موشک GIRD-X که شبیه طرح کوچکی از راکت سایوز است اولین آزمایش یک راکت با موتور سوخت مایع در روسیه است این موشک تحت رهبری سرگئی کاریلوف بر اساس طرح های فردریش زیندر توسعه یافت و در 25 نوامبر 1933 راه اندازی شد جرم پرتاب موشک 295 کیلوگرم، جرم سوخت 83 کیلوگرم، طول 22 متر، سوخت بنزین و اکسید کننده اکسیژن مایع بود این آزمایش در میدان آزمایشی نخابینو در نزدیکی مسکو انجام شد در حین پرتاب، موشک به صورت عمودی به ارتفاع 80 متر برخاست، سپس به شدت به شکل عمودی منحرف شد و در فاصله حدود 150 متری از محل پرتاب سقوط کرد در آن زمان چنین نتیجه ای به معنای موفقیت دیگری در علم موشک داخلی بود گروه تحقیقاتی پیشرانه جت (GIRD) در 15 سپتامبر 1931 تشکیل شد این سازمان به طراحی موشک و موتور مشغول بود تحولات گیردوویان اساس ایجاد فناوری موشکی و فضایی را تشکیل داد @ir_nojoom

مرکز کنترل ماموریت وستوک در بالا در دهه ۱۹۶۰ مرکز کنترل ماموریت سایوز ام اس در پایین در دهه ۲۰۲۰ تبدیل تجهیزات از آنالوگ به دیجیتال کاملا مشهود است ولی همچنان بار اصلی کنترل ماموریت بر عهده نیروی انسانی است @ir_nojoom

در 26 نوامبر 2021 ماژول گره پریچال به ایستگاه فضایی بین المللی متصل شد این ماژول دو روز پیش از آن از پایگاه فضایی بایکونور و توسط راکت سایوز به فضا پرتاب شد این ماژول به ماژول ناوکا متصل شده و برای اتصال و پشتیبانی از فضاپیماها و ماژول‌های جدید طراحی شده است پریچال دارای شش درگاه اتصال است و نقش مهمی در گسترش ظرفیت عملیاتی ایستگاه فضایی ایفا می‌کند @ir_nojoom

از آدمهایی که اهل تفکر نیستند فاصله بگیرید! @zamiirr

راکت فضایی سایوز۲۱-آ حامل فضاپیمای "کندور-اف-کا" شماره ۲ کامل سرهم بندی شده و آماده پرتاب است پرتاب سایوز-۲۱-آ با مرحله فوقانی فریگات و فضاپیمای "کندور-اف-کا" شماره ۲ برای پاییز امسال از پایگاه فضایی واستوچنی برنامه ریزی شده است کندور مجموعه‌ای از ماهواره‌های تصویربرداری زمین یا شناسایی زمین است که برای نیروهای فضایی روسیه توسعه یافته‌اند @ir_nojoom

گاما-۱ یک ماهواره مشترک فضایی بین شوروی سابق و فرانسه برای تحقیقات اخترفیزیک پرانرژی، به ویژه تابش‌های گاما و ایکس، بود این پروژه از اواسط دهه ۱۹۶۰ آغاز شد و طی مراحل طولانی طراحی و توسعه قرار گرفت طراحی این ماهواره از فضاپیمای سایوز مشتق شده بود و به صورت یک ماژول برای ایستگاه فضایی سالیوت طراحی شده بود در این طراحی، محفظه‌ی علمی در یک سیلندر فشرده قرار داشت که می‌توانست توسط فضاپیمای سایوز سرویس‌دهی شود تحقیقات در زمینه اخترفیزیک پرانرژی (تابش‌های گاما و ایکس) هدف اصلی این ماهواره بود همکاری‌های بین‌المللی در این پروژه با فرانسه و لهستان انجام شد و پس از تأخیرهای متعدد فنی و تغییرات در برنامه فضایی شوروی، این ماهواره در نهایت ۳۵ سال پس از آغاز طراحی، در ۲۹ آوریل ۱۹۹۰ پرتاب شد این ماهواره به مدت یک سال در مدار کم‌ارتفاع (LEO) قرار داشت و به‌عنوان یک پروژه مهم در همکاری‌های بین‌المللی فضایی شناخته می‌شود، هرچند تحقیقات آن نتایج برجسته‌ای به همراه نداشت @ir_nojoom

