آمریکا در سالهای آخر دهه ۱۹۵۰ برنامه هایی برای توسعه یک موشک بالستیک هوا پرتاب داشت. یکی از این موشک ها Bold Orion نام داشت که برای حمل و پرتاب از روی بمب افکن های بی ۴۷ توسعه پیدا کرده بود. بعد از ناموفق بودن آزمایش ها برای توسعه موشک بالستیک هوا پرتاب این موشک برای بحث ضد ماهواره مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش ها مربوط به آن در اکتبر ۱۹۵۹ انجام شد و موشک مورد نظر توانست با موفقیت در ارتفاع ۲۵۱ کیلومتری از فاصله حدود ۶ کیلومتری یک ماهواره آمریکایی عبور کند. اگر بر اساس برنامه های اصلی این موشک مجهز به کلاهک اتمی بود انفجار باعث نابودی ماهواره مورد نظر می شد. @njoom_ir

در 21 آگوست 1965 فضاپیمای جمنای 5 همراه با فضانوردان پیت کنراد و گوردون کوپر به فضا پرتاب شد. این پرتاب سومین پرواز سرنشین دار تحت برنامه جمنای و هفتمین پرواز مداری برای ایالات متحده بود. هشت روز بعد ، در 29 آگوست (اولین بار بود که رکورد مدت زمان سفر مداری توسط ناسا شکسته می شد) فضاپیما فرود آمد گوردون کوپر (تصویر سمت راست) اولین فردی بود که دو پرواز فضایی در مدار زمین انجام داد(قبلاً در ماه مه 1963 با مرکوری 9 به مدار زمین سفر کرد) @njoom_ir

در سال های پایانی دهه ۱۹۵۰ اتحاد جماهیر شوروی برنامه هایی برای مقابله با تهدیدات ماهواره ها آغاز کرد و تا پیش از ۱۹۶۰ برنامه های مختلفی برای موشک های ضد ماهواره وجود داشت. در مارس ۱۹۶۱ در اتحاد جماهیر شوروی کار روی سلاح جدیدی برای مقابله با ماهواره ها آغاز شد. این طرح را شکارچی ماهواره ها یا به صورت اختصار (IS) می نامیدند. عملکرد این سیستم به این شکل بود که می توانست پس از شناسایی اهداف، برای انفجار یک کلاهک ترکش شونده نزدیک به هدف مورد نظر اقدام کند. برای رهگیری ماهواره ها در این سیستم به یک یا دو ماهواره نیاز بود. شلیک موشک های ضد ماهواره زمانی صورت می گرفت که ماهواره در محدوده پرتابگر قرار می گرفت و کل مراحل چیزی بین ۹۰ تا ۲۰۰ دقیقه طول می کشید @njoom_ir

عکسی از دره مارینر که بزرگترین دره منظومه خورشیدی با طول ۴۰۰۰ کیلومتر است و در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۷ توسط مدارگرد اروپایی مارس اکسپرس عکسبرداری شده است @njoom_ir

پروژه دان تاون سیرکل که قرار هست در دبی در اطراف برج خلیفه در ارتفاع ۵۵۰ متری ساخته شود! @njoom_ir

سازمان فضایی اروپا زمان نابودی زمین توسط خورشید را پیش‌بینی کرد ‌ فضاپیمای گایا متعلق به سازمان فضایی اروپا (ESA) پیش‌بینی کرده که عمر خورشید به نیمه رسیده و زمانی که پایان یابد، آن‌چنان متورم می‌شود که سیاره ما را نابود خواهد کرد. ‌ فضاپیمای گایا تخمین زده که عمر خورشید حدود 4.57 میلیارد سال باشد و با شناسایی جرم و ترکیبات آن پیش‌بینی کرده که این ستاره در آینده چه شرایطی خواهد داشت. ‌ مسیر نابودی خورشید زمانی که عمرش به حدود 10 تا 11 میلیارد سال برسد، شروع می‌شود. آنگاه رفته رفته بر اندازه آن اضافه می‌شود تا در نهایت یک غول سرخ به وجود آید. ‌ @njoom_ir

