🔰 مستند تحلیلی #کُلاهِ_وحدت #قسمت_اول 🔺مواضع و راهکارهای کاندیداهای انتخابات سال ۹۲ ⁉️ #وحدت_سیاسی یا #وحدت_راهکار ⁉️ مردم کدام‌یک را از جریان اصول‌گرا می پذیرند؟ ‼️ #وحدت اکثریت کاندیداها با #راهکار_روحانی ‼️ مردم مقصر نبودند؛ راهکار اکثریت #برجام بود! #ببینید #نشر_دهید 🔻ادامه دارد ... #انجمن‌مدرسان‌بیانیه‌گام‌دوم 🅾️ Eitaa.com/ANALYSTS

🎙 #گفت_و_گوی_زنده 1️⃣ #قسمت_اول ♦️🔸جایگاه و حیطه مأموریت و وظایف شورای نگهبان 🔹دکتر ابوذر یاسری 🆔 eitaa.com/ANALYSTS #ادامه_دارد 🌻🍃 🍃

💠 نقدی علمی بر روش‌های متناقض تعیین خلیفه در اندیشه سیاسی خلفا #قسمت_اول 🖌 دکتر ابوذر یاسری عضو هیئت علمی دانشگاه ⭕️ پرسش: خلیفه اول و دوم برای تعیین جانشینان خود از کدام روش و فلسفه سیاسی پیروی کردند؟ ✅ پاسخ: 🔹1⃣🔹چنانچه بخواهیم الگوی انتخاب رهبر در شورای سقیفه را با ادبیات علم سیاست، بیان کنیم می توان چنین گفت، که اندیشه سیاسی سقیفه بر پایه‌ی دموکراسی اشراف (طبقه ویژه= الیگارشی) استوار گردیده بود. 🔹بدین معنا که صرفا تعدادی اندک و تعیین شده بدون وجود نهاد نظارتی و با این فرض اثبات نشده که سران برگزیده از بین انصار و مهاجرین اند، حق حضور در شورا و انتخاب یافتند. 🔹در واقع این انتخاب نه تنها با رأی اکثریت مردم مدینه و حق رأی و مشارکت سیاسی ایشان نبود بلکه با حضور اعضای اختصاصی (اشراف) در شورا (مجلس) سنا (برگزیدگان) صورت گرفت. 🔹محققان تاریخی به این نتایج رسیده‌اند که از بین مهاجرین تنها ابوبکر، عمر و ابوعبیده در جلسه سقیفه حضور داشتند که امکان همراهی چند ملازم شخصی، اعضای خانواده و موالی این سه نفر نیز دور از ذهن نیست. همین‌گونه برخی محققان حضور سالم بنده آزاد شده ابوحذیفه را ذکر می‌کنند که از نخستین افرادی بود که در سقیفه با ابوبکر بیعت کرد؛ هرچند هیچ‌یک از منابع معتبر نخستین، درباره حضور وی سخنی به میان نیاورده‎اند. منابع درباره حضور دیگر مهاجرین حتی اصحاب مرتبه متوسط یا پایین غیر از این افراد، سخنی به میان نیاورده‎اند (۱)  🔹برخی محققین با استناداتی تصریح کرده‎اند که تعداد مهاجرین حاضر در سقیفه بسیار کم بوده است.(۲) 🔹معروف‎ترین انصار حاضر در سقیفه به گزارش منابع عبارتند از: سعد بن عباده، پسرش قیس، بشیر بن سعد پسر عمو و رقیب سعد، اسید بن حضیر، ثابت بن قیس، منذر بن ارقم، براء بن عازب، حباب بن منذر.(۳) 🔹ابن قتیبه با عبارت «اگر سعد یارانی برای جنگ با آنان می‎یافت بی‌شک با آنان مبارزه می‎کرد.» (۴) کنایه‌ای جدی درباره عدم اجماع انصار ناشی از کم بودن تعداد حاضران در شورا دارد. 🔹به علاوه، آنچه در عمل در سقیفه اتفاق افتاد نظر و اقدام خلیفه دوم برای بیعت با خلیفه اول و سپس اجبار او در انتصاب خلیفه اول بود. چنانکه تاریخ نقل کرده از بیعت اجباری برای خلیفه استفاده شد.