eitaa logo
أینَ مُـــــــنتَقِّم...🇮🇷🇵🇸
181 دنبال‌کننده
10.4هزار عکس
5.3هزار ویدیو
772 فایل
⚘من به فدای عزیز فاطمه زهرا(س)⚘ ⚘اللَّهمَّ صَلِّ عَلَى مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهمُ⚘ خُداوندا! گُذران عُمرمرادرراه هدفی که برای آن خَلقم نِمودی، قرارده ⚘ مناجات حضرت زهرا(س)⚘
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
_ 👂🏻📞_ چگونه‌آرزوی‌خودرا ازخدابخواهیم؟ امام‌جعفرصادق(ع) : _دورڪعت‌نمازمیخونی.. _اسماءالله‌رابعدازنمازدرسجده‌میگویی..{یاالله،یارحمان،یارحیم،یارب،یاحڪیم یا نور یا قدوس یاکریم یا عظیم و.. } _برائمه‌(ع)‌صلوات‌میفرستی {برای‌مثال :اللهم‌صل‌علی‌امیرالمومنین} _توبه‌میڪنی{الهی‌العفو..} _سپس‌آرزویت‌را درگاهش‌مسألت‌مینمایی👌🏻 🫠🥹
29.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 او می آید.... 🔸تا نیاید گره از کار بشر وانشود اللهم عجل لولیک الفرج
0331 (1).MP3
2.49M
💔 | غربت مولا از زبان حاجی و حضرت آقا...
سیره و انديشه‏ اخلاقى امیرالمومنین (علیه السلام) "یا امیرالمومنین علیه السلام ادرکنا" زندگى ساده على (عليه السلام) حضرت على در خانه گلين در مقابل كاخ سبز شام قد علم مى ‏كند. حضرت على با سفره گرده نان و نمكش در برابر سفره ‏هاى رنگين شام ارزش مى ‏آفريند و حضرت على با دو جامه خشن و كفش وصله دارش كه آن قدر به آن وصله زد كه «خاصف النعل» لقب گرفت،
برابر لباس‏هاى رنگارنگ فاخر و تقليدى از روم كه مقام‏هاى شام به آن مبتلا بودند ارزش پديدار مى‏ سازد. زندگى شخصى على علیه السلام سراسر فرياد عليه كاخ نشينان دنيا و ستم پيشگانى كه جز ارضاى غرايز خويش به چيز ديگر نمى ‏انديشند، مى ‏باشد.
حضرت على همانند بردگان غذا مى‏ خورد و مى ‏نشست. وى دو جامه خريد، غلام خود را مخير كرد بهترين آن دو را برگزيند. آجر و خشتى براى تهيه مسكن خويش روى هم ننهاد. به مردم نان گندم و گوشت مى‏ خوراند و خود نان جو و نمك تناول مى‏ نمود. لباس‏هاى خشن و ساده مى‏ پوشيد .
در دوران پنج سال حكومت حتى يك وجب زمين براى خود اختصاص نداد: و لا حزت من ارضها شبرا  و اين درحالى است كه حكومت‏ داران در اين فرصت‏ها قطايا و ذخاير فراوان به خود اختصاص مى‏ دهند!
على علیه السلام خود را در سطح مردم عمومى و بلكه ضعيف‏ترين مردم جامعه قرار مى‏ داد: أقنع من نفسى بان يقال هذا امير المؤمنين ولا أشاركهم فى مكاره الدهر او اكون اسوة لهم فى جشوبة العيش. «چگونه من راضى مى‏ شوم كه به من بگويند اميرمؤمنان و با مؤمنان و مردم شريك دشوارى‏ هاى آنان نباشم و يا الگوى در تنگناهاى زندگى آنان نباشم!» ان امامكم قد اكتفى من دنياه بطمريه و من طعمه بقرصيه. «امام و راهبر شما از دنيايش به دو جامه كهنه و دو گرده نان اكتفا نموده است».
اين كه على علیه السلام در اين سخن خود را امام و زندگى ساده خود را معرفى مى‏ نمايد، به خاطر اين است كه رهبر و امام بايد اين گونه باشد. و امام براى الگوگيرى ديگران گوشزد مى‏ نمايد .
على علیه السلام انبان بدوش شبانه به در خانه يتيمان مراجعه مى‏ نمود، زندگى آنان را تأمين نموده و با آنان هم سخن مى‏ شد. كدام رهبرى در كجاى دنيا اين ارزش‏ها را آفريده است ؟! اين زندگى فردى است كه صرف نظر از اين كه بيت‏ المال مسلمانان در اختيار وى است از اموال شخصى خويش هزار بنده آزاد كرد و شكم‏هاى فروانى را سير؛ و برهنگان فراوان را پوشاند .
اخلاص امام على (عليه السلام) 1ـ ابن شهرآشوب گويد: وقتى امير مؤمنان بر عمرو بن عبدود دست يافت او را ضربت نزد و نكشت، او به على دشنام داد و حذيفه پاسخش داد، پيامبر فرمود: اى حذيفه ساكت باش، خود على سبب درنگش را خواهد گفت. آنگاه على عمرو را از پاى در آورد. چون به حضور رسول خدا رسيد پيامبر سبب را پرسيد، على عرضه داشت: او به مادرم دشنام داد و آب دهان به صورتم افكند، من ترسيدم كه براى تشفى خاطرم گردن او را بزنم، از اين رو او را رها كردم، چون خشمم فرو نشست او را براى خدا كشتم