در 17 اوت 1970 فضاپیمای میان سیاره ای ونرا -7 به فضا شد. در دسامبر 1970 این فضاپیما به سیاره ناهید و به اولین فضاپیمای ساخت بشر تبدیل شد که فرود نرم در سطح سیاره ای دیگر انجام می دهد. فرودگر این ماموریت اطلاعات را برای حدود 50 دقیقه (20 مورد اطلاعات از سطح ناهید ) ارسال کرد. داده های به دست آمده به ما امکان داد تا دمای سطح سیاره ناهید (205 ± 475 درجه سانتی گراد) و فشار (90 ± 15 اتمسفر) را در سطح ناهید تعیین کنیم. @njoom_ir

🔺دانشمندان:این اولین گیاهی است که می‌توانیم در مریخ بکاریم 🔹دانشمندان در مطالعه جدیدی اعلام کرده‌اند که گیاه یونجه (Alfalfa) می‌تواند در خاک آتشفشانی که سطح مریخ را پوشش داده، زنده بماند و سپس می‌توان به عنوان یک کود برای رشد مواد غذایی مانند شلغم، تربچه و کاهو در سیاره سرخ از آن استفاده کرد. 🔹در تحقیقات قبلی مشخص شده بود که گیاهان بدون افزودن مواد مغذی اضافی به خاک، برای رشد در سطح مریخ کار بسیار سختی دارند. 🔹هرچند پیدا کردن گزینه‌ای شبیه به خاک مریخ بسیار سخت است، اما محققان موفق شدند تا دانه‌های مختلف را در بهترین و شبیه‌ترین گزینه ممکن به خاک این سیاره آزمایش کنند. @njoom_ir

فضاپیمای گایا تخمین زده که عمر خورشید حدود 4.57 میلیارد سال باشد و با شناسایی جرم و ترکیبات آن پیش‌بینی کرده که این ستاره در آینده چه شرایطی خواهد داشت. مسیر نابودی خورشید زمانی که عمرش به حدود 10 تا 11 میلیارد سال برسد، شروع می‌شود. آنگاه رفته رفته بر اندازه آن اضافه می‌شود تا در نهایت یک غول سرخ به وجود آید. خورشید در حال حاضر در میانه عمر خود قرار گرفته و به موجب تبدیل هیدروژن به هلیوم در شرایط پایداری به سر می‌برد. بنابراین نگرانی‌هایی که درباره بلعیده شدن زمین توسط این ستاره وجود داشت، حداقل تا چند میلیارد سال دیگر به تعویق می‌افتد. زمانی که خورشید به هشت میلیارد سالگی برسد، زمین را نابود نمی‌کند، در عوض به حداکثر دمای خود می‌رسد. حداقل دو میلیارد سال دیگر زمان لازم است تا دمای ستاره کاهش یابد و اندازه آن به دو برابر اندازه امروزی برسد. @njoom_ir

کیهانورد روسی، اولگ آرتمیف، به دلیل ناهنجاری در عملکرد باتری لباس فضایی خود ، مجبور شد به قفل هوا بازگردد و به ایستگاه متصل شد تا برق لباس فضایی را تامین کند. وضعیت تحت کنترل مرکز کنترل ماموریت در نزدیکی مسکو است و سلامتی کیهانورد در خطر نیست. @njoom_ir

روشن شدن موتورهای فضاپیمای کرو دراگون شرکت اسپیس ایکس در لحظه دور شدن از ایستگاه فضایی بین المللی @njoom_ir

غبار ستاره‌ای و دنباله دنباله‌دار دنباله‌دار C/2017 K2 (PanSTARRS) در 19 دسامبر به سمت نزدیک‌ترین نقطه به خورشید یا نقطه حضیض حرکت می‌کند. این دنباله‌دار همچنان در آسمان سیاره زمین در صورت فلکی عقرب جای گرفته و برای رصدگران تلسکوپی به عنوان گزینه جذابی برای رصد باقی مانده است. در این تصویر عمیق از 18 آگوست، گیسوی سبز رنگ، دنباله بلند غباری سفید و دنباله کوتاه یونی این دنباله‌دار به خوبی قابل مشاهده است. IC 4592 که با نام سحابی سر اسب آبی نیز شناخته می شود، حدود 400 سال نوری و این دنباله دار کمتر از 17 دقیقه نوری از ما فاصله دارد. C/2017 K2 که منشا آن ابر دورافتاده آئورت است، اولین بار در فاصله ای فراتر از مدار زحل کشف شد و حالادر میانه اولین سفر خود به قسمت درونی منظومه شمسی قرار دارد. @njoom_ir