در مرکز آموزش کیهان‌نوردان، بررسی شبیه‌ساز جامع فضاپیمای سرنشین‌دار نسل جدید روسیه در حال انجام است در حال حاضر، شرکت‌های فضایی روسیه به طور فعال در حال ساخت ایستگاه مداری این کشور هستند تأمین فنی این ایستگاه قرار است با فضاپیمای پیشرفته جدید انجام شود وظیفه مرکز آموزش کیهان‌نوردان، آماده‌سازی کیهان‌نوردان برای کار با فناوری‌های نسل آینده است در حال حاضر، جایگاه کاری اپراتور، که ماکت کپسول بازگشتی فضاپیما است، در حال آزمایش است @ir_nojoom

فاصله حدود 154 میلیارد مایل (249 میلیارد کیلومتر) این تغییر باعث شد تیم مأموریت نتواند داده‌های علمی و اطلاعات مربوط به وضعیت مهندسی فضاپیما را دریافت کند ناسا: از سرگیری عملیات عادی فضاپیمای وویجر 1 پس از وقفه در ارتباطات فضاپیمای وویجر 1 ناسا پس از یک وقفه در ارتباطات ماه گذشته، عملیات عادی خود را از سر گرفته است این کاوشگر به‌طور غیرمنتظره فرستنده اصلی رادیویی خود (موسوم به فرستنده باند X) را خاموش کرد و فرستنده بسیار ضعیف‌تر باند S را فعال نمود به دلیل فاصله بسیار زیاد این فضاپیما از زمین — حدود 154 میلیارد مایل (249 میلیارد کیلومتر) — این تغییر باعث شد تیم مأموریت نتواند داده‌های علمی و اطلاعات مربوط به وضعیت مهندسی فضاپیما را دریافت کند اوایل این ماه، تیم مأموریت فرستنده باند X را دوباره فعال کرد و از هفته 18 نوامبر، جمع‌آوری داده‌ها از چهار ابزار علمی فعال را از سر گرفت اکنون مهندسان در حال تکمیل چند وظیفه باقی‌مانده هستند تا وویجر 1 را به وضعیت قبلی خود قبل از وقوع این مشکل بازگردانند، مانند بازنشانی سیستمی که سه رایانه داخلی کاوشگر را همگام‌سازی میکند/ @ir_nojoom

