مِنَ الْيَقِينِ أَنْ لَا تُرْضُوا النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ وَ لَا تَحْمَدُوهُمْ عَلَى مَا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَ لَا تَذُمُّوهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِكُمُ اللَّهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَا يَجُرُّهُ حِرْصُ حَرِيصٍ- وَ لَا يَرُدُّهُ كَرَاهَةُ كَارِهٍ وَ لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ فَرَّ مِنْ رِزْقِهِ كَمَا يَفِرُّ مِنَ الْمَوْتِ- لَكَانَ رِزْقُهُ أَشَدَّ لَهُ طَلَباً وَ أَسْرَعَ إِدْرَاكاً مِنَ الْمَوْتِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى جَعَلَ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَةَ فِي الْيَقِينِ وَ الرِّضَا وَ جَعَلَ الْهَمَّ وَ الْحَزَنَ فِي الشَّكِّ وَ السَّخَطِ. رسول خدا ص: يكى از علائم يقين اين است كه: به خاطر خشنودى مردم، خداوند را ناخشنود نكنى، و آنان را به خاطر رزقی كه خدا بتوسط آنان به تو داده ستايش منمائى، و آنان را به خاطر این که خداوند تو را از رزقی محروم نموده، سرزنش ننمائى، زيرا حرص هيچ حریصی موجب جلب روزى نمى‏ شود، و ناخوش بودن شخص از رزق هم مانع از رسيدن رزق به او نخواهد شد، زيرا اگر یک از شما از رزقش همانند گريختن از مرگ بگريزد، رزقش سريعتر از مرگ، او را مى ‏طلبد، همانا خداوند متعال آسايش و آرامش و گشایش را در يقين(یعنی یقین داشته باشی که انچه باید به تو برسد میرسد) و راضی بودن به قضای الهی قرار داده است، و اندوه و ناآرامى را در شک و غضب قرار داده است. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار؛ ص12. 🆔 @huoooo