زحل:۱۹۹۳-۲۰۲۲ زحل دورترین سیاره منظومه شمسی است که به راحتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. با این پروژه خارق‌العاده و طولانی‌مدت تصویربرداری نجومی که در سال 1993 آغاز شد، می‌توانید این غول گازی دارای حلقه را در یک سال زحلی دنبال کنید. در طول این مدت، زحل در اطراف صفحه دایره البروج سرگردان است و تا سال 2022 یک بار به دور خورشید خواهد گشت. این گردش که 29 سال زمینی به طول انجامیده، این پانوراما در امتداد دایره البروج و صفحه کهکشان راه شیری قرار گرفته است. موقعیت زحل در سال 1993 در صورت فلکی برج جدی در عکس بالا قرار داشته و از سمت راست به سمت چپ پیش می رود. بعد از آن، در سال 2022 به نقطه برج جدی در سمت چپ در عکس پایین بازمی‌گردد. تصویربرداری مداوم نشان می‌دهد که زحل در طول سال‌های 2000-2005 و 2015-2019 کمی درخشان‌تر به نظر می‌رسد، دوره‌هایی که حلقه‌های زیبایش بیشتر به سمت سیاره زمین کج می‌شدند. @njoom_ir

عکس زیبایی از رد ستارگان که توسط دونالد پتی فضانورد و مهندس پرواز در طی ماموریت اکسپدیشن ۳۱ از ایستگاه فضایی بین المللی گرفته است @njoom_ir

تمام فضاپیماهای متصل به ایستگاه فضایی بین المللی شامل : پروگرس ام اس ۱۹ پروگرس ام اس ۲۰ سایوز ام اس ۲۱ کرو ۴ دراگون @njoom_ir

🔻آیا پرتاب آرتمیس ۱ برای شما الهام‌بخش است؟ آن را با ناسا به اشتراک بگذارید آیا ماه به شما انگیزه می‎دهد که خلاقانه فکر کنید یا در مورد اسرار جهان شگفت‎‌زده شوید؟ ناسا به‌زودی آرتمیس ۱ را پرتاب خواهد کرد. در نخستین پرواز آزمایشی آرتمیس ۱ فضاپیمای اُریون و موشک سامانۀ پرتاب فضایی، به‌اختصار SLS، ۶۴۴۰۰ کیلومتر فراتر از ماه پرواز خواهد کرد و بازخواهد گشت. این پرواز، آزمایشی در جهت تأیید توانایی ما برای فرستادن انسان به مدار ماه با مأموریت آرتمیس 2 خواهد بود. در طول مأموریت آرتمیس ۱، با دوربین‎های داخلی و خارجی فضاپیمای اُریون در حین سفر میان زمین و ماه این مناظری از این دو جرم ثبت خواهند شد. آیا از دیدن برخی از این عکس‎های ماه هیجان‌زده‌اید؟ در مورد به اشتراک گذاشتن برخی از هنرهای الهام‌گرفته‌تان از ماه چطور؟ @njoom_ir

ناسا در ماه ژوئن اعلام کرد که تحقیقات علمی را در مورد یوفوها که در زبان عامه به بشقاب پرنده‌ مشهور شده‌اند و در زبان علم به عنوان "اشیای پرنده ناشناس" یا "پدیده‌های هوایی ناشناس"(UAP) شناخته می‌شوند، آغاز خواهد کرد. به گفته مقامات ناسا در آن زمان، اهداف اولیه این مطالعه، شناسایی و توصیف داده‌های موجود در مورد یوفوها، ترسیم بهترین روش‌ها برای جمع‌آوری مشاهدات در آینده و تصمیم‌گیری در مورد این است که ناسا چگونه می‌تواند از چنین داده‌هایی برای پیشبرد درک ما از این پدیده‌های گیج‌کننده آسمانی استفاده کند. "دیوید اسپرگل" اخترفیزیکدان مسئول این مطالعه خواهد بود. او رئیس "بنیاد سایمونز" در شهر نیویورک است. پیش‌بینی می‌شود که این مطالعه از پاییز امسال شروع شود و کمی بیش از ۱۰۰ هزار دلار هزینه داشته باشد و تقریباً ۹ ماه به طول بیانجامد. اکنون نمایندگان ناسا در یک جلسه در روز چهارشنبه ۱۷ اوت گفتند که این آژانس فضایی سخت کار می‌کند تا به برنامه "اداره ماموریت علمی"(SMD) پایبند باشد. @njoom_ir

