محمدعلی بهمنی شاعر غزل‌سرا به ابدیت پیوست! ماجرای سرودن شعر امام رضاییِ معروفِ زنده‌یاد محمدعلی بهمنی را از زبان خودش بشنوید! شرمنده‌ام که همت آهو نداشتم شصت و سه سال راه به این سو نداشتم   اقرار می‌کنم که من – این های و هوی گنگ- ها داشتم همیشه، ولی هو نداشتم   جسمی معطر از نفسی گاه داشتم روحی به هیچ رایحه خوشبو نداشتم   فانوس بخت گم‌شدگان همیشه‌ام حتی برای دیدن خود سو نداشتم   وایا به من که با همه‌ی هم‌زبانی‌ام در خانواده نیز دعاگو نداشتم   شعرم صراحتی‌ست دل‌آزار، راستش راهی به این زمانه‌ی نُه تو نداشتم   نیشم همیشه بیش‌تر از نوش بوده است باور نمی‌کنید که کندو نداشتم؟!   می‌شد که بندگی کنم و زندگی کنم اما من اعتقاد به تابو نداشتم   آقا شما که از همه‌کس باخبرترید من جز سری نهاده به زانو نداشتم   خوانده و یا نخوانده به پابوس آمدم؟ دیگر سؤال دیگری از او نداشتم! محمّدعلی بهمنی شاعر و غزل‌سرای ایرانی در ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ دیده به‌جهان گشود و در ۹ شهریور ۱۴۰۳ دیده از جهان فرو بست و به‌ابدیت پیوست. روحش شاد! خدایش بیامرزد... #شهادت_امام_رضا #نهاد_رهبری_دانشگاه_آزاد_اسلامی_اراک 🆔 @iau_arak_nahad