🌺رمان🌺 #قسمت_صدوچهل_وچهارم مریم ،فریبا بیایین بریم خونه ! نه من نمیام! بااینجا موندن که کاری از دستتون برنمیاد! من نمیرم ،من خونه م برم تا صبح مثل مرغ سرکنده بال بال می زنم،برم خونه حالم بدمیشه، مادرمو تواین وضعیت بزارم برم خونه،دلموآروم نمی گیره! کجا می خوابین ؟ تو‌نمازخونه ی بیمارستان! بافریبا تو نمازخونه ی بیمارستان عارفیان شبوبه سحر رسوندن..‌. مریم صبح بعدازدیدن مادراومد حیاط بیمارستان،کتابی راکه ازخونه آورده بود،رو بازکرد! کتابی بااین مضمون روی جلد:مردگان از ماچه میخواهند؟ شروع کرد به ورق زدن؛از آداب محتضر گذشت؛رسید به آداب غسلوکفن کردن وتشییع وسرازیری قبرولحد گذاشتنوخاکسپاری؛مدادوبرداشت؛صفحاتشو یادداشت کرد؛باماژیک شبرنگ علامت دارشون کرد؛تاعصرخیلی هااومدن ملاقاتورفتن؛شب شد؛مریم موندموفریبا؛یه پاشون توآی سی یو بود؛یه پاشون حیاط بیمارستان؛چندروزی بودبه فریبا می گفت:که لباس داداش یعقوبوبیاریم بزاریم روی سینه مادرازخداشفاشو بخواییم،گویاقسمت نبوداین لباس به اذن خداشفایی برای مادرباشه،شب آخردوباره مریم خواسته شوتکرارکرد،فریبا رفت خونه ی مادر،وباپلیوروچفیه وعکس داداش یعقوب برگشت بیمارستان،شب رفتن آی سی یو، فریبا پلیوروانداخت روی سینه ی مادر،چفیه روروی سرش وعکسشم روسینه ش! فریبا وقتی عروسِ خاله ی علی از دنیا رفت، مادرش قبل از اینکه مردم جمع بشن برای تشییع پیکرش ،رفت غسالخونه و داد غسلش بِدن که کسی بَدن برهنه شو نبینه ،همینطور مادرِ علی رو ، دخترشو عروس خواهرشوهرش صبح زود بردنش غسالخونه وغسلش دادن ، من از اینکارشون خیلی خوشم اومد،بنظر من مادرو قبل از اینکه مردم خبردار بشن و جمع بشن ببریم غسلش بدیم ،خوشم نمیاد بیانو مادرو بی لباس ببینن، یادم میاد تو غسل دادن یکی از فامیلهای نزدیکمون دورترین کسانی که باهاش نسبت داشتن اومده بودن برای تماشاش،خیلی بدم اومد از این کارشون، ویه آقایی هم خودم شنیدم که از بدنِ شوهر خواهرش که موقع غسل دیده بود می گفت! فریبا از این حرف مریم استقبال کردو با ناصر درمیون گذاشت که مورد استقبال ناصرهم قرارگرفت!