"فرشته ای" گاهی ابرها برای ماه فریاد می زنند. در این مورد، آنها به شکل یک فرشته و یک رنگین کمان ظاهر شدند، بنابراین البته من نتوانستم مقاومت کنم. به نظر شما چه شکلی است؟ این تصویر مجموعه‌ای از بهترین 10 درصد از 2000 فریم ماه در حال کاهش (76 درصد) از صبح روز سه‌شنبه است که با تلسکوپ من با یک فریم از ابرهای گرفته شده با دوربین DSLR من گرفته شده است. Swipe <— برای بزرگنمایی و حرکت در عکس! امیدوارم که شما لذت بردن از! 🌙 @njoom_ir

#ناسا #مناطق_احتمالی_فرود انسان روی#ماه را اعلام کرد ¹★ناسا ۱۳ منطقه را اطراف قطب جنوب ماه انتخاب کرده است که برای فرود فضانوردان در اولین مأموریت سرنشین‌دار برنامه‌ی آرتمیس در نظر گرفته شده‌اند. ۱۳ مکان اعلام شده شامل نقاط متعددی هستند که می‌توانند میزبان فرود ماه‌نشین «استارشیپ» (Starship) اسپیس‌ایکس باشند. این فضاپیما به‌عنوان فرودگر ماه برای مأموریت آرتمیس ۳ درنظر گرفته شده است و برای نخستین بار پس ​​از مأموریت آپولو ۱۷ فضانوردان را به سطح ماه خواهد برد. ²★«مارک کیراسیچ» (Mark Kirasich) معاون بخش توسعه‌ی آرتمیس درباره‌ی این مناطق فرود احتمالی گفت: «مقامات ناسا و اسپیس‌ایکس برای تعیین این مکان‌های فرود به‌طور نزدیک با دانشمندان و متخصصان همکاری داشته‌اند. همه‌ی این مناطق مورد توجه دانشمندان هستند و از طرفی محدودیت‌های چالش‌برانگیز برنامه‌ریزی مأموریت آرتمیس را هم تأمین می‌کنند.» ³★این ۱۳ منطقه که هر کدام گستره‌ای حدود ۱۵ در ۱۵ کیلومتر دارند و عرض جغرافیایی حدود شش درجه‌ی قطب جنوب ماه قرار گرفته‌اند، @njoom_ir

یک کهکشان مارپیچی است که در صورت فلکی سگ شکار دیده می شود. در سال 1781 توسط Pierre Méchain کشف شد و دو روز بعد توسط چارلز مسیه فهرست بندی شد. @njoom_ir

🔘#سیارک_ریوگو #حاوی_غبارهایی_قدیمی‌تر_از_منظومه_شمسی است ¹★سیارک ریوگو در مسافت 300 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد، هر 16 ماه یک بار به دور خورشید می‌گردد و بسیاری از دانشمندان معتقدند این سیارک به تشکیل آب در کره زمین کمک کرده است. اکنون نیز گروهی از محققان بین‌المللی با مطالعه غبار بدست آمده از ریوگو اعلام کرده‌اند که این غبار احتمالا پیش از شکل‌گیری منظومه شمسی نیز وجود داشته است. ²★گفتنی است این #غبار_ستاره‌ای طی ماموریت کاوشگر فضایی هایابوسا 2 که در سال 2014 آغاز شد، جمع‌آوری شده است. اکنون نمونه‌های بازگشتی هایابوسا 2 اطلاعات تازه‌ای به همراه آورده‌اند، مثلا ظاهرا ریوگو به شهاب‌سنگ‌های کلاس کندریت کربن‌دار (CI chondrite) شباهت دارد. بدین معنا که حداقل بخشی از سیارک از زمان شکل‌گیری بدون تغییر باقی مانده ³★در ادامه همچنین مشخص شد که غبار ستاره‌ای یافت شده به شدت نایاب است و در میان درصد اندکی از شهاب‌سنگ‌های carbonaceous chondrite که به زمین برخورد می‌کنند دیده می‌شود. از سوی دیگر غبارهای کیهانی مذکور در مقایسه با عمر 4.6 میلیاردی خورشید، از عمری بین 5 تا 7 میلیارد سال برخوردار هستند. @njoom_ir