مهربان، الله این شب قدری،زیارت نجف برامون بنویس.تا دست مون که به‌ انگور ضریح رسید زیرلب بخونیم: [چه مبارک‌سحری بودو چه فرخنده‌شبی آن شبِ قدر که این تازه براتم دادند]

علی جانم تقدیرِ من از بندِ تو آزاد شدن نیست، دیدی که گشودی در و من پَر نگشودم؟... |فاضل نظری|

امشب هرجایی هستید؛ لطفا یه یاعلی به نیت من بگین!

تنها دخل و تصرفی که شب قدر می‌تواند در حق الناس داشته باشد این است که خداوند با اشک‌ها و دعاهای ما در این شب‌ها به حرمت پشیمانی و توبه‌‌مان دل بندگانی که ما به آن‌ها ظلم کرده‌ایم را نرم کند تا ما را ببخشند و گرنه چاره پاک شدن حق‌الناس، فقط دست همان بنده مظلوم است و بس…

خدایا من یاغی نیستم، همین.

مجتبی‎ شکوری میگفت: «ما بیشتر از اینکه افسرده باشیم، فرسوده‌ایم این روزها..»

ز مرگ واهمه داری اگر، تصور كن که مرده‌ای تو و بالاسرت نشسته علی (ع)

سرگرمی زیاده؛ آدم باید دلش گرم باشه!