فرستنده باند X توسط سیستم حفاظت از خطای فضاپیما خاموش شده بود، زمانی که مهندسان یک گرم‌کننده روی فضاپیما را فعال کردند به‌طور تاریخی، اگر سیستم حفاظت از خطا حس می‌کرد که توان موجود فضاپیما کم است، به‌طور خودکار سیستم‌هایی را که برای پرواز ضروری نیستند خاموش می‌کرد تا توان لازم برای سیستم‌های حیاتی تأمین شود اما کاوشگرها قبلاً تمام سیستم‌های غیرضروری را، به‌جز ابزارهای علمی، خاموش کرده بودند بنابراین، سیستم حفاظت از خطا فرستنده باند X را خاموش و فرستنده باند S را فعال کرد، زیرا این فرستنده توان کمتری مصرف می‌کند این مأموریت با حاشیه قدرت بسیار کمی برای هر دو کاوشگر وویجر کار می‌کند این کاوشگرها از گرمای ناشی از تجزیه پلوتونیوم برای تولید برق استفاده میکنند و سالانه حدود 4 وات توان را از دست می‌دهند حدود پنج سال پیش — یعنی 41 سال پس از پرتاب کاوشگرهای وویجر — تیم مأموریت شروع به خاموش کردن سیستم‌هایی کرد که برای پرواز حیاتی نبودند، از جمله گرم‌کننده‌های برخی از ابزارهای علمی برخلاف انتظار تیم مأموریت، همه آن ابزارها همچنان به کار خود ادامه دادند، حتی در دمایی پایین‌تر از آنچه در آزمایش‌ها تحمل کرده بودند تیم مأموریت از مدل‌های کامپیوتری برای پیش‌بینی میزان مصرف برق سیستم‌های مختلف، مانند گرم‌کننده‌ها و ابزارها، استفاده میکند اما عواملی مانند سن اجزا و رفتار غیرمنتظره سخت‌افزار، باعث ایجاد عدم قطعیت در این مدل‌ها می‌شوند با توجه به اینکه توان موجود تا کسرهای وات اندازه‌گیری می‌شود، تیم مأموریت همچنین نحوه نظارت هر دو کاوشگر بر ولتاژ را تنظیم کرده است اما اوایل امسال، کاهش توان باعث شد تیم مأموریت مجبور شود یکی از ابزارهای علمی وویجر 2 را خاموش کند این مأموریت ابزارهای متعددی را روی وویجر 1 در سال 1990 برای صرفه‌جویی در انرژی خاموش کرد، اما آن ابزارها پس از عبور کاوشگر از کنار مشتری و زحل دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گرفتند از 10 ابزار علمی موجود در هر کاوشگر، اکنون چهار ابزار برای مطالعه ذرات، پلاسما و میدان‌های مغناطیسی در فضای میان‌ستاره‌ای استفاده می‌شوند وویجرهای 1 و 2 بیش از 47 سال در حال پرواز هستند و تنها دو فضاپیمایی هستند که در فضای میان‌ستاره‌ای کار می‌کنند عمر طولانی این کاوشگرها باعث افزایش تعداد و پیچیدگی مسائل فنی و ایجاد چالش‌های جدید برای تیم مهندسی مأموریت شده است @ir_nojoom

انتقال راکت فضایی سایوز۲۱-آ حامل فضاپیمای "کندور-اف-کا" شماره ۲ از تاسیسات مونتاژ پایگاه فضایی واستوچنی به سکوی پرتاب پرتاب راکت فضایی سایوز-۲۱-آ با مرحله فوقانی فریگات و فضاپیمای "کندور-اف-کا" شماره ۲ برای ۳۰ نوامبر برنامه ریزی شده است @ir_nojoom

سحابی (Elephant’s Trunk) یکی از ساختارهای زیبا و برجسته در آسمان است که در صورت فلکی قیفاووس (Cepheus) قرار دارد ‏این سحابی بخشی از یک ابر مولکولی عظیم به نام IC 1396 است که حدود 2400 سال نوری از زمین فاصله دارد و به دلیل ساختار طولانی و مارپیچی‌اش که شبیه به خرطوم یک فیل است، این نام را به خود اختصاص داده است ‏ویژگی‌های اصلی: ‏1ساختار و ظاهر: ‏•خرطوم فیل، ستون بلندی از گاز و غبار است که حدود 20 سال نوری طول دارد ‏•این ستون از گازهای تاریک و غبار کیهانی تشکیل شده که در برابر نور ستارگان پس‌زمینه، به‌شدت کدر به نظر میرسد ‏2فرآیندهای ستاره‌زایی: ‏•این سحابی محیطی فعال برای تشکیل ستاره‌ها است درون این ستون، هسته‌های متراکم از گاز و غبار وجود دارد که به شکل‌گیری ستارگان جدید منجر می‌شود ‏•بادهای ستاره‌ای و تابش فرا بنفش از ستارگان بسیار داغ و پرجرم اطراف، باعث تراکم و فشردگی بیشتر گازها شده و فرآیند ستاره‌زایی را آغاز میکنند @ir_nojoom

