⚫️گریه بر حسین(ع) باید مقدمه فهم ولایت باشد. ▪️یک عده خوششان می‌آید سر خودشان را کلاه بگذارند. خیال می‌کنند دارای ولایت بودن یک آدم به این است که آدم در مجالس اهل بیت گریه کند فقط‌. خیال می‌کنند دارای ولایت بودن به این است که وقتی اسم اهل بیت می‌آید؛ علیهم‌السلام را بگوید پشت سرش حتما، فقط همین و بس. خیال می‌کنند که دارای ولایت بودن به این است که #محبت اهل بیت(عهم) در دل انسان باشد. همین و بس‌. بله محبت اهل بیت را داشتن واجب و فرض است. نام این بزرگواران را با عظمت گفتن لازم است، به نام اینها مجلس بپا کردن و از عزا و شادی آنها درس گرفتن، عزای آنها را گفتن، شادی آنها را گفتن، گریستن بر بزرگواری آنها، بر شهامت‌های آنها، بر مظلومیت‌های آنها، همه اینها لازم است. اما همه اینها ولایت نیست! ولایت از این بالاتر است. آنی که در مجلس سیدالشهداء(ع) می‌نشیند و #اشک می‌ریزد کار خوبی میکند که اشک می‌ریزد اما کار بدی می‌کند اگر اشک ریختن را برای دارای بودن ولایت کافی بداند. ▪️درست بفهمید چه می‌گویم. آن کسانی که ذهنشان تحت تاثیر تلقینات و القائات مغرضانه یا جاهلانه است درست دقت کنند، گفته نشود که با گریستن بر سیدالشهداء کسی مخالف است، نه. اگر هم کسی مخالف باشد ما مخالف نیستیم، ما #طرفداریم. ما می‌گوییم گریستن بر امام حسین(ع) گاهی میتواند یک ملت را #نجات بدهد. ▪️اما تعظیم امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) مختص شیعه نیست، جناب عالی حالا خیلی هنر کردی که وقتی می‌گویی علی‌ابن‌ابی‌طالب؛ دنبالش علیه‌السلام می‌گویی؟ خیلی کار مهمی انجام دادی؟ و خیال میکنی ولایت یعنی همین؟ بسی اشتباه بزرگ. آن ولایتی که انسان را به #بهشت می‌برد این نیست. گریه بر امام حسین یکی از گوشه‌ها، شعبه‌ها، بخشهای بسیار دورِ اصل بسیار مهم ولایت میتواند به حساب بیاید. یک‌ عده‌ای از روی جهالت و ان‌شاءالله نه از روی غرض مسائل سطحی باب ولایت و تشیع را مطرح می‌کنند و منحصر میکنند ولایت را به اینها؛ و شگفتا که ولایت‌فهم‌ها و ولایت‌شناس‌ها و #ولایت‌دارها را با همین حربه می‌کوبند! منحصر میکنند ولایت را در یک متاغ و محدوده تنگ و کوچکی که شایسته این اصل مهم اسلامی نیست‌. ▪️ولایت در یک انسان به معنای وابستگی فکری و عملی هرچه بیشتر و روزافزون با ولی‌ست. ولی را پیدا کن؛ ولی خدا را بشناس، آن کسی که او ولیّ حقانی جامعه اسلامی است، او را مشخص کن، بعد از آنی که مشخص کردی، شخصا از لحاظ #فکر، از لحاظ #عمل، از لحاظ #روحیات، از لحاظ راه و رسم و #روش، خودت را به او متصل کن، مرتبط کن، دنبالش راه بیفت، حرکت بکن. اگر تلاشِ تو تلاشِ او، جهادِ تو جهادِ او، دوستیِ تو دوستیِ او، دشمنیِ تو دشمنیِ او، #جبهه‌بندی های تو جبهه‌بندی‌های او باشد؛ تو دارای ولایتی. آدم دارای ولایت این است؛ ولی را بشناسد، فکر ولی را بداند، با ولی #همفکر بشود، عمل ولی را بشناسد، با ولی #هم‌عمل بشود، دنبال او راه بیفتد و خودش را فکراً و عملاً پیوسته با ولی کند. این #با_ولایت است ✔️تلخیص بیانات حضرت آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای/ رمضان‌ ۱۳۵۳/ جلسه ۲۳و۲۵ کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن

🔘 اینجا ایران است 🇮🇷 http://eitaa.com/joinchat/609288192C7f2d99bc90 ⭕️ ذلیل شدن ایرانی ها آیا تا به امروز به این سوال #فکر کرده اید که چرا با وجود تعلق داشتن بسیاری از #آثار_باستانی معروف و مشهور دنیا به #تمدن_ایرانی اکثر این ثروتهای ملی ما در موزه های اروپا و آمریکا نگهداری میشوند؟ چرا هیچگاه به ایران #عودت داده نشدند؟ 📍در زمان قاجار #فرانسوی_ها با ایران قرارداد کاوش باستانی داشتند و هر آنچه که بعنوان #آثار_تاریخی پیدا میکردند به موزه های فرانسه میفرستادند. اما با آغاز سلطنت پهلوی در بین سالهای ۱۹۴۱ تا ۱۹۳۱ امتیاز #کاوش_آثار_باستانی طی قراردادی به آمریکایی ها واگذارد شد. آرتور اپهام پوپ، یکی از باستان شناسان #مشهوری بود که بسیاری از آثار تاریخی ایرانیان را به کلکسیون دارهای خارجی میفروخت و از کشور خارج میکرد، با این وجود #رضا_شاه در سال ۱۹۳۱ از او و در سال ۱۹۳۵ از همسر وی با اعطای مدال تقدیر کرد. 📍در سال 1935 پس از خروج اولین محموله از اشیای مکشوفه در #تخت_جمشید سفیر آمریکا در ایران گفت: 《تعداد زیادی #کامیون نیاز بود تا آثار باستانی متعلق به موسسه ی شرق شناسی از تخت جمشید برای انتقال به آمریکا، به بوشهر فرستاده شود.》 اروپایی ها و بعدتر آمریکایی ها به بهانه کاوش باستانی، و اینکه شما ایرانی ها توان حفظ آثار خودتان را ندارید، ثروت ملی ما را در دوره همین شاهان #پهلوی به تاراج بردند و حتی در زمان پهلوی نیز هیچ گاه حاضر نشدند ثروت های ملی تاریخی ایرانیان را به آنها پس دهند، البته قراردادهای کاوشگری با آمریکا از ترفندهای سلسله پهلوی برای حفظ رابطه با این کشور بود. دکتر محمد قلی مجد در کتاب #تاراج_بزرگ با بهره گیری از اسناد وزارت خارج آمریکا این #خیانت بزرگ را یک به یک و کاملا مستند مورد بررسی قرار داده است. علیرضا زادبر