با کریمان کارها دشوار نیست دو کلمه مودبانه با خداوند متعال حرف بزنیم مورد عفو و بخشش قرار می گیریم. حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود: خداوند مردى بدون سواد و دانش از اهل صحرا را بخشيد كه دو كلمه مؤدبانه با خدا سخن گفت. گفته شد: آن دو کلمه چیست؟آن حضرت فرمود: اینگونه با خدا سخن گفت: (خدایا اگر مرا عذاب کنی پس سزاوار آن هستم و اگر مرا ببخشی پس سزاوار آن هستی) پس خداوند او را بخشید. متن عربی حدیث: أَبَانٍ ، عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَعْيَنَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْبَاقِرِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) ، أَنَّهُ قَالَ: لَقَدْ غَفَرَ اَللَّهُ (تَعَالَى) لِرَجُلٍ مِنْ أَهْلِ اَلْبَادِيَةِ بِكَلِمَتَيْنِ دَعَا بِهِمَا. فَقِيلَ: وَ مَا هُمَا قَالَ ' اَللَّهُمَّ إِنْ تُعَذِّبْنِي فَأَهْلُ ذَلِكَ أَنَا، وَ إِنْ تَغْفِرْ لِي فَأَهْلُ ذَلِكَ أَنْتَ' فَغَفَرَ اَللَّهُ لَهُ آمالی شیخ طوسی رضوان الله تعالی علیه ج ۱ صفحه ۴۳۷

سخنانی راهگشا برای اوقات دشوار زندگی از رسول خدا صلی‌الله علیه وآله وسلم یکی از پر قدرت ترین سلاحهایی که همیشه به آن نیاز داریم امید است امید به خدا امید به امدادهای غیبی امید به روزهای روشن امید به اینکه پایان شب سیه سپیده است.  عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَوَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ عَلَى مِنْبَرِهِ: وَ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ مَا أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَيْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ إِلاَّ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ وَ رَجَائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلُقِهِ وَ اَلْكَفِّ عَنِ اِغْتِيَابِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ لاَ يُعَذِّبُ اَللَّهُ مُؤْمِناً بَعْدَ اَلتَّوْبَةِ وَ اَلاِسْتِغْفَارِ إِلاَّ بِسُوءٍ ظَنِّهِ بِاللَّهِ وَ تَقْصِيرٍ مِنْ رَجَائِهِ لَهُ وَ سُوءِ خُلُقِهِ وَ اِغْتِيَابِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ لاَ يَحْسُنُ ظَنُّ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ بِاللَّهِ إِلاَّ كَانَ اَللَّهُ عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِهِ اَلْمُؤْمِنِ لِأَنَّ اَللَّهَ كَرِيمٌ بِيَدِهِ اَلْخَيْرُ يَسْتَحْيِي أَنْ يَكُونَ عَبْدُهُ اَلْمُؤْمِنُ قَدْ أَحْسَنَ بِهِ اَلظَّنَّ ثُمَّ يُخْلِفَ ظَنَّهُ وَ رَجَاءَهُ فَأَحْسِنُوا بِاللَّهِ اَلظَّنَّ وَ اِرْغَبُوا إِلَيْهِ.  منبع: وسائل الشیعة (جهاد النفس) / ؛ ج 1 , ص 90  ترجمه: -امام باقر عليه السّلام فرمود:در كتاب على عليه السّلام خواندم كه رسول خدا(صلّى اللّه عليه و آله)در بالاى منبر فرمود: ۱- سوگند به آن خدایی که معبودی جز او نيست،خير دنيا و آخرت به مؤمنى داده نمى‌شود مگر بواسطه حسن ظن به خدا، ۲- و امید به امداد و دستگیری خدا ۳- و اخلاق و خوى نيكو، ۴- و اجتناب از غيبت مؤمنان، سوگند به آن خدایی كه معبودی جز او نيست ،خداوند مؤمنى را بعد از توبه و استغفار عذاب نمى‌كند مگر بواسطه: ۱- سوء ظن به خدا، ۲- و كوتاهى در اميد داشتن به خدا، ۳- و نا امیدی از خدا . ۴- و غيبت كردن از مؤمنان، سوگند به خدائى كه نيست الهى مگر او،نيكو نشود گمان بندۀ مؤمنى به خدا مگر كه خدا در نزد گمان بندۀ مؤمن خود باشد،زيرا خدا كريم است و خير بدست اوست، حياء كند از اين كه بنده مؤمنش به او گمان خوب داشته باشد ولى خدا به گمانش و اميدش عمل نكند،پس گمانتان را به خدا نيكو كنيد و بسوى خدا روى آوريد.