🔔 استاد صفایی و مشکلات حوزه و روحانیت 👤باحضور حجج‌اسلام والمسلمین لاجوردی و بهمنی در سلسله نشست‌های شب‌های حوزه 🗓 زمان: ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۸ عصر 🏛 مکان: قم- میدان معلم- کوچه ۲۲، پلاک ۲۶، مرکز اسناد انقلاب اسلامی 📍آدرس روی نقشه 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 برشی از دفاعیات استاد صفایی حائری از حکومت دینی و ولایت مطلقه فقیه 🔻به مناسبت سالروز درگذشت استاد علی صفایی (ره) ✔️در جهان امروز که وسوسه‌های سکولاریسم و جدایی دین از سیاست، آدمی را احاطه کرده و حکومت دینی را مسبب نفی اختیار، معرفت و شخصیت انسان می‌داند که فقط برایش تکلیف‌آوری دارد، استاد علی صفایی در کتاب «از معرفت دینی تا حکومت دینی» خود، بصورتی منطقی و عقلانی، تمام قد، از حکومت دینی دفاع می‌کند: 🔹اگر آدمی با انتخاب و آزادی به این جریان ولایت، عبودیت، تسلیم و تبعیت رسید، دیگر با شخصیت و هویت انسانی منافات ندارد چراکه برخاسته از انتخاب و اختیار اوست؛ بخصوص اگر از فهم و معرفت و عشق و احساس مایه بگیرد... 🔸چگونه است که شهروندِ مدنیِ قانون‌شناس و تابع را محکوم نکرده و حکومت غیردینی را نفی و مسخ آدمی نمی‌دانیم در‌حالیکه بدون بیّنه و میزان برای انتخاب و عدم شناخت و عشق برای انقیاد‌های قانونی هستند؟ 🔹تحقیر آنجاییست که انسان را مجبور به بازگشت به غریزه و انحطاط بدانی نه آنجا که با محدودیت علم و عقل و عرفان و غریزه، او را به وحی پیوند می‌زنی و از احاطه‌ی ربوی و آگاهی الهی بهره‌مند می‌سازی... آیا بازگو‌کردن راه بلند، امکانات محدود و گرفتاری‌های آدمی، تحقیر او محسوب می‌شود؟ آدمی، با تفکر و تعقل، به اضطرار وحی می‌رسد... 🔸استاد صفایی تاکید دارد که حکومت فقط حق معصوم است و در زمان غیبت، ولی فقیه زمینه ساز حکومت معصوم است. او پیش‌تر نظر خود را در باب ولایت مطلقه فقیه بیان داشته، مشروعیت آن را الهی و مقبولیتش را مردمی می‌داند؛ و ولی فقیه را زمینه‌ساز حکومت معصوم در ادامه نیز به معرفی اجمالی چهار دیدگاه درمورد ولایت فقیه می‌پردازد که در آخر نیز به مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی منتج می‌شود: ✅ "ولایت مطلقه فقیه بر اساس انتصاب عمومی معصوم در دوره غیبت، مشروعیت گرفته و با پذیرش مردم آن‌هم در حدود صد در صد به مقبولیت رسید. البته در مورد ولایت فقیه چهار طرح - انتصابی مطلقه، انتصابی مقیده و انتخابی مطلقه و انتخابی مقیده- وجود دارد و در هر صورت ولایت فقیه مشروعیت خود را از انتصاب عمومی (ادله عامه) و یا انتساب به معصوم و زمینه سازی برای حکومت مهدی(عج) بدست می‌آورد و مقبولیت خود را با پذیرش و کارآمدی تثبیت کرده است." 📗تلخیص از کتاب «از معرفت دینی تا حکومت دینی»، علی صفایی حائری، ص۲۰۱_ ۲۰۸، نیز برشی از ص ۱۹۰، کتابخانه دیجیتال نور / باسط 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 ببینید | روضه‌ خوانی آيت‌الله جوادی آملی 🗓 شب تاسوعا، چهارم مردادماه ۱۴۰۲ 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 روایت رهبر انقلاب از ماجرای شهادت حضرت عباس (علیه‌السلام) 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🖇دریافت فایل پاسخ به شبهات بنیادین «عزاداری و بررسی روایات نهی از آن» ✔️ «ردّیه» پاسخی به شبهات بنیادین، اساسی و پایه‌ای است؛ شبهاتی که سبب ایجاد شک و تردید در مبانی و بنیادهای اعتقادی، باورهای مهم و تأثیرگذار دینی شده و ذهن و عاطفه‌ مخاطبان را با چالش روبرو می‌کند. عزاداری و تشکیل مجالس عزا بویژه برای اولیاء