❇️#انحصار_طلبی بلای بزرگ ثروتمندان‌ 💠فَلَمَّا رَأَوْها قالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ (۲۶) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (۲۷) 🌱هنگامی که آن را دیدند، گفتند: «اشتباه آمده‌ایم!؛ (۲۶) نه(، اشتباه نیامده‌ایم)؛ بلکه (به‌ سبب خودخواهی‌مان، از محصول آن) محروم شده‌ایم.» (۲۷) قلم [۲۶-۲۷] 🔹‏انسان خواه‌ناخواه علاقه به مال دنيا دارد چرا كه گذران زندگی او به وسيله آن می‌باشد، و اين علاقه در حد اعتدال مذموم نيست، مهم آن است كه نيازمندان را هم در اموال خود سهيم كنيد، نه تنها حقوق واجب الهی را بپردازد بلكه از انفاقهای مستحبّ نيز خودداری نكند. ‏مخصوصا در مورد باغ و زراعت در روايات اسلامی دستور داده شده كه به نيازمندان حاضر سهمی بدهند كه با اقتباس از آيه شريفه (وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ‌) (حق آن را به هنگام درو بپردازيد) (انعام ۱۴۱) به عنوان" حق الحصاد" معروف شده است، و آن حقی است غير از زكات معروف، و منظور از آن چيزی است كه هنگام حضور مستمندان در موقع چيدن ميوه، يا درو كردن زراعت به آنها پرداخته می‌شود، و حد معنی ندارد. 🔹‏ولی هنگامی كه علاقه به مال و ثروت در شكل افراطی و انحرافی ظاهر می‌شود صورت انحصار طلبی به خود می‌گيرد، و حتی گاهی بی‌آنكه خود نياز به چيزی داشته باشد دوست دارد ديگران از آن محروم باشند! و به تعبير ديگر از منحصر بودن مواهب الهی به خودش لذت می‌برد، و اين بلای بزرگی است كه مخصوصا امروز هم در جوامع انسانی نمونه‌های بسيار دارد، و می‌توان آن را يك نوع بيماری خطرناك شمرد. 🔹‏داستان" أَصْحابَ الْجَنَّةِ" و صاحبان باغستان كه در آيات فوق آمده ترسيم روشنی از روحيه انحصار طلبی گروهی از ثروتمندان است كه چگونه دست به دست هم می‌دهند، و برای محروم ساختن نيازمندان نقشه می‌كشند، و دور از چشم آنها به برداشتن محصول و استفاده‌های كلان می‌پردازند، ولی بسيار می‌شود كه آه اين محرومان به صاعقه‌های سوزانی تبديل می‌گردد و خرمن زندگی اين ثروتمندان انحصار طلب را به آتش می‌كشد، و بسيار ديده شده است كه اين صاعقه‌ها در شكل انقلابها ظاهر می‌شود، و آنچه را آنها باور نمی‌كردند با چشم خود می‌بينند، آه و فريادشان به آسمان بلند می‌شود و دم از توبه و جبران خطاهای گذشته می‌زنند اما كار از كار گذشته است. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