درمان آلزایمر از فضا به زمین رسید محققان نشان دادند که ناقل ویروسی تولید شرکت اکسونیس ترپیوتیکس می‌تواند ژن‌درمانی را به نورون‌های انسانی منتقل کند دانشمندان موفق شده‌اند در فضا مغزهای انسانی کوچک پرورش دهند تا بتوانند روی درمان‌های جدید برای آلزایمر، پارکینسون و آسیب‌های نخاعی تحقیق قرار کنند دانشمندان موفق شده‌اند در فضا مغزهای انسانی کوچک پرورش دهند تا بتوانند روی درمان‌های جدید برای آلزایمر، پارکینسون و آسیب‌های نخاعی تحقیق قرار کنند محیط کم‌جاذبه ایستگاه فضایی بین‌المللی به محققان این امکان را داد که تنها ظرف ۷۲ ساعت، ارگانوئیدهای مغزی را رشد دهند؛ فرایندی که روی زمین ممکن است چندین ماه طول بکشد/ایندیپندنت @ir_nojoom

‏3منبع نور: ‏•ناحیه اطراف خرطوم فیل به دلیل وجود یک ستاره بسیار داغ و پرجرم از نوع O روشن است که بخشی از سحابی IC 1396 را یونیزه کرده و باعث درخشش آن میشود ‏4ترکیبات گازی: ‏•این سحابی عمدتاً از هیدروژن (H) تشکیل شده که هنگام یونیزه شدن، نوری سرخ رنگ تولید می‌کند ‏•گازهای دیگری مانند اکسیژن (O) و گوگرد (S) نیز در آن یافت می‌شوند که به تنوع رنگ‌ها در تصاویر کمک میکنند ‏‌ @ir_nojoom

یکی از عجیب ترین رسوم فضانوردی در روسیه این هست که بر اساس یکی از قوانین نانوشته شده، فضانوردان تا قبل از اولین پرواز حق ندارند امضا بدهند، چه در زیر عکس، چه بر روی کاغذ و غیره @ir_nojoom

سیاره فراخورشیدی J1407b - ابرزحل J1407b یک سیاره فراخورشیدی است که در فاصله 430 سال نوری از زمین در صورت فلکی قنطورس واقع شده است به دلیل سیستم حلقه ای خود که چندین برابر بزرگتر از حلقه های زحل است، شناخته شده است طول آنها بیش از 120 میلیون کیلومتر است @ir_nojoom

دانشمندان دانشگاه شیکاگو یک نمونه اولیه از حافظه نوری ساخته اند که می تواند تراکم ذخیره سازی داده ها را افزایش دهد سی دی ها و دی وی دی های استاندارد به دلیل طول موج لیزر دارای محدودیت هایی در چگالی داده هستند فناوری جدید از کریستال های اکسید منیزیم برای غلبه بر این محدودیت استفاده می کند تکنیک Multiplexing طول موج امکان استفاده از طول موج های مختلف نور را فراهم می کند که باعث افزایش 1000 برابری داده ها می شود @ir_nojoom

لایه اتمسفر مریخ آنقدر نازک است که اگر در وسط ظهر بر سطح سیاره بایستید، دما در مجاور پای شما 24 درجه و در نزدیکی سرتان 0 درجه سانتیگراد خواهد بود @ir_nojoom