(۵) 🔹گزارش این اجتماع و علت برپایی آن به ابوبکر و عمر می‌رسد و این دو به اتفاق ابوعبیده جراح به سمت سقیفه حرکت می‌کنند. با ورود آنان به این جمع، ابوبکر با جلوگیری از سخنرانی عمر، ابتکار عمل را در دست گرفته و طی سخنانی برتری مهاجران و اولویت قریش برای جانشینی پیامبر را ثابت می‌کند.(۶) 🔹این سخنان با مخالفت و موافقت حاضرین مواجه شده و برخی نیز به شایستگی علی(ع) و عدم بیعت با غیر از او اشاره می‌کنند؛ (۷) 🔹ولی در نهایت ابوبکر، عمر و ابوعبیده را به‌عنوان افراد شایسته برای این مقام معرفی می‌کند. این دو تن طی سخنانی با پیشنهاد ابوبکر مخالفت می‌کنند. (۸) 🔹در نهایت خلیفه دوم، خارج از روال دموکراتیک و مردم‌سالاری دینی، خلیفه اول را منصوب و برای او بیعت می گیرد. اما دلیل خلیفه دوم نیز قابل توجه است: برای به گزارش منابع تاریخی، عمر بن خطاب درباره این لحظات گفته است: 🔹«در این لحظه سروصدا و همهمه حاضران از هر طرف برخاست و سخنان نامفهوم از هر گوشه شنیده می‌شد، تا آنجا که ترسیدم اختلاف، موجب از هم گسیختگی شیرازه کار ما بشود. این بود که به ابوبکر گفتم: دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنم.» اما پیش از آن‌که دست عمر در دست ابوبکر قرار بگیرد، بشیر بن سعد خزرجی از رقبای سعد بن عباده، پیش‌دستی کرده و دست به دست ابوبکر زد و با او بیعت کرد. (۹) 🔹پس از این اتفاق، هجوم حاضران در سقیفه برای بیعت با ابوبکر آغاز می‌شود تا جایی که از شتاب افراد این احتمال وجود داشته است که سعد بن عبادۀ بیمار، زیر دست و پای آن‌ها لگدمال شود. این جریان موجب درگیری تندی بین عمر، سعد و قیس فرزند سعد می‎شود که این برخوردها با دخالت ابوبکر به پایان می‎رسد. (۱۰) 🔶🔹انتساب روش شورا و دموکراسی به اندیشه سیاسی توحیدی هر چند محل بحث جدی است، لکن نکته اساسی تر این است که همین روش شورایی انتخاب رهبر نیز در تعیین خلیفه دوم صددرصد نقض گردید. 🔺 ادامه دارد ... 🔻پی نوشت‌ها: ۱. مادلونگ، ویلفرد، جانشینی محمد، ۱۳۷۷ ش، ص۵۲. ۲. عبدالمقصود، السقیفه و الخلافه، ۱۴۲۷ق، ص۳۱۷. ۳. ابن قتیبة، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۱-۲۶. ۴. ابن قتیبة، همان، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۷. ۵. نهج‌البلاغه، خطبه ۲۸ ۶. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ،‌ دار صادر، ج۲، ص۳۲۷. ۷. ابن اثیر، همان،، ج۲، ص۳۲۵. ۸. طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۶. ۹. طبری، همان، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ،‌ دار صادر، ج۲، ص۳۲۷. ۱۰. ابن‌قتیبه، همان، ج۱، ص۲۷. 🅾 eitaa.com/ANALYSTS 🍃