#ناسا #مناطق_احتمالی_فرود انسان روی#ماه را اعلام کرد
¹★ناسا ۱۳ منطقه را اطراف قطب جنوب ماه انتخاب کرده است که برای فرود فضانوردان در اولین مأموریت سرنشیندار برنامهی آرتمیس در نظر گرفته شدهاند.
۱۳ مکان اعلام شده شامل نقاط متعددی هستند که میتوانند میزبان فرود ماهنشین «استارشیپ» (Starship) اسپیسایکس باشند. این فضاپیما بهعنوان فرودگر ماه برای مأموریت آرتمیس ۳ درنظر گرفته شده است و برای نخستین بار پس از مأموریت آپولو ۱۷ فضانوردان را به سطح ماه خواهد برد.
²★«مارک کیراسیچ» (Mark Kirasich) معاون بخش توسعهی آرتمیس دربارهی این مناطق فرود احتمالی گفت: «مقامات ناسا و اسپیسایکس برای تعیین این مکانهای فرود بهطور نزدیک با دانشمندان و متخصصان همکاری داشتهاند. همهی این مناطق مورد توجه دانشمندان هستند و از طرفی محدودیتهای چالشبرانگیز برنامهریزی مأموریت آرتمیس را هم تأمین میکنند.»
³★این ۱۳ منطقه که هر کدام گسترهای حدود ۱۵ در ۱۵ کیلومتر دارند و عرض جغرافیایی حدود شش درجهی قطب جنوب ماه قرار گرفتهاند،
@njoom_ir
یک کهکشان مارپیچی است که در صورت فلکی سگ شکار دیده می شود. در سال 1781 توسط Pierre Méchain کشف شد و دو روز بعد توسط چارلز مسیه فهرست بندی شد.
@njoom_ir
🔘#سیارک_ریوگو #حاوی_غبارهایی_قدیمیتر_از_منظومه_شمسی است
¹★سیارک ریوگو در مسافت 300 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد، هر 16 ماه یک بار به دور خورشید میگردد و بسیاری از دانشمندان معتقدند این سیارک به تشکیل آب در کره زمین کمک کرده است. اکنون نیز گروهی از محققان بینالمللی با مطالعه غبار بدست آمده از ریوگو اعلام کردهاند که این غبار احتمالا پیش از شکلگیری منظومه شمسی نیز وجود داشته است.
²★گفتنی است این #غبار_ستارهای طی ماموریت کاوشگر فضایی هایابوسا 2 که در سال 2014 آغاز شد، جمعآوری شده است. اکنون نمونههای بازگشتی هایابوسا 2 اطلاعات تازهای به همراه آوردهاند، مثلا ظاهرا ریوگو به شهابسنگهای کلاس کندریت کربندار (CI chondrite) شباهت دارد. بدین معنا که حداقل بخشی از سیارک از زمان شکلگیری بدون تغییر باقی مانده
³★در ادامه همچنین مشخص شد که غبار ستارهای یافت شده به شدت نایاب است و در میان درصد اندکی از شهابسنگهای carbonaceous chondrite که به زمین برخورد میکنند دیده میشود. از سوی دیگر غبارهای کیهانی مذکور در مقایسه با عمر 4.6 میلیاردی خورشید، از عمری بین 5 تا 7 میلیارد سال برخوردار هستند.
@njoom_ir
در 20 اوت 1977 فضاپیمای ویجر 2 به فضا پرتاب شد
این فضاپیما به مشتری (جولای 1979) ، زحل (اوت 1981) ، اورانوس (ژانویه 1986) و نپتون (اوت 1989) نزدیک شد.
ویجر2 در دسامبر 2018 از منظومه خورشیدی خارج و وارد فضای میان ستاره ای شد.
@njoom_ir
#نجوم
"یکی از تعریفات برجسته در مورد انرژی تاریک بیان می کند که انرژی تاریک نوعی از انرژی محصور شده است که به طور ذاتی در تار و پود فضا وجود دارد.
