👆 ادامه 👆 🔹 در دیدار ۲/۲/ ۱۳۹۲ حضرت آقا فرمودند از افراد و گروه‌ها به تنهایی کاری برنمی‌آید. باید جبهه تشکیل داد. ما در پاسخ به این فرمان، تلاش کردیم در هر حوزه‌ای از فعالیت‌ها، یک شبکه فراگیر بسازیم. خیلی جاها تلاش برای ایجاد یک شبکه واحد با شکست مواجه شد و به دلیل کمبود امکانات، ما یکی از اینها را که فراگیرتر بود به رسمیت شناختیم و بقیه را رها کردیم. در حالی که برای عبور از عصر تکثر افراد و گروه‌ها، باید ابتدا به عصر تکثر شبکه‌ها پا گذاشت و در گام بعد، از طریق ایجاد وحدت کلان‌تری میان شبکه‌ها به جبهه واحد رسید. اما بهانه کمبود پول و امکانات، مانع از این سیر رشد و بلوغ منطقی و طبیعی شد. چون همواره پول تزریقی به جبهه بود که منبع اصلی قدرت فرض می‌شد و می‌شود! این پول تزریقی و درگیر کردن ذهن‌ها و توان‌ها به مدیریت آن، جبهه را فلج کرد. چه اشکال دارد که ما مثلاً ۵ شبکه فعال و به رسمیت شناخته شده در عرصه نشر داشته باشیم؟! همین‌طور در عرصه توزیع کتاب و محصولات فرهنگی، حجاب و عفاف، قرآن و هیات و ...؟ ▪️ ما به خیال مدیریت بهینه منابع، انحصارگرایی را در جبهه دامن زدیم. و البته رندانه توجیهش کردیم و از کنارش گذشتیم! چگونه؟ با دعوت اخوان به گفتگو و تعیین دبیران مجامع با رای اکثریت! ما نفهمیدیم که کثرت رای نباید اکثریت آرا، کثرت سلایق را در جبهه منکوب کند و دیکتاتوری فکر و سلیقه را بر جبهه تحمیل کند. ما دنبال راحتی خودمان بودیم! ما می‌خواستیم معادله‌ی پیچیده‌ی کثرت و تنوعِ برآمده از تئوری و نظریه‌ی آتش به اختیاری را با ابزار دموکراسی! ساده‌سازی کنیم؛ غافل از اینکه داریم تیشه به ریشه‌ی این تئوری می‌زنیم! 🔸ما شبکه‌سازی را گاهی به یارکشی! تقلیل دادیم. ببخشید؛ تعابیر، تعابیر سنگین و بی‌رحمانه‌ای است. شکلات تلخ است دیگر! حلال کنید. 📍قطعا هیچ‌کدام از ما واقعاً نه نیت این کار را داشتیم و نه عزم و اراده‌اش را. اما نفهمیدیم بسیاری از تلاش‌های خالصانه و مخلصانه‌ی ما در عمل دارد به ضد خود تبدیل می‌شود. 🔺۴. باز هم بگویم؟!... 🤔فکر می‌کنم برای گشودن باب تامل کافی باشد. 😇جسارت حقیر را ببخشید. قصدم گشودن بابی بود برای بازاندیشی! ان شاءالله که خالص بوده باشد و بر ذهن و دل بنشیند. #میثم_یاوری #پویش_رسالت_اندیشی #آوند #حلقه_وصل #تعالی_تشکیلات #یادداشت @avand98 🆔 @hvasl_ir