امام سجاد علیه السلام:
لَوْ مَاتَ مَنْ بَیْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لَمَا اسْتَوْحَشْتُ بَعْدَ أَنْ یَکُونَ الْقُرْآنُ مَعِی وَ کَانَ (ع) إِذَا قَرَأَ مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ یُکَرِّرُهَا حَتَّى کَادَ أَنْ یَمُوت.
اگر همه مردم از مشرق تا مغرب بمیرند تا زمانی که قرآن با من باشد، از تنهائى نمی ترسم، و آن حضرت (ع) شیوه اش این بود که هر گاه مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ را می خواند آن قدر آن را تکرار می کرد که نزدیک بود بمیرد.
📚 کافی، ج 2، ص 602.
🆔 @huoooo
رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند:
لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ كُلُّ نَبِيٍّ مُجَابٍ الْمُكَذِّبُ بِقَدَرِ اللَّهِ وَ التَّارِكُ لِسُنَّتِي وَ الْمُسْتَحِلُّ مِنْ عِتْرَتِي مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ الْمُتَسَلِّطُ بِالْجَبَرُوتِ لِيُذِلَّ مَنْ أَعَزَّهُ اللَّهُ وَ يُعِزَّ مَنْ أَذَلَّهُ اللَّهُ وَ الْمُسْتَأْثِرُ بِفَيْءِ الْمُسْلِمِينَ الْمُسْتَحِلُّ لَهُ.
چند طايفه هستند كه خدا و هر پيغمبر مستجاب الدعوه اى آنان را لعنت كرده اند:
1- كسى كه قضا و قدر خدا را تكذيب نمايد.
2- شخصى كه سنت مرا ترك كند.
3- كسى كه حرمت عترت مرا كه خدا لازم دانسته ترک کند.
4- شخصى كه بر مردم مسلط شود و كسى را كه خدا عزيز و مقتدر كرده ذليل نمايد و كسى را كه خدا ذليل نموده عزيز و قدرتمند كند.
5- كسى كه غنيمت مسلمانان را تصاحب كند و براى خود حلال بداند.
📚 بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج44 ؛ ص300.
🆔 @huoooo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کرامتی از امام سجاد علیه السلام
🎙 استاد بندانی نیشابوری
🆔 @huoooo
بسم الله الرحمن الرحیم
کرامتی از امام سجاد علیه السلام 🎙 استاد بندانی نیشابوری 🆔 @huoooo
دو دانه مروارید در شکم ماهی
از زهری منقول است که گفت: در خدمت امام زین العابدین علیه السّلام بودم مردی از شیعیان وی به خدمتش آمد، اظهار کرد که عیال مند و پریشان است و چهار صد درهم قرض دارد.
امام علیه السّلام بگریست! چون سبب پرسیدند فرمود که: کدام محنت عظیم تر از این باشد که آدمی برادر مؤمن خود را پریشان و قرض دار ببیند و علاج آن نتواند کند؟ و چون مردمان از آن مجلس بیرون شدند، یکی از منافقان گفت: عجب است که ایشان یک بار می گویند که آسمان و زمین مطیع ما است و یک بار می گویند که از اصلاح حال برادر مؤمن خود عاجزیم! آن مرد درویش از شنیدن این سخن آزرده شد و به خدمت امام رفته گفت: یا بن رسول اللّه! کسی چنین گفت و آن سخن بر من سخت آمد چنان که محنت ها و پریشانی های خود را فراموش کردم.
پس آن حضرت فرمود: به درستی که خدای تعالی تو را فرج داد، و کنیز را آواز داده و فرمود: آنچه به جهت افطار نمودن من مهیا کردی بیار. کنیزک دو قرص نان جو خشک شده آورد. آن حضرت فرمود: بگیر این قرص ها را که در خانه ما به غیر از این نیست و لیکن حق تعالی به برکت این تو را نعمت و مال بسیار دهد.
پس آن مرد دو قرص نان را گرفته به بازار شد و ندانست که چه کند، نفس و شیطان وسوسه اش می کردند که نه دندان طفلان به این قرصها کار می کند، و نه شکم تو و اهل بیت تو را سیر می کند، و نه طلبکاری از تو به بها می گیرد، پس در بازار می گشت تا آن که به ماهی فروشی رسید که یک ماهی از آنچه گرفته بود در دستش مانده بود که هیچ کس به هیچش نمی خرید.
آن مرد درویش با او گفت: بیا قرص جوی دارم با این ماهی تو سودا کنم.
ماهی فروش قبول نموده و ماهی را داد آن قرص را گرفت. و بعد از قدمی چند که آن درویش رفت بقّالی دید که اندک نمکی با خاک ممزوج شده دارد که به هیچ نمی خرند، گفت: بیا این نمک را بده و این قرص را بگیر شاید من به این نمک این ماهی را علاج کنم، مرد بقّال نمک را داد و آن قرص را گرفت.
پس به خانه آمد و در فکر بود که ماهی را پاک کند، شنید کسی در می زند، چون بیرون آمد دید هر دو مشتریهای خود را که قرصها را واپس آورده اند و می گویند دندان طفلان ما بر این قرص تو کار نمی کند و ما دانستیم که تو از پریشانی این قرص ها را به بازار آورده ای، این نان خود را بستان، ما تو را حلال کردیم و آن ماهی و نمک را به تو بخشیدیم.
آن مرد ایشان را دعا کرده برگشت، و چون طفلانش را دندان بر آن کار نمی کرد بر سر ماهی و پختن ماهی رفتند. چون شکم ماهی را شکافتند دو دانه مروارید در شکم ماهی بود که بهتر از آن در هیچ صدف و دریایی نباشد.
