مینا، یک نوجوان «این‌ها»یی است که مثل خیلی از شماها در ایران متولد شده و همین جا رشد کرده است. قبلا حتی یک بارهم افغانستان را ندیده بود و فقط با دیدن و شنیدن فیلم‌ها و اخبار و عکس های فضای مجازی می‌توانست به آنجا سفرکند. اما مینا این بخت را پیدا می‌کند که بتواند سفری به افغانستان داشته باشد و خیلی از شهرها و روستاهای آن را ببیند. تابستان امسال، او برای اولین بار به همراه خانواده اش به بامیان رفت. جای ما خالی! 🎵 شنونده‌ی روایتِ سفر «روزی که اولین بار بامیان را دیدم» نوشته: مینا رفیعی با صدای #راحله_سعیدی باشیم. این داستان در شماره پنجم مجله این‌ها منتشر شده. ✨ 📸 راستی عکس‌هایی که مینا گرفته را در این پست ببینید! 💥 برای تهیه شماره پنجم مجله همین الان پیام بده #شنیدنی #سفرهای_این‌هایی _ @inhahome|مجله این‌ها

معصومه رضوانی فقط سه سال داشت که به ایران آمد. در سال ۱۴۰۱، بعد از سی سال زندگی در ایران تصمیم می‌گیرد به زادگاه خود برگردد. یادداشتی که او به «این‌ها» فرستاده روایتی از همان روزهاست. غروب یک روز پاییزی سال ۱۴۰۱ به کابل رسیدم. مکتب‌ها و دانشگاه ها برای دختران بالاتر از صنف ششم بسته شده بود، اما دختران هنوز می‌توانستند در مدرسه‌های دینی و حوزه های علمیه تحصیل کنند. من هم به اقتضای تحصیلاتم در یکی از همان مدرسه‌های دینی مشغول تدریس شدم. اتاقی را با لیلا، صابره و چند دختر دیگر از شاگردان مدرسه که همه از ولایت های دیگر برای درس خواندن به کابل آمده بودند، شریک شدم.  🎵 شنونده‌ی سفر های این‌هایی : «جایی برای خودم» از : معصومه رضوانی و باصدای #فاطمه_جعفری باشیم. این شعر در شماره هفتم مجله این‌ها منتشر شده. ✨ 💥 برای تهیه شماره هفتم مجله همین الان پیام بده #شنیدنی #سفرهای_این‌هایی @inhahome|مجله این‌ها