این مدل ساده به طور عملی خیلی خوب کار می کند اما یک مشکل بزرگ دارد:
فیزیکدان ها پیش بینی می کنند که شدت انرژی خلاء، 120 برابر بیشتر از مقداری است که کیهانشناسان در اندازه گیری های خود مشاهده می کنند."
بائوجیو لی، فیزیکدان از دانشگاه دورام انگلیس
@njoom_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در همین چند ثانیهای که این پست را تماشا کردید
نزدیک به ۷۰۰۰ کیلومتر در فضا سفر کردید، نه به دور خورشید،
بلکه به دور سیاهچاله مرکزی کهکشانمان...
.
گلولهها میتوانند با سرعت ۴۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه حرکت کنند که بیش از سه برابر سرعت صوت است. سریعترین هواپیما، هواپیمای جت X3 ناسا با حداکثر سرعت ۱۱۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است. کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا در حال حاضر سریعترین جسم ساخته شده توسط انسان است که در طول دهمین پرواز نزدیک خود به خورشید با سرعت ۱۶۳ کیلومتر بر ثانیه حرکت میکند ( ۵۸۶,۰۰۰ کیلومتر بر ساعت).
.
حالا تصور این برایتان عجیب نیست که خورشید نیز با سرعت بسیار زیادی به دور مرکز کهکشان راه شیری در حال حرکت است که همین امر، علت حرکت ما همراه خورشید با چنین سرعتی است.
@njoom_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تمدن های فرازمینی به احتمال زیاد انواع مختلفی در کیهان دارند
نیکلای کارداشف (اخترفیزیکدان) تمدن ها را به ۳ نوع طبقه بندی کرد: سیاره ای، ستاره ای و کهکشانی:
1⃣ نوع اول تمدن ها می توانند انرژی را به میزانی برابر با انرژی ای که از ستاره شان به آنها می رسد، مهار کنند. یعنی آنها فقط همین کسر از انرژی دریافتی را میتوانند، به دست آورند.
2⃣ نوع دوم تمدن ها میتوانند انرژی را به میزان کل انرژی ستاره اصلی خود مهار کنند.
3⃣ نوع سوم می توانند انرژی را به میزان کهکشان خود مهار کنند!
🌐 ما چه نوع تمدنی هستیم؟..
اگرچه ما مقدار زیادی انرژی مصرف می کنیم، اما ما حتی تمدن نوع یک هم نشده ایم!
@njoom_ir
تصویر جالب و زیبا!
همسایه ما آندرومدا در 12 آگوست 2016 در نزدیکی حداکثر بارش شهابی Perseid عکاسی شد که در آن زمان این رگه سبز در حال عبور تصویربرداری شد. این شهاب سنگی به اندازه یک دانه شن از اعماق فضا است که کسری از ثانیه طول کشید تا از این میدان دید 10 درجه عبور کند.
@njoom_ir
🌌 کوه تسوباکورو 🌌
Enzanso، اردوگاه، و کهکشان راه شیری 🙋🏽♂️🌟
@njoom_ir
دانشمندان برای تعیین ترکیبات شیمیایی اتمسفر یک سیاره، از روشی استفاده میکنند که «گذر» نامیده میشود. در این روش، زمانی که یک سیاره از مقابل ستاره میزبان خود عبور میکند، نور ستاره که از اتمسفر سیاره عبور کرده طیفسنجی میشود و دانشمندان بر اساس آن میتوانند ترکیبات شیمیایی اتمسفر آنها را حدس بزنند. این کار، زمانبر و بسیار طاقت فرساست. برای یافتن نشانههای احتمالی حیات، ممکن است دست کم به پنج یا ده گذر نیاز داشته باشد.
@njoom_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تصاویر واقعی و شگفتانگیز خورشید را ببینید که در ۲۶ مارس توسط فضاپیمای سولار اوربیتر ثبت شده است. این تصاویر، جزئیات زیادی را نشان میدهند که پیشتر دیده نشده بود؛ از جمله یک سامانه نادر از پرتاب گاز که دانشمندان آن را”جوجهتیغی خورشیدی” نامیدهاند.
