⭕️رفاعة بن شداد بجلی یکی از شاخص ترین افرادی بود که پس از تشکیل حکومت از سوی مختار از وی جدا شد. رفاعه از شیعیان ریشه داری بود که جنگهای بسیاری را در رکاب امام علی (ع) شمشیر زده بود.  رفاعه از یاران حضرت علی(ع)، از رهبران توابین بود. او در جنگ‌های جمل و صفین شرکت کرد و در حکومت حضرت علی(ع)، قاضی اهواز بود. رفاعه، از نخستین کسانی بود که به امام حسین(ع) نامه نوشت و او را به کوفه دعوت کرد، اما در کربلا حضور نداشت. پس از واقعه عاشورا، در کنار سلیمان بن صرد خزاعی از سران نهضت توابین به شمار می‌رفت و در نبرد عین الورده هم حضور داشت. رفاعه پس از شکست قیام توابین، در شمار یاران مختار قرار گرفت.  رفاعه که در کنار سلیمان و دیگر توابین غلاف شمشیر شکسته بودن و عهده بسته بودند که تا انتقام از قاتلین اهل بیت شمشیر زمین نخواهند گذاشت، برای رسیدن به این مقصود با مختار بیعت کرد. رفاعه پس از تشکیل حکومت از سوی مختار به او اتهام دروغگویی و خیانت زد و به همین دلیل پرچم مخالفت با وی را بلند کرد و از او جدا شد. رفاعه به این علت که مختار مقصود اصلی که قصاص قاتلین شهدای کربلاست را فراموش کرده از او جدا شد اما اتفاقات به گونه ای رقم خورد که در عرض مدت کوتاهی برای مقابله با مختار، دوشادوش قاتلین حسین ایستاد. ایستادن رفاعه در کنار شمر و شبث برای مقابله کردن با مختار یکی از اتفاقات خاص تاریخ اسلام است. رفاعه هدف ثانویه خود که مقابله با مختار به خاطر فاصله گرفتن از اهداف مشترکشان بود را به هدف اصلی که قصاص قاتلین اهل بیت بود ترجیح داد. به نوعی رفاعه که بر سر کشتن شمر و عمر سعد و سنان از مختار جدا شده بود با آنها در یک جبهه قرار گرفت. هرچند رفاعه در آخر پی به اشتباهش برد ولی نباید از ایفای نقش مهمش در شکل گیری مجددا حلقه قاتلین اهل بیت غافل شد. رفاعه و رفاعه ها در تاریخ همیشه بودند. افراط گرانی که از افراط به تفریط رسیده اند. آنهایی که زمانی برای مقابله با بعضی مسائل پا را فراتر از پیشرو و رهبر می گذاشتند ولی اکنون از تمامی ارزش ها عقب نشینی کرده اند. تاریخ تکرار مکررات است، حوادث، اتفاقات و نقش اشخاص باز هم تکرار می شود. #تاریخ_اسلام #بصیرت #شهادت #شیعه #شیعه_علی #بصیرت_عمار # ‌ جعبه سیاه پرونده های سیاسی اینجاست👇 @BlackBox