✍شرحی بر #مناجات_شعبانیه ❇️#امید_به_خدا 💠«راجِیا لِما لَدَیْکَ ثَوابی» 🔷ذکرِ این فراز از دعا، در واقع، از شِگردهای بنده برایِ جلب توجه معبود به خویش است. یعنی می خواهد عرض کند: من که با هزار امید به تو روی آوردم و به تو دلخوش نمودم، چگونه می پسندی، نا امید از در خانه ات بر گردم.😢 👈بنابراین، «امید به خداوند» خود، از کلیدهای گشودن در رحمت و اجابت حضرتش به شمار می رود. چنانچه در دعای ابوحمزه ثِمالی چنین آمده است: «وَ اَعْلَمُ اَنَّکَ لِلرّاجی بِمَوْضِعِ اِجابَةٍ؛ و من می دانم که دعایِ آنان را که به تو امید دارند مستجاب می فرمایی». 🔹همچنین سالار شهیدان حضرت حسین بن علی علیه السلام در دعای شریف عرفه درمقام امیدواری به محبوب خویش، این گونه مناجات می کند: «کَیْفَ تُخَیِّبُ آمالی وَ هِیَ قَدْ وَفَدَتْ اِلَیْکَ؛  چگونه ناامیدم می فرمایی در حالی که به تو امیدوار شدم». 👌باری، ناامیدی از دری که همواره به روی بندگان گشوده است، چه معنایی دارد؟! 🌱ای شب به سحر برده در یا رب و یا رب تو     آن یا رب و یا رب را رحمت بشنید آمد 📚برگرفته از سایت حوزه