پرتاب فرودگر قمری Blue Ghost Firefly به ژانویه 2025 به تعویق افتاد فرودگر ماه مجموعه ای از آزمایش های خلاء حرارتی، ارتعاش، صوتی و الکترومغناطیسی را تکمیل کرد این فرودگر در حال آماده شدن برای رفتن به کیپ کاناورال در اواسط دسامبر برای پرتاب موشک فالکون 9 در یک پنجره 6 روزه است که تا اواسط ژانویه 2025 باز نخواهد شد مدیر عامل شرکت Firefly : "با زمان اضافی در برنامه ، ما Blue Ghost را به تاسیسات Firefly در آستین، تگزاس منتقل کردیم، جایی که تا زمانی که اجازه رفتن به کیپ کاناورال را ندارد، باقی می ماند تیم ها از زمان اضافی برای انجام شبیه‌سازی ماموریت استفاده کردند اگرچه می‌دانیم با چالش‌های زیادی که پیش رو داریم، مطمئن هستیم که این تیم آنچه را که برای فرود نرم بر سطح ماه و انجام موفقیت‌آمیز ماموریت لازم است را دارد پس از پرتاب، Blue Ghost پرواز 45 روزه خود را به ماه آغاز خواهد کرد و زمان کافی برای انجام بررسی های سلامتی در فرودگر و محموله های آن را فراهم می کند فرودگر برنامه ریزی شده است که بر روی دریای بحران فرود آید و در یک روز کامل قمری (14 روز زمینی) فعالیت کند این فرودگر 10 محموله را از ناسا حمل خواهد کرد که تحقیقات علمی و فناوری متعددی از جمله حفاری در داخل ماه و جمع آوری نمونه برای اکتشاف و ماموریت های انسانی آینده به ماه انجام خواهد داد Blue Ghost همچنین داده‌های مربوط رابه زمین ارسال می‌کند و تصاویر پرتو ایکس از میدان مغناطیسی سیاره ما می‌گیرد پس از تکمیل عملیات محموله برنامه ریزی شده، فرودگر از "غروب خورشید" ماه تصویربرداری می کند و داده هایی را در مورد نحوه واکنش سنگ سنگی قمری به نیروی خورشیدی در شرایط گرگ و میش جمع آوری می کند انتظار می‌رود که Blue Ghost در یک شب مهتابی چندین ساعت روشن شود تا زمانی که شارژ باتری‌های آن به سطح بحرانی کاهش یابد و ارتباط با آن قطع شود مدت زمان کلی Blue Ghost Mission 1 (که توسط شرکت Ghost Riders in the Sky نامیده می شود) تقریباً 60 روز خواهد بود @ir_nojoom

تصویری از آماده سازی تلسکوپِ Roman ‎این تلسکوپ در یک سال وسعتی از آسمان‌ را رصد خواهد کرد که برای هابل 100 سال طول خواهد کشید @ir_nojoom

ترکیب خیره‌ کننده کهکشان راه شیری، طلوع خورشید و شفق قطبی؛ در ویدیوی خیره‌کننده‌ای که اخیراً #ناسا منتشر کرده است، #ایستگاه_فضایی_بین المللی که در ارتفاع ۳۳۰ تا ۴۳۰ کیلومتری قرار دارد، با سرعت تقریبی ۲۷ هزار و ۶۰۰ کیلومتربرساعت دور زمین می‌چرخد. دوربین‌هایی که روی ایستگاه نصب شده‌اند، طلوع #خورشید را درحالی ثبت کرده‌اند که ذرات باردار خورشیدی در برخورد با ذرات جو زمین پدیده شفق قطبی را به وجود آورده‌اند. نورهای سبز و قرمز #شفق_قطبی بسیار جذاب است. همچنین در پس‌زمینه، #کمان کهکشان #راه_شیری را با ستارگان و اجرام فراوان و بیشمارش مشاهده می‌کنید. ╭┅═ঈ🌎ঊ┅╮ @Ir_nojoom ╭┅═ঈ ঈ┅╮