🌺رمان🌺 #قسمت_صدوچهل_وششم شب تلخوسخت سپری شد ،کم کم آفتاب بساطشوتوحیاط بیمارستان پهن می کرد،وضوگرفتنوتوهمون حیاط نمازشونوخوندن بعدازخوندن نمازصبح؛زیر اندازوجمع کردنورفتن آی سی یو!سلام مادر،می بخشی دیشب نداشتن بمونیم پیشت،امادیدی که شبو زیر همین پنجره ای که بودی نشسته بودیم،طبق روال این ده روز؛بازم اولین کاری که مریم کرد وضوگرفتن برای مادر بود؛براش وضوگرفت؛فضای دهانشوبا آب،مرطوب کرد،برسی به موهاش کشید؛فریبا سمت راستش ایستاد،مریم سمت چپش،مریم قرآنوداد دست فریبا که براش سوره یاسین بخونه؛خودشم شروع کرد به تلاوت دعای عدیله؛آخرای دعابود؛چشماش روی کلمات بود،فریبا گفت:مریم؛ببین قلب مامان چقدر محکم میزنه؟نگاه مریم از کلمات دعای عدیله به صورت فریباوبعدش به سینه ی مریم میخکوب شد؛دست فریباروی قلب مادر بود،شدت ضربان قلب به حدی بودکه دست فریباروتکون میداد؛نگاه مریم به سمت پای چپش سُرید از شدت طپش قلبش بی وقفه تکون می خورد؛به عمرش محتضرندیده بود ولی انگاریکی بهش گفت:مادرت نفس های آخرشو میکشه،سریع کتابوبست،گوشیشو برداشت؛بازش کرد؛ فریبا بیا کنار،رفت سمت راست مادرایستاد،سرشوآورد نزدیک گوشش،لباشوچسبوندبه گوشش،تلقینوکه توگوشیش سیو کرده بود،مثل این ده روزی که آروم توگوشش تلقینو گفته بود،دوباره تکرار کرد؛اسمع افهم یارقیه بنت احمدعلی هل انت علی العهد الذی فارقتناعلیه من شهادت ان لااله الاالله وحده لاشریک له وان محمدصلی الله علیه و آله عبده ورسوله وسیدالنبیین وخاتم المرسلین وعلیاامیر المومنین و... یا رقیه بنت احمدعلی اذااتاک الملکان المقربان رسولین... افهمت یا رقیه بنت احمد علی...؟ تلقین که تمام شدکادرآی سی یو متوجه وضعیت رقیه شدن؛سریع اومدن بالای سرش؛ واز دختراش خواستن که برن کنار؛هردوشون؛ازشون سوال کردن؛که بااحیا کردن برمیگرده؟گفتند:اصلابر نمیگرده،گفتن: پس اذیتش نکنین !گفتندقانونه باید احیاش کنیم،به صورت سوری خیلی کوتاه احیاش کردن؛چون نخواستن اذیت بشه،بعدش همگی پشت پیشخوان پرستاری رفتنو دختراروبامادری که داشت نفس های آخرشومی زد تنها گذاشتنومشغول تماشاشون شدن؛مریم سمت راستش،فریبا سمت چپش، هرکدومشون یک دستشوتوی دستشون گرفتت؛یکی ازکادر؛یک مهرکربلاآوردودادبه مریم که بزار کف دستش، ضربان قلب رفت بالا،بالای بالا،اکسیژن اومدپایین؛ پایینه پایین؛تااینکه تمام خطهای مانیتور صاف شدن،تموم شد؛اینو دودختر بخاطر بیماران دیگه که مثل مادرشون وضعیت وخیمی داشتن فقط بیصدا مثل ابر بهاری گریه می کردن و یه چشمون به مانیتور بودو یه چشمشون به بدن رنجور مادر، فریبا دستشوبه سینه اش گذاشت ،خم شدبوسیدوگریه کرد؛بی صدا گریه کرد؛مادرمادرداری کجا می ری پس ما چی؟تنهام می زاری؟بااینکارفریباقلب مادردوباره زد؛۱۰ ۲۰ ۳۰ ۴۰, آقای عبدیل زاده اعتراض کرد؛که خانم فطینی چیکار داری می کنی؟فریبابلند شدوازمادرفاصله گرفت؛دوباره ضربان قلبش اومدپایین؛ پایینه پایین خطها دوباره صفر شدن؛تموم شد؛اینبارمریم رفت نزدیکش؛مادرمهربونم نکن این کارو باما ببین اشکامونو آروم به صورتش نزدیک شد بغلش کردگریه کرد،مادر،مادر مادر !قلب مادردوباره زد؛۱۰؛۲۰؛۳۰؛۴۰؛۴۵آقای عبدیل زاده اینبارخشن ترازدفعه ی قبل شد؛گفت چیکارمی کنین؟ چراجون به سرش می کنین؟برین کنار،بیرونتون می کنما!اومدن عقب؛امادستای مادرتو دستاشون بودضربان قلب اومدپایین۴۰؛۳۰؛۲۰؛۱۰؛۵وصفروتمام!شنیده بودن روضه ی بازشدن بند‌کفنو...اماهمگی به عینه دیدن عشق مادرانه رو.صورت کادرآی سی یو از دیدن این صحنه ی عاطفی خیس اشک شده بود... رقیه درحالی جان به جان آفرین تسلیم کرد که بالای سرش دعای عدیله و سوره ی یاسین تلاوت میشد،چفیه ی شهیدی روسرش،پلیورشهیدی روی سینه ش،وعکش شهیدی کنارش بود ودستاش تودستهای دختراش بودوتربت کربلاتودستش... ادامه دارد...

🌃 ٵࢪٵݦـــــۺ ۺب‍ ‍ان‍هٜٜ أینَ مُـــــــنتَقِّم...🇵🇸🇮🇷

✅نماز مسافر✅ 8⃣شرط دارد:: ۱)ان که سفر او. کمتر از 8 فرسخ شرعی نباشد ۲)ازاول مسافرت قصد8 فرسخ را داشته باشد ۳)در بین راه از قصد خود برنگردد ۴)نخواهد قبل از رسیدن به 8 فرسخ از وطن خود بگذرد یا. ده روز در انجا بماند ۵)برای کار حرام سفر نکند (مثلا برای شرکت در یک قمار) ۶)ازصحرانشینهایی نباشد ک دایم السفر و. در بیابان ها گردش میکنند(مثل عشایر عزیز ایران🇮🇷) ۷)شغل او. مسافرت نباشد ( خلبان و.مهمانداران هواپیما) ۸)به حد ترخص برسد ✳️✳️تعریف ترخص🔙🔙یعنی از وطنش یا جایی که قصد کرده ده روز در انجا بماند به قدری دور شود که دیگر دیوارهای شهر را نبیند و.صدای اذان را نشنوند☘☘

ترخص معمولا همیشه سوال بوده❌❌ حد ترخص رو هنگام خروج از شهر ها با تابلو. مشخص کردن