پس خدای را بر آن نعمت شکر کردن و آن مرد در فکر بود که آیا این ها را به که بفروشد و چه کند. رسول حضرت امام زین العابدین علیه السّلام آمده پیغام آورد که امام علیه السّلام می فرماید که: خدای تعالی تو را فرج داد و از پریشانی خلاص شدی اکنون طعام ما را به ما ردّ کن که آن را به غیر از ما کسی نمی خورد، و آن دو قرص را خادم برده و حضرت امام سجّاد علیه السّلام با آن افطار کرد. و درویش مروارید را به مال عظیم فروخت و قرض خود را پرداخت کرد و حالش نیکو شد و از توانگران گردید.
چون منافقان بر آن احوال اطّلاع یافتند با هم گفتند: چه عظیم است اختلاف ایشان، اوّل قادر نبود بر اصلاح درویش و آخر او را توانگری عظیم داد.
چون این سخن به امام علیه السّلام رسید فرمود: به پیغمبر خدا نیز این چنین می گفتند، نشنیده اید که تکذیب او نمودند در وقتی که احوال بیت المقدّس را می گفت و گفتند کسی که از مکه به مدینه به دوازده روز رود چگونه به بیت المقدّس در یک شب می رود و بازمی آید؟ کار خدا و اولیاء خدا را ندانسته اند.
📚 مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 146.
🆔 @huoooo
رسول خدا صلّى الله عليه و آله فرمودند:
يَا سَلْمَانُ عَلَيْكَ بِقِرَاءَةِ اَلْقُرْآنِ فَإِنَّ قِرَاءَتَهُ كَفَّارَةُ الذُّنُوبِ وَ سُتْرَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ أَمَانٌ مِنَ الْعَذَابِ وَ يُكْتَبُ لَهُ بِقِرَاءَةِ كُلِّ آيَةٍ ثَوَابُ مِائَةِ شَهِيدٍ وَ يُعْطَى بِكُلِّ سُورَةٍ ثَوَابَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ وَ تَنْزِلُ عَلَى صَاحِبِهِ الرَّحْمَةُ وَ تَسْتَغْفِرُ لَهُ الْمَلاَئِكَةُ وَ اشْتَاقَتْ إِلَيْهِ اَلْجَنَّةُ وَ رَضِيَ عَنْهُ الْمَوْلَى وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا قَرَأَ اَلْقُرْآنَ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ وَ أَعْطَاهُ بِكُلِّ آيَةٍ أَلْفَ حُورٍ وَ أَعْطَاهُ بِكُلِّ حَرْفٍ نُوراً عَلَى اَلصِّرَاطِ فَإِذَا خَتَمَ اَلْقُرْآنَ أَعْطَاهُ اللَّهُ ثَوَابَ ثَلاَثِمِائَةٍ وَ ثَلاَثَةَ عَشَرَ نَبِيّاً بَلَّغُوا رِسَالاَتِ رَبِّهِمْ وَ كَأَنَّمَا قَرَأَ كُلَّ كِتَابٍ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى أَنْبِيَائِهِ وَ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى اَلنَّارِ وَ لاَ يَقُومُ مِنْ مَقَامِهِ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِأَبَوَيْه.
اى سلمان ملازم باش بخواندن قرآن كه خواندن آن(آثاری دارد که عبارت است از):
۱. كفاره گناهان است.
۲. مانع از آتش است.
۳. امان از عذاب است.
۴. هر آيه از آن ثواب صد شهيد دارد.
۵. هر سوره از آن ثواب یک پيغمبر دارد.
۶. بر صاحب آن رحمت نازل می شود.
۷. فرشتگان برای او استغفار مي كنند.
۸. بهشت مشتاق او مى‌شود.
۹. خدا از او راضى مى‌شود.
۱۰. خدا به او به نظر رحمت نگاه کند.
۱۱. خدا در مقابل هر آيه هزار حوريۀ به او بدهد.
۱۲. خدا در مقابل هر حرفى نورى بر صراط به او بدهد.
۱۳. چون قرآن را ختم كند خدا ثواب سيصد و سيزده پيغمبر(كه رسانيده باشند رسالتهاى پروردگار خود را) به او بدهد.
۱۴. چون قرآن را ختم كند گویا قرائت کرده تمامی كتابهایی را كه خدا بر پيغمبران خود نازل کرده است.
۱۵. چون قرآن را ختم كند، خدا بدن او را بر دوزخ حرام گرداند.
۱۶. چون قرآن را ختم كند، از جاى خود بر نمی خیزد مگر اینکه خدا او را و پدر و مادر او را می آمرزد.
📚 جامع الأخبار، صفحه: 39.
🆔 @huoooo
امام باقر علیه السلام:
إن الله عز و جل يجيب [يحب] من عباده [المؤمنين] كل [عبد] دعاء فعليكم بالدعاء في السحر إلى طلوع الشمس فإنه ساعة تفتح فيها أبواب السماء و تقسم فيها الأرزاق و تقضى فيها الحوائج العظام.
خداى تعالى بنده اى كه بسيار از او درخواست مى كند دوست دارد، پس بر شما باد دعا کردن از سحر تا طلوع خورشيد، زيرا در اين زمان درهاى آسمان باز مى شود و ارزاق تقسيم مى گردد و حاجتهاى بزرگ بر آورده مى شود.
📚 عدة الداعي و نجاح الساعي ؛ ص55.
🆔 @huoooo