الهی و شهدا، در روایات شیعه امری جایز، ‌پسندیده و همراه با فضیلت‌های بسیار است و بسیاری از مضامین روایات اهل‌سنت نیز بر مشروعیت آن گواه است. لیکن برخی تلاش دارند که بر محور بعضی از روایات ضعیف، شبهاتی در زمینه مشروعیت آن مطرح کنند که در این متن با عنوان «عزاداری و بررسی روایات نهی از آن» ضمن بررسی تفصیلی روایات، به این شبهات پاسخ داده خواهد شد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 مقتل خوانی علامه مرتضی عسکری (ره) در روز تاسوعا 🏴 شهادت حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام تسلیت باد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 شخصیت ممتاز حضرت عباس (علیه‌السلام) ✔️ استاد محمدمهدی شب‌زنده دار: یکی از عناصر مهم و برجسته‌ی این حماسه‌ی عجیب، از صدر عالم تا پایان عالم، جناب عباس بن علی بن ابیطالب علیه السلام هست. امام صادق علیه السلام در مقام معرفی این بزرگوار، به حسب نقلی، پنج خصوصیت برای ایشان برشمردند که اگر ما آن بخشی‌ را که امکان تحقق دارد، در خودمان پیاده کنیم، قهراً منازلی از منازل آن بزرگوار را به‌دست خواهیم آورد. اگرچه آن‌ها در اوج و در قله‌هایی هستند که برای دیگران شاید میسور نباشد، اما منازلی از منازل رحمت آن‌ها برای دیگران قابل درک هست. امام صادق علیه السلام حسب این نقل فرمودند: «کان عمّنا عباس بن علی بن ابی طالب صلب الایمان، نافذ البصیرة، جاهد مع الحسین و ابلا بلائاً حسنا و مضی شهیدا» هر یکی از این جملات، درس‌آموز است و پیام دارد و راه درست رسیدن به مدارج عالیه را نشان می‌دهد. «کان صلب الایمان»؛ دارای ایمان صلب بود. برای این که چیزی صلب بشود، دو امر لازم دارد. یکی این که پایه‌های آن باید محکم باشد. اگر شما مثلاً یک میله‌ی فولادین را همین طوری دو یا سه سانتی متر در زمین فرو کنید، با این که بدنه‌ی این قائمه از فولاد است، اما وقتی پایه‌هایش محکم نباشد، به مجرد این که چیزی به آن برخورد کند، واژگون می‌شود. علاوه بر این که پایه‌ها باید محکم و عمیق باشد، شاکله‌ی آن امر هم باید نفوذناپذیر باشد. حالا مثلاً شما چوبی را با پایه‌های عمیقی در زمین فرو کنید، اما موریانه می‌تواند به این چوب نفوذ و آن را از درون پودر و تهی‌کند. وقتی این‌گونه شد، به مجرد یک باد، چوب واژگون می‌شود. بنابراین، برای این که چیزی بخواهد صلب بشود دو امر لازم دارد: اولاً بدنه‌ی مستحکمی که چیزی نتواند در آن نفوذ کند و ثانیاً پایه‌های مستحکمی که بتواند مقاومت کند. اکنون برگردیم به ادامه‌ی کلام، بعد امام صادق علیه السلام در تعریف از عموی خویش فرمودند: «نافذالبصیرة». بصیرت داشتن یک چیز است و نافذ البصیره بودن یک چیز دیگر است. داشتن بصیرت، یک نعمت بزرگ است. این که انسان بتواند مسائل را بفهمد و امر بر او مشتبه نشود، یا مشتبه نکنند، این بصیرت است. به ما دستور داده شده در هر مغرب و صبحگاه، بعد از نماز از درگاه خدای متعال این را بخواهیم: «اللهم اجعل النور فی بصری و البصیرة فی دینی.» نفوذ بصیرت، این است که بصیرت آن‌چنان قوی شود که لایه‌های زیرین را هم بفهمد. گاهی برخی امور پیچ در پیچ است. ممکن است کسی سطح ظاهری امور را درک ‌کند و کلاه سرش نرود، اما لایه‌ی دوم را متوجه نمی‌شود. نافذ البصیرة؛ یعنی انسان با فهم و درک خویش، تا نهایت عمل را ببیند، که این یک نعمت بسیار بزرگ الهی است. یکی از خصوصیات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام همین نفوذ بصیرتش بود که در آن‌ ماجراهای ‌زمان امیرالمؤمنین علیه السلام و بعد از آن حضرت که بیشتر مردم منحرف شدند، ایشان محکم ‌ماندند و هرگز نلغزیدند. این، همان نفوذ بصیرت است. / پندهای سعادت جلد دو ص 4-43 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) ✔️استاد سید محمدمهدی میرباقری: 💠 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔻تسلیم: 🔹اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) 🔸وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. 