ترجمه ی مقاله ی منتشر شده در وبسایت ناسا: ابرکامپیوترهای ناسا در حال کشف دلایل رفتارهای پیچیده خورشید هستند با استفاده از داده‌هایی که از مجموعه‌ای از فضاپیماهای فعال مشاهده‌کننده خورشید به دست می‌آید، محققان اکنون قادرند دینامیک خورشید را به شیوه‌ای بی‌سابقه بررسی کنند انیمیشن‌ها نشان‌دهنده قدرت حرکت‌های آشفته در لایه‌های داخلی خورشید هستند، جایی که مواد در جو آن پیچیده میشوند و به سطح میرسند یا به عمق فرو می‌روند این حرکات شبیه آب جوش یا تجمع ماهی‌های در حال شنا است که مواد را به سطح می‌آورند یا به عمق میفرستند مترجم مقاله: اشکان رضایی پور ایرینا کیتیاشویلی، دانشمند مرکز تحقیقات ایمز ناسا در سیلیکون ولی، که در هدایت این تحقیق نقش داشت، گفت: «شبیه‌سازی‌های ما از رویکردی واقع‌گرایانه استفاده می‌کنند، یعنی ما تمام دانسته‌های فعلی درباره پلاسماهای خورشیدی را برای بازتولید پدیده‌هایی که با مأموریت‌های فضایی ناسا مشاهده شده‌اند، به کار میگیریم»/ @ir_nojoom

فعالیت‌های مخرب زیست‌محیطی در دهه‌های اخیر به شدت افزایش یافته‌اند و بسیاری از دانشمندان هشدار می‌دهند که ما در میانه‌ی ششمین انقراض جمعی قرار داریم، که بیشتر به دلیل فعالیت‌های انسانی است این فعالیت‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند: ۱ تغییرات اقلیمی: • انتشار گازهای گلخانه‌ای (مانند CO2 و متان) از سوخت‌های فسیلی، کشاورزی و جنگل‌زدایی منجر به افزایش دمای کره زمین شده است • این امر باعث ذوب یخ‌های قطبی، افزایش سطح آب دریاها و اختلال در اکوسیستم‌های حساس مانند مرجان‌ها شده است ۲ جنگل‌زدایی و نابودی زیستگاه‌ها: • تخریب جنگل‌ها (به‌ویژه در مناطق استوایی مانند آمازون) برای کشاورزی، دامپروری و شهرسازی باعث از بین رفتن زیستگاه بسیاری از گونه‌ها شده است • از دست دادن این زیستگاه‌ها یکی از عوامل اصلی انقراض گونه‌هاست @ir_nojoom

۳ آلودگی محیط زیست: • آلودگی آب‌ها از طریق مواد شیمیایی، زباله‌های پلاستیکی و ورود فاضلاب‌ها به اقیانوس‌ها • آلودگی هوا که سلامت انسان و گونه‌های دیگر را تهدید می‌کند • آلودگی خاک که حاصل استفاده بی‌رویه از سموم کشاورزی و مواد شیمیایی است ۴ بهره‌برداری بیش از حد از منابع طبیعی: • ماهیگیری بی‌رویه و صید صنعتی که جمعیت گونه‌های دریایی را به خطر انداخته است • استخراج بی‌رویه از معادن و منابع زمینی که باعث تخریب زمین و زیستگاه‌ها می‌شود ۵ ورود گونه‌های مهاجم: • گونه‌های غیر‌بومی که توسط انسان به مناطق جدید وارد می‌شوند، اغلب تعادل اکوسیستم را به هم می‌زنند و گونه‌های بومی را تهدید می‌کنند چقدر با انقراض فاصله داریم؟ • بر اساس گزارش سازمان ملل (IPBES)، بیش از یک میلیون گونه گیاهی و جانوری در خطر انقراض هستند و نرخ انقراض کنونی هزار برابر بیشتر از میانگین طبیعی تاریخ زمین است • دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند که اگر تغییرات عمده‌ای ایجاد نشود، ممکن است تا دهه‌های آینده بسیاری از گونه‌ها منقرض شوند برخی بر این باورند که ما تنها ۲۰ تا ۳۰ سال با نابودی غیرقابل بازگشت اکوسیستم‌های کلیدی فاصله داریم @ir_nojoom