طی گذری که این فضاپیما از فاصلهی ۵۰ میلیون کیلومتری خورشید انجام داد، توانست قطب جنوب خورشید را مورد بررسی قرار دهد. این نخستین باری بود که یک کاوشگر زمینی، چنین تصاویر دقیقی را از این ناحیۀ خورشید ثبت کرد. دانشمندان باور دارند که این ناحیه، نقشی کلیدی در تولید میدان مغناطیسی خورشید دارد.
@njoom_ir
#نجوم
نظریه کوانتوم و نسبیت عام در مورد زمان توصیفات کاملا متفاوتی دارند. مکانیک کوانتومی یک زمان یگانه واحد دارد. نسبیت عام زمانهای بسیاری دارد(اگر منظور ما از زمان مدتی است که با ساعت اندازهگیری شده است).
نقطه شروع نظریه های نسبیت انیشتین بحث پیرامون همزمان کردن دو ساعت است. شما آنها را با هم همزمان میکنید اما عموماً همزمان باقی نمیمانند. آنها با نرخی که بهسرعت نسبی و موقعیت نسبی در میدان گرانشی بستگی دارد، از این همزمانی خارج میشوند.
در مکانیک کوانتومی یک ساعت واحد جهانی وجود دارد ومیتوان از آن ساعت برای تنظیم تحولات حالتها در زمان استفاده کرد.
@njoom_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شهاب Perseid و هفت خواهر (Pleiades) در 13 آگوست 2022 شکار شد.
@njoom_ir
چگونه زمین را می بینیم در مقابل چگونه بیگانگان زمین را در فیلم ها می بینند
@njoom_ir
#نجوم
هر کدام از این کهکشان ها حاوی میلیاردها ستاره و سیاره هستند
در نگاه اول به نظر می رسد کهکشان ها به طور تصادفی بر روی تصویر پراکنده شده اند، اما در واقع این گونه نیست. با نگاهی دقیق می توان فهمید که در مناطقی، کهکشان های بیشتری وجود دارد و در مناطقی که تعداد آنها کمتر است. این خوشه بندی کهکشان ها از طریق فضا، اطلاعاتی در مورد نحوه تعامل آنها در طول تاریخ جهان فراهم می کند.
@njoom_ir
کهکشان چرخ دنده
برخورد دو کهکشان یک شکل حیرتآور را در مقیاس کیهانی به وجود آورده است که کهکشان “چرخدنده” نامیده می شود. چرخدنده بخشی از گروه کهکشانهایی است که حدود پانصد میلیون سال نوری با زمین فاصله دارند و در صورتفلکی سنگتراش واقع شده است. لبۀ کهکشان چرخدنده یک ساختار حلقه مانند وجود دارد که قطری به اندازه صدوپنجاه هزار سال نوری داشته و از ستارگان تازه متولد شده و به شدت درخشان تشکیل شده است. وقتی کهکشانها با هم برخورد می کنند از داخل یکدیگر عبور می کنند و ستارگان آنها با هم تماس برقرار می کنند. هنوز میدانهای گرانشی کهکشانها به طور جدی در اثر برخورد منحرف می شوند. در واقع، این شکل حلقه مانند در نتیجۀ اختلال گرانشی ناشی از یک کهکشان مزاحم کوچکتر که از میان کهکشانی بزرگتر عبور کرده، شکل گرفته است. این برخورد گاز و غبار بین ستارهای را فشرده کرده و باعث ایجادِ یک موج شوک شده که ستاگان را از نقطۀ برخورد خارج کرده است، درست همانند یک موج کوچک در اطراف استخر. در این صورت، کهکشان بزرگ احتمالا یک کهکشان مارپیچی بوده که در اثر برخورد به شکل یک چرخ در آمده است.
@njoom_ir
سحابی سیاره ای IC 418 که مانند یک جواهر چند وجهی می درخشد، در فاصله 2000 سال نوری از زمین در صورت فلکی لپوس قرار دارد. در این تصویر، تلسکوپ هابل بافت های قابل توجهی را نشان می دهد که از میان سحابی می بافند. با این حال، منشا آنها هنوز نامشخص است.
@njoom_ir