🔸تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔻التصدیق: 🔹قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. 🔸تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔻الْوَفاء: 🔹آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. 🔸قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔻النصیحه: 🔹از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. 🔸سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعنی بالاتر از تكليف بار برداشتن. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 روضه جانسوز آیت‌الله وحیدخراسانی در عزای قمر منیر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢رکن بودن شعائر و معنای آن 🔹استاد شیخ محمد سند در پاسخ به این سوال که آیا مانند آیت‌الله خوئی (ره) معتقد‌ید که شعائر دینی رکن دین است؟ توضیح داد: «شعائر» جمع «شعیره» (آئین و مراسم) است و به‌لحاظ معنی و مضمون و موضوعش درجات مختلفی دارد. برخی امور از شعائر نماز و برخی از شعائر حج و برخی از شعائر صوم و برخی شعائر ولایت و... هستند. برخی شعائر از برخی شعائر بر‌تر است و بر‌ترین و بزرگ‌ترین شعائر شعائرِ ولایت است. همان‌طوری که امامت و ولایت از دیگر ارکان دینی بر‌تر است، شعائر ولایت نیز از دیگر شعائر برتر است. 🔹این استاد عالی حوزه علمیه نجف اشرف گفت: شعائر دینی (مراسمات مذهبی) اعلام و اعلانِ [دین و معارف دینی] است و فرهنگ دینی را نشان می‌دهد و آن را تبلیغ می‌کند و محیطی دینی و فرهنگی پدید می‌آورد و از این حیث، با غض‌ّنظر از موضوع و متعلق، از ارکان دین محسوب می‌شود. شعائر دینی معارف دینی و فرهنگ دینی را به دیگران می‌نمایاند و از این جهت، بنیان و بنیاد اسلام و ایمان بر آن پایه استوار است به‌طوری که اگر مراسمات دینی نباشد، معارف دینی به دیگران، خصوصاً به نسل بعدی منتقل نمی‌شود و اساس دین از‌بین می‌رود. 👈ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=75855 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📘مقتل جامع سید الشهدا، منبعی برای اهل تحقیق و عاشورا پژوهان ✔️یک شرکت دانش‌بنیان ایرانی با استفاده از ابزار فناورانه و نوآورانه موفق به ارائه یک پایگاه اطلاعاتی در حوزه وقایع نگاری قیام امام حسین (ع) شده که در مستندنگاری از این واقعه تاریخی برای اهل تحقیق راهگشا است. 🔻نرم‌افزارهای آموزش از راه دور، ارتباط شیعی، راهنمای بر خط، پرسش و پاسخ زنده، ارتباط الکترونیکی و مسنجر ایرانی از جمله محصولات صدای بهار است که با تکیه بر دانش فنی داخل کشور ساخته است. 👈برای مشاهده این اثر، اینجا را کلیک کنید. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

✍️ استاد رسول جعفریان: بدون تردید حفظ اخبار عاشورا، مدیون ابومخنف، این راوی - مورخ دانشمندی است که اگر همت او نبود، اگر دقت او در نقل گزارش‌های ناب نبود، ما امروز این انبوه گزارش‌های دقیق و ریز از کربلا نداشتیم. ابومخنف، یک گوهر به تمام معنا در تاریخ‌نگاری اسلامی است. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad